Uit een ander topic:


Mijn eerste vraag is:
Wat is de oorzaak van antisemitisme in Duitsland in de periode tussen WOI en WOII (interbellum)?

Aangezien de ontwikkeling van antisemitisme al een veel eerdere oorsprong heeft, kunnen perioden van voor die tijd ook besproken worden. Wel dient er altijd een bruggetje te zijn naar de interbellum periode in Duitsland.

Het trachten te verklaren van het anti-semitisme op deze manier beteknd dat je je zal moeten verdiepen in de geschiedenis van de mensheid. De mens heeft van nature de tendens om "andersdenkenden" of mensen van andere culturen, in tijden van schaarste, economische teruggang of andere dreiging, als "vijand" van de eigen samenleving te gaan beschouwen.

De mens heeft de natuur om alles dat afwijkt van de eigen waarden en normen als anders en als verkeerd te gaan beschouwen in moeilijke tijden. Dit krijgt dan een uiting in het "zondebokje" zoeken. In de loop van de geschiedenis van de mens zie je dat groepen mensen die zich niet zonder slag of stoot willen aanpassen aan de meest geldende normen en waarden worden verstoten en als minderwaardig/inferieur worden bestempeld. Alleen de eigenwaarde van de massa geld dan nog maar als het enige goede. Omdat groepen als zigeuners, joden en nu moslims, zich niet zonder slag of stoot "aanpassen"aan de gangbare "westerse" norm, worden zij het mikpunt van kritieken, gevolgd door petsrijen die uiteindelijk kunnen omslaan in vervolging zodra deze van hogehand wordt overgenomen.

Voorbeelden van dit gedrag zijn er te over. Recent onderzoek stelt dat dit zelfs heeft plaatsgevonden bij de oermens in hun "uitroeing" van de Neanderthaler. Het heeft zich afgespeeld in de tijd van de Egyptenaren die alle andersdenkenden als slaven behandelden, in de tijd van de Romijnen die met hun "Joodse" bondgenoten de christenen vervolgden, in de middeleeuwen tot aan onze moderne tijd. Groepen met een "eigen" cultuur worden als bedreigend beschouwd en uiteindelijk kan dit omslaan in vijandigheid.

Wat ik nu stel zal wellicht veel kritiek oproepen, maar ik zie het als volwassen worden van de mensheid als we eindelijk in staat zullen zijn om dergelijke "cultuurverschillen" te accepteren en er geen oorlogen hierom meer plaats zullen vinden. Recente zaken hebben echter uitgewezen dat die weg nog heel ver is (Joegoslavie e.d.).

Vanaf de middeleeuwen heeft het Joodse volk een positie ingenomen die ze veel macht en aanzien hebben gegeven, echter ook veel afgunst hebben gewekt. Door de recente geschiedenis heen is die afgunst vaak de oorzaak geweest van vervolging in heel veel landen (zeker niet alleen in Duitsland). Tijdens en voor Wo1 namen Joden overal beloangrijke posities in, ook in Duitsland en het Duitse leger. De leiding achter de Russische Revolutie was nagenoeg geheel van Joodse komaf. In de situatie na Wo1 en dan met name in de crisis van de jaren 20 en 30, wisten veel rijkere Joodse families financieel en economisch het hoofd boven water te houden. In een land als de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten was men in staat om van de "Joodse Koopmansgeest" te profiteren en het gehele land er van mee te laten groeien. In landen als Duitsland echter werden Joden al snel de zondebok. Het "geloof"in een man als Hitler zorgde ervoor dat de Duitse natie zich al snel in haar geheel (uitzonderingen daargelaten) tegen het Joodse volk ging keren. In theorie ben ik er echter van overtuigd dat het meer historisch toeval is geweest dat de Joden het slachtoffer werden. In een andere situatie en in een ander land hadden het zeer zeker andere volken of groepen van volken kunnen zijn.

...Klopt. Zie bv. de Hutus en de Tutsies.

Het hadden inderdaad andere zondebokken kunnen zijn, maar niet in Europa. De christelijke West-Europese samenleving heeft al sinds de kruisiging van Jezus - waar bij de zoektocht naar de schuldige naar de joden gewezen (denk maar de polemiek die ontstaan is naar aanleiding van The passion of Christ van Mel Gibson)- een haat-liefde(?)verhouding met de joden.

In de christelijke godsdienst werden (worden?) zij vaak als schuldige naar voor geschoven voor de dood van Jezus. En tot voor dertig-veertig jaar had de katholieke Kerk een grote invloed op de mensen. Bovendien namen de joden, zoals door Wilco reeds aangehaald, lange tijd een belangrijke plaats in in de handel, het bankwezen, ... . Vaak stonden veel mensen bij hen in schuld. Als het ergens slecht ging of er gebeurde een of andere ramp waar men niet onmiddellijk een verklaring voor had, werd de vinger steeds in de richting van de joden gewezen. Het aantal pogroms tegen joden is in de Middeleeuwen (en ook ervoor en erna) gewoon niet te tellen.

