Het is nu do maart 28, 2024 9:57 pm




Forum gesloten Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 69 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1, 2, 3, 4, 5  Volgende
Het schietincident op de Dam, 7 mei 1945 
Auteur Bericht
Ries
Bericht Re: Het schietincident op de Dam, 7 mei 1945
STCOKL schreef:
Omdat de geallieerde in aantocht waren verzamelde er zich een grote menigte (burgers) op de Dam echter, zoals een ieder snapt springen er bij een capitulatie ook honderden aan verzetsstrijders en BS'ers (en NSB'ers) op die zich als held willen tentoonstellen.


NSB'ers?


vr feb 14, 2014 2:34 am
Eisbein
Bericht Re: Het schietincident op de Dam, 7 mei 1945
Ja Ries, NSBers.

Zie het bericht d.d vrijdag 10 januari 2014 10.13 uur.

Groet.


vr feb 14, 2014 3:50 pm
Ries
Bericht Re: Het schietincident op de Dam, 7 mei 1945
Ik lees daar slechts de naam van eentje. Waar haal jij dat meervoud vandaan?

Erg tendentieus om de leden van de BS in één naam te noemen met de NSB, je insinueert daarmee dat er nogal wat BS'ers waren wier motieven zeer duister waren.

Dan nog even terug naar die bijdrage waar je naar verwijst: wat hebben we aan een brief/verklaring, als volslagen onduidelijk is wie de afzender is? Volgens mij is het van generlei waarde en voegt het in de huidige vorm niets toe.


vr feb 14, 2014 5:01 pm
STCOKL
Bericht Re: Het schietincident op de Dam, 7 mei 1945
Wat nou Dam en/of schieten...

Er was helemaal geen incident, het was gewoon blijdschap en vuurwerk.


zo feb 16, 2014 2:58 am
Staf
Avatar gebruiker
Kevin

Geregistreerd:
za maart 27, 2004 7:12 pm
Berichten: 6994
Bericht Re: Het schietincident op de Dam, 7 mei 1945
Een interview op WO2Actueel.nl met Stichting Memorial 2015 Damslachtoffers 7 mei 1945: ‘Erkenning voor Damslachtoffers 7 mei 1945’

_________________
Hoofdredacteur Artikelen TracesOfWar.com
STIWOT (Stichting Informatie Wereldoorlog Twee)

Schrijver van:
* Oorlogszone Zoo
* De boodschapper uit de hel
* Een rechter in Auschwitz
* Het masker van de massamoordenaar
* Kerstmis onder vuur
* Kolberg


wo maart 12, 2014 8:26 pm
Profiel WWW
Jerry A
Bericht Re: Het schietincident op de Dam, 7 mei 1945
In de Vrij Nederland van deze week een 16 paginas tellend artikel over dit onderwerp...


za apr 26, 2014 8:23 am
Ries
Bericht Re: Het schietincident op de Dam, 7 mei 1945
De auteur van het artikel, Auke Kok, in DWDD: http://dewerelddraaitdoor.vara.nl/media/313463


zo apr 27, 2014 1:33 am
STCOKL
Bericht Re: Het schietincident op de Dam, 7 mei 1945
wo jan 08, 2014 10:20 pm


za mei 03, 2014 12:20 am
Eisbein
Bericht Re: Het schietincident op de Dam, 7 mei 1945
Een vriend van mij attendeerde mij op een bericht in een Noord-Hollands Dagblad.
Omdat reeds eerder dit onderwerp in het forum ter sprake kwam hierbij een update.

Citaat krantbericht:

Rien Floris.
28 april 2015.

‘BS’er begon op 7 mei 1945 met schieten op de Dam.

