Grebbeberg.nl schreef:
De kwestie van de aanslag op Rauter - die wel degelijk relevant is omdat het door de Duitsers zo werd uitgelegd - kosten honderden Nederlanders het leven.
Het was een uit de hand gelopen actie om een auto te bemachtigen, geen liquidatie.
Citaat:
Heel soms - als iemand echt te veel wist - dan hadden liquidaties wel zin. Dit waren echter de uitzonderingen.
Zoals?
Heb je voorbeelden van aanslagen die het niet waard waren en die het wel waren?
Citaat:
Als vooraf bekend is dat de Duitsers repressailles namen (meestal tussen de 5 en 10 mensen voor iedere liquidatie van een collaborateur, een veelvoud bij een Duitser) dan kleeft dat bloed net zo goed aan de handen van de verzetslieden als aan die van de Duitsers.
Dus dan zou je gehoor moeten geven aan chantage en terreur?
Zou erg makkelijk zijn als de bezetter door te dreigen met geweld al het verzet kon uitschakelen.
Citaat:
Het is wel erg symplistisch om te zeggen dat de Duitsers verantwoordelijk waren voor hun daden. Ja, en degenen die het uitlokten waren mede verantwoordelijk!
Maar represailles zijn totaal onacceptabele, overdreven reacties.
Als ik iemand boos maak en die persoon blaast vervolgens een vliegtuig op, ben ik daar dan ook schuldig aan?
Met een aanslag lok je inderdaad een reactie uit, de daders konden marteling en executie verwachten, maar de reactie van de nazis was buiten alle proporties.
Citaat:
Verder waren de meeste liquidatie verzetsgroepen gewoon moedige edoch weinig nadenkende eenheden. Met name de Communisten hebben veel zinloos geliquideerd - w.o. de groep van Hannie Schaft.
Zoals?
Wie liquideerde ze zinloos?
Citaat:
Te roepen dat veel liquidaties wel overwogen waren is gewoon onjuist. De overwegingen betroffen vooral vaak de eigen risico's. Te vaak werd lichtvaardig besloten een bepaald persoon te liquideren.
Heb je veel met mensen gesproken die dit werk deden?
Zij die ik gesproken heb en in de vele boeken die ik gelezen heb is het heel erg duidelijk dat vooraf aan liquidaties lange discussies en vergaderinen gingen, besprekingen of deze persoon echt dood moest, wat de voor- en nadelen waren, de te verwachten represailles, etc.
Citaat:
Zoals bijvoorbeeld de idiote moord op Seyffard. Domme acties die helemaal niets opleverden, alleen maar kosten.
De Nederlander Seyffardt wierf Nederlandse vrijwilligers voor het Oostfront. Hij was dus een duidelijk voorbeeld van een collaborateur. Daar kwam bij dat het er toen even op leek dat Mussert echt als 'Leider van het Nederlandse volk' zou gaan optreden, en dat Seyffardt dan Musserts minister van Oorlog zou worden.
Seyffardt was een bekend en ook gehaat figuur, zijn dood was een teken en een symbolische aanslag.
Binnen het verzet waren de meningen over de aanslag op Seyffardt sterk verdeeld. De verzetskrant Trouw keurde deze 'politieke moord' af. Andere verzetskranten schreven dat 'de landverrader' Seyffardt zijn verdiende loon had gekregen.
In ieder geval niet een 'domme' onoverwogen actie, een bewuste symbolische daad waar de daders wisten dat ze er hun leven mee riskeerde.
Als ik zijn openbare oproepen van juli 1941 lees waarin hij mensen (vooral voormalige nederlandse soldaten) oproept zich bij het vrijwilligerslegioen te melden dan zie ik zeker in dat deze man wel gevaarlijk was.
Dat men toendertijd de gevolgen niet in zag of Seyffardt gevaarlijker achtte dan hij werkelijk was kan zijn maar ja dat is natuurlijk de luxe van iets achteraf bekijken.
Citaat:
Er zijn erg veel studies gedaan naar de effecten van verzet. Daaruit blijkt telkens dat het non-militante verzet verreweg het meest bijdraagt aan het uiteindelijke positieve resultaat van het gevecht tegen de bezetter. Sabotage, fraude, subversief gedrag, etc. Overvallen op distributiekantoren, gevangenissen en bevolkingsregisters waren de meest succesvolle militante acties.
Dat zou best kunnen maar hier hangt natuurlijk ook weer vanaf hoe je precies naar iets kijkt en wat de een effectief of belangrijk vind kan een ander minder belangrijk vinden.
Daarnaast hebben ook veel studies tegenstrijdige meningen.
Citaat:
Aanslagen en liquidatie bleken heel vaak contraproductief. Ze zorgden voor meer repressie, beter bewaking en repressailles.
Dat klopt in veel gevallen, neemt niet weg dat veel van die daden toch nodig waren of dat de verzetslieden toendertijd vonden dat die personen niet door mochten gaan met hun werk.
Achteraf gezien is het misschien soms in onze ogen onacceptabel of te risicovol wat die mensen deden, desalnietemin moet je het ook proberen te begrijpen door het te zien zoals men toen deed.
Dat men toen dacht dat die mensen echt dood moesten, er was voor het verzet niet de mogelijkheid deze mensen op te pakken en op te sluiten.
Een groot aantal verzetslieden is er nog steeds van overtuigt dat de mensen die zij neerschoten terecht geliquideert waren.
Citaat:
Te vaak is men echter geneigd juist deze cowboy acties te veel te romantiseren. Daar denk ik jou [Marloes] ook op te betrappen.
Dat mag je denken, het is alleen niet zo.
Citaat:
Een film als "De Aanslag" typeert heel aardig hoe naief het verzet omging met liquidaties en de effecten ervan onderschatten. Een fictief verhaal, maar met een duidelijke en reele boodschap.
Klopt, goede film, gebasseert op ware gebeurtenissen.
Overigens kwam in de film ook goed naar voren dat de verzetsmensen ervan overtuigd waren dat Fake Ploeg echt dood moest, ook al die jaren na de oorlog.
Het gesprek in de cel met Truus maar ook het gesprek later met Cor gaat vooral over de drijfveren, de motieven, de noodzaak, etc.