Ook in het Duitsland van de jaren dertig was dat niet anders: vele joden waren rijk, terwijl de gewone Duitser, agv. de recessie amper toekwam met zijn loon, als hij al werk had.

Dit gecombineerd met het stigma van verraders en samenzweerders dat de joden reeds eeuwen hadden, maakten hen tot ideale slachtoffers.

Gerd

De oorzaken van het anti-semitisme in Duitsland tijdens het interbellum zijn denk ik o.a:

-de haatcampagne die de Nazi-partij voerde tegen joden, veel zwarte propaganda.
-de crisis in die tijd(zoals eerder genoemd), veel mensen hadden nauwelijks geld, geen baan en dan zagen ze de joden die handel dreven en belangrijke posities innamen en die zich schijnbaar moeiteloos staande hielden in de crisisjaren. De propaganda van de nazi's legde dan ook de nadruk op de op macht en geld beluste jood.

Het stoorde in die tijd veel mensen dat bijna de hele financiële wereld in Duitsland werd geleid door Joden. Veel bankdirecteuren etc. waren joods. Maar, aangezien joden op een gegeven ogenblik werdt verboden ambachtelijke beroepen uit te voeren hebben de nazi's dit zelf in de hand gewerkt. Voor veel joden was deze sector de enige waarin ze nog geld konden verdienen.

de haat voor joden is al eeuwenoud.
In de Middeleeuwen nam deze enorm toe daar christenen volgens de kerk geen rente mochten vragen als ze geld aan iemand leende.
Joden hoefden zich niet aan deze regels te houden en vulde dus een gat in de markt.
Zoals begrijpelijk ben je meestal niet gek op de mensen bij wie je een schuld hebt en die telkens komen vragen wanneer je die nu afbetaald.
Er waren veel rellen tussen joden en christenen, naast dat de christenen de joden al niet helemaal vertrouwden omdat ze een simplistisch wereldbeeld hadden en alles wat ze niet kende eng en vreemd vonden, speelde in hun achterhoofd weer hun schulden.
Als er tijdens rellen hele joodse wijken werden uitgeroeid vervielen daardoor grote schulden die de mensen met bloed aan hun handen nog moesten betalen aan hun slachtoffers.
Historisch gezien werden joden in veel zakelijke takken en gildes simpelweg niet toegelaten, het is dus logisch dat ze bepaalde takken waar ze wel nog aan de slag konden massaal gingen uitvoeren.
Het is dus niet om een bepaalde "eigenschap van het ras" dat ze uitblonken in de financiele zakenwereld, kunst, muziek, ed.
Er was hun simpelweg weinig keus gelaten.
Hierdoor werden ze de perfecte zondebok voor de financiele crisis en situatie in Duitsland voor de oorlog.

Ik kan me alleen maar aansluiten bij alle voorgaande posts, zeer interessante en uitgebreide reacties. De joden waren op de verkeerde plek op het verkeerde tijdstip en er zijn meerdere oorzaken te noemen voor antisemitisme.

Op Wikipedia vond ik het volgende artikel over antisemitisme: http://nl.wikipedia.org/wiki/Antisemitisme
Hierin zijn nog enkele aanvullingen op deze vraagstelling te vinden.

Ik las de vergelijking van Wilco met het integratieprobleem van nu. Op zich is het heel begrijpelijk dat mensen die zich niet aanpassen aan bepaalde normen en waarden gemakkelijk een zondebok kunnen worden. Alleen in het geval van de joden vraag ik mij af of dit voor hen wel opgaat. Vaak lees je dat veel joden zich gewoon gedroegen als normale Duitse burgers waarvan men eigenlijk amper wist dat het joden waren.