Amsterdam * Een lid van de Binnenlandse Strijdkrachten is vermoedelijk begonnen met schieten op de Dam op 7 mei 1945.
Daarna ontstond een bloedbad omdat Duitsers vanaf het balkon van hotel De Groote Club (nu de Rabobank) met mitrailleurs het vuur openden op de mensen die de bevrijding vierden.
Bij de schietpartij kwamen minstens 31 mensen om, blijkt nu uit onderzoek van de Stichting Memorial 2015 die de schietpartij minutieus onderzoekt.
Dat is meer dan de 22 doden die tot nu toe werden
genoteerd. Wie de schietpartij begon, was nog steeds onbekend, maar voorzitter Johan Wieland (uit Alkmaar) verwacht dat daar nu helderheid in komt.

„Vorige week kreeg ik bericht van Johan Kars uit Australië die als jochie bij de schietpartij aanwezig was. Die vertelt dat hij in 1971 heeft gelogeerd in een tuinhuis aan de Churchilllaan.
Hij was al geëmigreerd naar Australië maar kwam terug om voor het diamantbedrijf van de familie te werken."
Kars trok tijdelijk in een tuinhuisje van Boes Meihardt waar bij de verbouwing een stengun werd gevonden in de gangkast. Dat werd gemeld bij de politie die naar het tuinhuisje kwam en Meihardt vroegen hoe hij aan het wapen kwam.

Kars in zijn bericht: „Boes kwam erbij. Na lang aarzelen kwam het verhaal er uit. Boes was degene die de eerste schoten loste op de Dam. Hij zat er zwaar mee, emotioneel en spijt, daarom had hij de stengun na de oorlog niet ingeleverd."

Wieland en zijn onderzoekers duiken binnenkort in de politiedossiers om uit te zoeken hoe het met de stengun uit de jaren zeventig is gegaan.
Einde citaat krantbericht.


Deze ontboezeming door Boes Meihardt is voor mij de nagenoeg zekere bevestiging van eerdere krantenberichten die spraken van BSers die aan het begin van de Nieuwe dijk met schieten zijn begonnen.

De door Overhoff gemaakte schets geeft duidelijk aan de vuurlijnen tussen dat punt aan het begin van de Nieuwe Dijk en de Groote Club en niet naar het midden van de Dam waar de mensenconcentratie het dichts was, de raakkans het hoogst als de Duitsers werkelijk van plan waren geweest een slachting aan te richten.

De neerwaartse vuurlijn, dus over de hoofden van de feestvierders, vanaf het balkon van De Groote Club naar daar waar de BSers stonden, garandeerde ook hun relatieve veiligheid.

Anders dan de BSers die uit de losse handen vanuit heuphoogte staande in de massa omhoog moesten richten. Met een onbetrouwbaar wapen als een Sten was dat gokken.

In alle berichtgeving, ook in de TV uitzending “Andere tijden” over dit drama, wordt nooit de vraag gesteld wat er niet zou zijn gebeurt als de BS wel voldaan had aan de opdracht van Prins Bernhard om zich niet op straat te vertonen en te wachten tot de Canadezen alles onder controle hadden, dus inclusief de ontwapening van de Duitsers dat exclusief een taak van de Canadezen, Engelsen en Amerikanen troepen was.

Besef wel, de Duitsers hadden al gecapituleerd en plichtsgetrouw aan de bevelen van Generaal Blaskowitch, en dat waren zij door de ingestampte strenge krijgstucht zeer zeker, waren zij zonder bevel van hogerhand niet van plan om op het laatste moment nog te sneuvelen door zinloze daden te verrichten.

Blijkt ook uit de overgave van het geldkantoor waarbij n.b. de aangetreden wacht, bestaande uit SS-mannen, de overgave van het gebouw soepel regelde met de BSers.

Wat Boes Meihardt zegt klopt met wat in het begin van het rapport van Overhoff staat vermeld. Zie onder.

Gewestelijk Commandant - Strijdend Gedeelte - Binnenlandsche Strijdkrachten Gewest 10
Proces – verbaal betreffende het gebeurde op den dam en het centrum der stad Amsterdam op 7 mei 1945.

In den namiddag van 7 mei bevond ik, C.F. Overhoff, Gewestelijk Commandant van het Strijdend Gedeelte der Binnenlandsche Strijdkrachten in Gewest 10, mij te ongeveer 3 uur op den Dam en wel voor den ingang van het Hotel Krasnapolsky. Ik was daar, omdat ik twee geallieerde officieren op hun verzoek had moeten begeleiden naar de Bureaux van het A.N.P.

Ik stond met het gezicht naar het Koninklijk Paleis en hoorde een schot vallen. De Dam was gevuld met een groote menschenmenigte, die heen en weer liep; er werd muziek gemaakt.

Even later hoorde ik een tweede schot, de menschenmenigte kwam echter niet in beweging.

Onmiddellijk daarna nam ik waar dat Duitsche soldaten zich bevonden voor de ramen en op het balkon van de Groote Club en even later zag ik deze soldaten vuren in de menschenmenigte in de richting Nieuwendijk.

Nog even later volgden twee serieschoten uit machinegeweren, eveneens afgevuurd uit de Groote Club.
Daarop volgden vele schoten en inmiddels was de menschenmenigte bezig in paniek den Dam te verlaten. Het geschiet ging daarop voort en ik zag hoe o.m. in de Warmoesstraat op de hoek van den Dam mannen der s.s. kwamen aanlopen en stelling namen op de hoek van het huizenblok Bijenkorf.

De beide Canadeesche officieren waren inmiddels op straat gekomen en een ervan nam een Nederlandsch karabijn over met de bedoeling op de Groote Club te vuren.
Ik vroeg hem dit na te laten, evenals ik zelf deed ten opzichte van mijne mannen.
De Canadeesche officier vroeg mij: "So you don't want me to fire" en voegde eraan toe: "All right, then I won't do it" en gaf de karabijn terug.

Voorziende dat dit incident een grooten omvang zou gaan aannemen, zooals in dergelijke gevallen bekend is, overlegde ik bij mijzelf wat te doen.
Ik besloot dat het eenige middel was, in gezelschap van een Duitsch officier op de plaats van het incident terug te keeren en begaf mij per motorrijwiel naar de Kommandantur op het Museumplein, alwaar ik van den Ortskommandant de begeleiding van een Duitsch officier vorderde.

Mij vergezelde daarop de Hauptman Bergmann van de Feldgendarmerie en ik liet hem in de zijspan plaats nemen, terwijl ik zelf achter den motorrijder plaats nam.

De Hauptman vroeg mij wat er gebeurd was en ik vertelde hem van de begonnen schietpartij. Hij vroeg mij welke Duitschers vuurden en ik antwoordde hem dat dit de Groote Club was.
Hij zeide mij daarop: "Das ist natürlich wieder die verdammte Marine, welche eine Schweinerei."

Wij reden in de richting Dam, langs de N.Z. Voorburgwal; gekomen ter hoogte van de St. Luciensteeg, bevonden wij de straat geheel ontruimd, terwijl in alle zijstraten burgers stonden.

Wij lieten het motorrijwiel achter en de Hauptman, mijn motorrijder (wachtmeester der Marechaussee) en ikzelf begaven ons te voet in de richting Dam. Wij hoorden voor ons aan alle kanten vuren.

Bij de Paleisstraat gekomen, sloegen wij deze in, forceerden de palissade voor de Groote Club en stormden naar binnen.
De Hauptman vroeg naar den Commandant, die boven was.

Alle vier verdiepingen en het dak waren door Duitschers bezet in volle alarmstelling, de mitrailleurs achter in de kamer, manschappen vurende en gereed tot vuren.

De Hauptman en ikzelf bevalen een ieder het vuur te staken en eindelijk, op de zolderverdieping gekomen, vonden wij den commandant.
De Hauptman beval dezen dat geen enkel schot meer mocht worden gevuurd.

Op zijn vraag waarom er werd geschoten antwoordde deze dat dit was op de leden van de ondergrondsche beweging; deze zouden schoten hebben gelost.

Ik constateerde inmiddels dat de vuurrichting uitsluitend was richting Nieuwendijk-Damrak.