Veel joden waren inderdaad enorm geintegreerd maar dat neemt niet weg dat het niet-joden wel opviel als er joodse feestdagen waren, als de joden naar de synagoge gingen, joodse winkels etc.
Er was duidelijk een joodse gemeenschap in veel steden.
Daarnaast maakt het niet uit hoeveel ze wel of niet geintegreerd waren, zodra iemand ze begint aan te wijzen als zondebok gaan mensen meer op deze groep letten.
Pas als iemand zegt dat de joden een boel macht hebben in bepaalde zaken, pas toen gingen mensen er op letten.
Er zijn verhalen van buren die vrienden waren maar pas als ze ondekken dat de buren joods zijn gaan ze de buren haten en vervolgens roepen ze allerlei negatieve eigenschappen over deze joden, terwijl ze eerst niet eens wisten dat het joden waren.
Het gaat om de kunst van het suggereren en het mensen een bepaalde kant op te duwen.
Maar bij veel joden zag je niet dat het joden waren, maar de meeste hedendaagse migranten hebben die luxe niet.
Ze vallen al extra op, helemaal als iemand suggestieve opmerkingen gaat maken over een bepaalde groep migranten, je gaat er dan (meestal onbewust) extra op letten.
Hitler roept; kijk de joden doen dit en dat, en verdomd opeens valt het mensen op, ook als ze er jaren daarvoor geen moeite mee hadden of er geen erg in hadden.
En toen de joden opgepakt werden waren er zoveel mensen geschokt, want iedereen kende wel een paar joden die 'niet zo erg waren'...

Hoezo was de revolutie een joodse aangelegenheid dan?

Ik weet dat dit eigenlijk een taboe-onderwerp. Ik wil mensen niet beledigen met het volgende wat ik ga schrijven, maar ik denk dat het wel van doen heeft met de oorzaken van anti-joodse gevoelens in de jaren 20 en 30:

Een groot deel van de leidende figuren achter de Oktoberrevolutie waren van joodse komaf.

Leon Trotsky (echte naam Lev Bronstein), was bevelhebber van het Rode Leger en later minister van Buitenlandse Zaken. Jakov Sverdlov (Solomon) werd voorzitter van het Centraal Uitvoerend Comite. Gregory Zinoviev (Radomislsky) was leider van de Komintern, een internationaal communistisch apparaat geleid vanuit Moskou dat voor veel onrust zorgde in Europa. De Poolse jood Karl Radek (Sobelsohn) was perscommissaris en actief betrokken bij de onrusten in Duitsland. Andere prominenten zijn Maxim Litvinov (Wallach), ambassadeur in Engeland en later Sovjetvertegenwoordiger bij de Volkenbond; stond bekend als zeer anti-Duits. Andere belangrijke personen van Joodse komaf waren Lev Kamenev en Tsjitsjerin. De enige revolutionairen die niet van joodse komaf waren waren Lenin (hoewel er bronnen beweren dat hij een joodse grootmoeder had), Stalin en Molotov en Boekharin. De nieuwe regering was geen afspiegeling van de Russische samenleving, want het merendeel was van joodse komaf. Een van de eerste wetten die door de nieuwe regering werd aangenomen was het strafbaar stellen van antisemitisme.

Inderdaad is dit schijnbaar een taboe-onderwerp maar waarom? Om de politieke situatie en het antisemitisme te begrijpen is dit zeer belangrijke informatie daar kun je toch niet omheen?

Er is laatst een Duitse politicus moeten aftreden omdat hij dat in een speech had gezegd, daarom ben ik zo voorzichtig.

waarom zegt een moderne duitse politicus dat de russische revolutie een joodse aangelegenheid was??
Onder welke omstandigheden?
Wat voor politicus was dat en in wele context had hij het over dit onderwerp?

Zo ver ik weet was hij geen lid van een extreem-rechtse partij, maar van de Christelijke CDU. Hij zei dat de Duitsers niet alleen een dadervolk waren, maar dat ook de Sovjetjoden barbaarsheden hebben begaan in de zogenaamde "Rode Terreur". En daar kan ik me in vinden in die veronderstelling, want de Cheka (Russische veiligheidsdienst) werd geleid door mensen van joodse origine. Om dan alle joden als dadervolk te bestempelen vind ik persoonlijk ook veel te ver gaan, net zoals het bestempelen van de Duitsers als dadervolk. Ik vind het ronduit belachelijk dat Duitsland nog altijd herstelbetalingen moet doen aan joodse organisaties, zoals Norman Finkelstein beschrijft in zijn boek De holocaust-industrie: Bespiegelingen over de exploitatie van het joodse lijden.

Hoezo 'belachelijk'? Dat is toch het absolute minimum. Als je iemand zijn hele familie vermoordt, of op hem verschrikkelijk experimenteerd, is het toch normaal dat je hem daarvoor vergoedt, niet? En als de joden dan 'iets' meer krijgen. So what? Hoe kan iemand daar nu over klagen, als hij zich niet kan voorstellen wat dit volk allemaal heeft meegemaakt.
En zolang Duitsland 'Gütmachungs" uitbetaaldt, herinneren ze zich wat ze allemaal hebben uitgespookt. En het is essentieel en verplicht om de holocaust te herdenken, want als er niet over wordt gespeculeerd, zal het zoals duizenden andere gruwelijkheden en tragedies in de vergeethoek terecht komen, en dit moeten we zien te voorkomen.