Wij begaven ons weder naar beneden en op straat, liepen langs het Paleis naar de Mozes en Aaronstraat
Hier waren leden van de B.S. in het Postkantoor en daarvóór en in de achterportiek van het Paleis, terwijl ongeveer 100 meter verder, meer Noordelijk, iets voorbij de Gravestraat, drie Duitsche wagens stonden, terwijl aan alle zijden Duitschers in huizen en portieken vuurden in Zuidelijke richting.

Ik liet de leden der B.S. het vuur staken en de Hauptman deed desgelijks ten opzichte van de Duitschers.
Overigens liet ik iedereen naar binnen gaan en de ramen sluiten.
De Hauptman liet de Duitschers verzamelen en de wagens in de Gravestraat aftrekken.
Nadat het hier stil geworden was, begaven wij ons te voet terug naar den Dam, passeerden de Bijenkorf naar de Warmoesstraat, terwijl ik de leden der B.S. in de Nieuwendijk en in de Warmoesstraat naar hun kwartieren deed teruggaan.

Ik moet hierbij nog opmerken dat tusschen het Paleis en het Postkantoor een verlaten Ueberfallwagen der Groene Politie stond, zonder dat ik heb geconstateerd waar zich de bemanning daarvan ophield.

Nadat dus ook de hoek Warmoesstraat was gezuiverd, begaven wij ons over den Dam terug naar de achterzijde van het paleis en haalden ons motorrijwiel op.
Hiermede begaven wij ons wederom terug, passeerden den Dam en reden het Damrak op.

Ook dit was volkomen verlaten, terwijl de burgers zich in zijstraten en -stegen bevonden. De Dam zelf bood een tragischen aanblik en wij constateerden dat de dooden zich alleen bevonden voor de Nieuwe Kerk, den ingang van de Nieuwendijk en de huizen rechts en links daarvan, derhalve uitsluitend getroffen door Duitsche schoten.
Het was de Hauptman die speciaal hierop de aandacht vestigde.

Overigens waren de gevolgen van de paniek: gebroken rijwielen, hoeden, schoenen, enz.
Halverwege het Damrak stootten wij nog op leden der B.S. die ik in de huizen deed teruggaan.

Voortgaande in de richting Centraal Station hoorden wij een levendig geweervuur en gekomen op de hoek van het Victoria-Hotel, werd de motorrijder door een doodelijk schot in het hart getroffen. Hij was terstond dood en gleed zijdelings van het zadel.
Daar zijn laatste daad geweest was de motor op den vrijloop te zetten, slaagde ik er in het voertuig snel tot stilstand te brengen, zoodat er geen verder ongeluk gebeurde.

Ter plaatse vonden wij Groene Politie, in dekking in het plantsoen front Warmoesstraat.
Er waren twee gesneuvelden. Ik stelde vast, dat het schot hiervoor bedoeld moest zijn afgevuurd van of bij het Centraal Station, daar wij op het moment zelf nog in die richting reden.

Te voet begaf ik mij in de richting Warmoesstraat over de brug over het Damrak, alwaar ik eveneens mannen mijnerzijds vond, die ik de huizen in liet teruggaan.
Ik liet hen bovendien terugtrekken uit de huizen langs de Warmoesstraat waarvan de achterzijde uitzicht had op het Victoria-Hotel. De zaak werd inmiddels echter gecompliceerd, doordat op hetzelfde moment een 20-tal Duitschers per fiets aankwam, die onze mannen ziende, onmiddellijk van het rijwiel gingen en stelling namen ten aanval.

De Hauptman en ikzelf brachten ook deze mannen tot bedaren en lieten hen zich verwijderen. Ter plaatse stonden twee Duitsche auto's, waarvan de inzittenden zich in de huizen bevonden, naast die waarin mijne mannen waren. Ook de bezetting dezer auto's hebben wij opgezocht en teruggehaald.

De Hauptman is daarop naar het Victoria Hotel teruggegaan en ik heb mij langs de Prins Hendrikkade begeven naar de Oostelijke vleugel van het Centraal Station. Hier stonden twee Duitse Ueberfallwagens, waarbij één doode.

Het midden van het c. s. was door mijne menschen bezet. Ook deze hebben zich teruggetrokken. Het Westelijke gedeelte van het c.s. was door de Duitschers bezet en op hun beurt werden deze tot bedaren gebracht. Toen ook dit gebeurd was, werden geen verdere schoten gehoord.

Ik begaf mij toen naar het Victoria Hotel, waar ik de Hauptman terugvond en waar even later een Duitsche auto aankwam, omdat wij ons motorrijwiel niet meer konden gebruiken. (Dit motorrijwiel was niet beschadigd en heb ik den volgenden dag doen terughalen, terwijl de gesneuvelde wachtmeester naar de Zuiderkerk is overgebracht).

Met de Duitsche auto moesten wij ons daarna verplaatsen over Dam, Rokin naar Amsterdam Zuid. De Hauptman meende daarop, dat dit een gevaarlijke onderneming was. Ik liet hem echter instappen, terwijl ik hem vertelde, dat ik hem zou beschutten en nam zelf op de motorkap plaats. Zonder eenig incident passeerden wij echter den Dam en het Rokin, waar ik ter hoogte van het Spui nog een aantal mijner menschen aantrof, die op mijn bevel naar hun kwartier teruggingen.

Hiermede was het incident geëindigd en eindigde ook mijner ooggetuigeverslag.
Ik voeg hieraan nog het volgende toe:
De oorsprong van de heele schieterij heb ik niet vastgesteld.
Zooals in dergelijke gevallen, lokte het eene schot het andere uit.
Zeker is, dat de leden der b.s. behalve zij die voor wachtdienst op straat waren, eerst naar buiten zijn gekomen nadat het vuren was begonnen.

Ik geloof, dat de gekozen oplossing de eenige geweest is welke tot beperking van het onheil heeft kunnen leiden . Ware het niet mogelijk geweest het in te dammen, dan zou, met het oog op het aanzienlijk aantal gewapende Duitschers ter plaatse, het geval een ongekenden omvang hebben aangenomen.
Ik ben tot dank verplicht aan den Hauptman Bergmann, die niet heeft nagelaten aanstonds aan mijn verzoek tot assistentie te voldoen, al was het hem onbekend in welke gevaren ik hem voerde. Hij heeft mij energiek bijgestaan en niet geaarzeld in te grijpen waar zulks noodig was, terwijl hij de gevaren die aan onze interventie verbonden waren, volkomen met mij gedeeld heeft.

Dezelfde eer breng ik aan de nagedachtenis van den wachtmeester De Jong, die ons vergezelde.
Ik heb geconstateerd dat beide partijen, zoowel Duitschers als Nederlanders, uiterst nerveus waren, doch dat beiden aan de gegeven bevelen gehoor gaven.

Voor wat de Nederlanders betreft, hebben zij dezen vuurproef goed doorstaan door mijne aanwijzingen en bevelen onverwijld op te volgen, terwijl zij daarbij blijk gaven van zoo groote discipline, dat de Duitsche Hauptman dit "fabelhaft" noemde.

Te merkwaardiger is dit, omdat zij voor de eerste keer bovengronds kwamen en mij als hun commandant voor de eerste maal zagen.

Ik heb gemeend, dat het van waarde zou zijn te beschikken over een Duitsch rapport naast het mijne en derhalve den Hauptman verzocht zijne ervaringen op te schrijven. Hij heeft dit gedaan en ik heb het den volgenden dag van hem ontvangen. Ik hecht een copie daarvan dan ook hieraan als bijlage.

Amsterdam, 9 Mei 1945 (geteekend) Overhoff.
(C.F. Overhofï) Gewestelijk Commandant Strijdend gedeelte — Binnenlandsche Strijdkrachten van het Gewest 10. (Amsterdam en Randgemeenten)

Bron: Centraal Archievendepot, Ministerie van Defensie, Doe. O.D., inv. nr. A-53


ma mei 04, 2015 1:59 pm
STCOKL
Bericht Re: Het schietincident op de Dam, 7 mei 1945
Ja mooi stuk en duidelijk.

Laatst was er op AT5 een reportage dat het incident kwam doordat er een open vrachtwagen voor het paleis werd gestald waarop vrouwen hun haar werd afgeschoren! De vrouwen riepen om hulp en de duitse soldaten schoten vanaf de club naar beneden, wat een onzin!!

De reactie was, waarom heeft niemand die vrachtwagen gezien en/of heeft iemand gesproken die dat kan bevestigen....

Ach, Mijn Oma woonde in de Oude Hoogstraat hoek OZA en keek vanuit haar huiskamer zo naar de dam.
Net voor de vreugde liep ze door de oude Doelen en Damstraat naar de Dam, en net voordat ze daar aankwam begon het schieten.
Ze heeft er altijd over verteld, eerst de vreugde en toen de paniek.


zo mei 10, 2015 3:02 am
Eisbein
Bericht Re: Het schietincident op de Dam, 7 mei 1945
Beste STOCKL.

Psychologisch gezien is dat verhaal over de vrachtwagen met kaalgeknipte moffenmeiden of nog wachtend op hun beurt, roepend om Duitse hulp, een gestapeld hersenproduct van verontwaardigd ondergane vrijheidsberoving, de gretig geloofde constante stroom van geraffineerde propaganda impulsen via de BBC en Radio Oranje, het eventueel knagend hongergevoel en het platte menselijke verschijnsel om DE ANDER van allerlei te beschuldigen inzake liefdesperikelen, promoties in werkaangelegenheden, in oorlogsconflicten en andere hij/zij of ik zaken.

Nu, een beetje/boel jaren later denken we wat een quatsch, indachtig en wijs geworden door de onzin en onmogelijkheden die ons wordt voorgeschoteld op TV.

Het verbaast mij dan ook hogelijk dat Johan Wieland op zijn website ‘de-dam-zevenmei1945’ van Stichting Memoriaal 2015 bij de rubriek ‘Getuigen’ zonder nadenken klakkeloos het onzinnige actieverhaal publiceert van de zoon van agent van politie, Lodewijks:

Ik citeer:
George Hendrik Lodewijks 1909-1986. Lid verzet, agent van politie, op 7 mei 1945 gedetacheerd bij bureau Warmoesstraat, lid van de Binnenlandse Strijdkrachten, onderdeel van de Three Castles. Onderstaande informatie kregen wij van zijn zoon George:

“Op 7 mei 1945 was hij in functie voor de Three Castles op de Dam dat onder leiding stond van H.A.L. Trampusch. Hij schoot zelf een bazooka af, twee of drie schoten; door een uitschietende vlam werd zijn collega gewond aan het gezicht [mogelijk L. Van Eikeren]. Hij was er de man niet naar om zoiets te verzinnen.”
Einde citaat.

Zoon George en Johan Wieland hebben duidelijk nog nooit zo’n tweedelige bazooka in handen gehad laat staan er mee geschoten. Het principe van het systeem, dus de specifieke werking van de granaten op de doelen waarvoor dit wapen speciaal ontworpen is sluit een gebruik rondom De Dam definitief uit omdat dergelijk soort doelen daar niet aanwezig waren.
Mijn oorlogservaringen met dit wapen geeft mij voldoende reden om te schuddebuiken over dit naïef gezwam.
Zoon George heeft ook zijn twijfels want: “Hij was er de man niet naar om zoiets te verzinnen.”


zo mei 10, 2015 7:43 pm
jw1985
Bericht Re: Het schietincident op de Dam, 7 mei 1945
Wat die bazooka betreft. Ik heb zelf nog nooit zo'n ding in handen gehad, dus ik neem graag van Eisbein aan dat dit wapen niet geschikt is voor op de Dam. Toch is Lodewijks niet de enige die zich over een dergelijk wapen uitspreekt in relatie met de gebeurtenissen op de Dam.

Ook H.A.L Trampusch heeft het hierover in een interview met Vrij Nederland van 28 Maart 1981.
Sterker nog volgens hem was hij degene die de bazooka ter beschikking stelde:

De afdeling in het paleis had van mij een bazooka meegekregen. Mijn adjudant in het paleis stuurde ik naar het dak en die vuurde daarvandaan de eerste granaat naar de Groote Club. Na de ontploffing werd, de commandant een beetje onzeker en vroeg of het niet op vreedzame wijze kon worden opgelost. Ik zei: “Als je niet onmiddellijk met schieten ophoudt komen er meer granaten.” En daar ging de tweede granaat. Die man was er gelukkig niet van op de hoogte dat de derde granaat niet functioneerde omdat de batterij op was. Het was pure bluf. Zo’n granaat geeft een enorme druk. De glasscherven vlogen door de lucht. Beneden was een glazen portiersloge en die knalde uit elkaar.

Uiteraard is het een mogelijkheid dat Trampusch hier de zaak wat aandikt, want eerlijk gezegd vind ik het idee van een bazooka op de Dam ook wat vreemd. Een ontploffing van een Bazooka zou toch door meer mensen moeten zijn opgemerkt zou je denken...


edit: Als er op onderstaande foto sprake is van een bazooka (lijkt meer op een PIAT of zo toch?) wordt het verhaal nog wat mistiger, want dan waren deze wapens in elk geval voorhanden.:

Afbeelding

Wapentransport per kinderwagen, Ben Steenkamp legt een bazooka in de wagen, Amsterdam (1945)

http://www.geheugenvannederland.nl/?/nl ... 3:chb-16-7


ma mei 11, 2015 10:30 am
Avatar gebruiker
Wilco_Vermeer

Geregistreerd:
zo maart 14, 2004 3:03 pm
Berichten: 11903
Woonplaats: Bemmel
Bericht Re: Het schietincident op de Dam, 7 mei 1945
Even ter info, volgens bijschrift BS nabij de Dam op 7 mei 1945 met PIAT en Panzerfaust

Afbeelding

_________________
"Als de Weg wordt gevolgd, gebruikt men paarden om akkers te ploegen. Als de Weg niet wordt gevolgd, gebruikt men paarden om oorlog te voeren."
(Lao-Tse)


ma mei 11, 2015 1:33 pm
Profiel WWW
Moderator
Avatar gebruiker
Jean

Geregistreerd:
vr jul 24, 2009 2:23 pm
Berichten: 1184
Woonplaats: Flanders Fields
Bericht Re: Het schietincident op de Dam, 7 mei 1945
In de kinderwagen ligt wel degenlijk een bazooka M9

_________________
Ni dieu, ni maitre


ma mei 11, 2015 1:44 pm
Profiel
jw1985
Bericht Re: Het schietincident op de Dam, 7 mei 1945
Ah, ok.

Peter Jan Knegtmans suggereert in zijn boek een kwetsbaar centrum van de geest: de Universiteit van Amsterdam tussen 1935 en 1950 dat een aan de groep van Trampusch toegevoegde politiecompagnie de beschikking kreeg over "de enige bazooka. (blz.234)

Zijn bron kan ik niet achterhalen.

Misschien leuk om dit plaatje nog even te tonen:

Afbeelding

Een oorkonde m.b.t. Three Castles die is ondertekend door George Lodewijks en Trampusch (schuilnaam JanKees)
Hierin wordt ook gesproken over een bazooka (basoeka) :lol:


ma mei 11, 2015 2:22 pm
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Forum gesloten Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 69 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1, 2, 3, 4, 5  Volgende


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 23 gasten


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Zoek naar:
Ga naar:  
Alle rechten voorbehouden © STIWOT 2000-2012. Privacyverklaring, cookies en disclaimer.

Powered by phpBB © phpBB Group