Het is nu vr maart 29, 2024 5:54 pm




Forum gesloten Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 105 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 3, 4, 5, 6, 7
Adoptie van Lawrence F. Shea 
Auteur Bericht
-Spitfire-
Bericht 
Nobody? :(

In ieder geval, ik kreeg gisteren een mailtje van een collumniste van o.a. De Pers die toevallig mijn website had gezien. Ze vond de site erg interessant en dan met name mijn adoptiegraven. We zijn nu aan het plannen om waarschijnlijk volgende week maandag samen naar Margraten en Henri-Chapelle te gaan! :D


ma jul 02, 2007 1:33 pm
muncio
Bericht 
Interessant ik moet nog steeds after action reports krijgen.
Ben ook nog bezig om het boek 29 let's Go te krijgen vanuit USA.


ma jul 02, 2007 1:44 pm
Dennis N
Bericht 
muncio schreef:
Interessant ik moet nog steeds after action reports krijgen.
Ben ook nog bezig om het boek 29 let's Go te krijgen vanuit USA.


Daar kan ik heel goedkoop voor je aankomen, ik heb bij diegene het boek van de 115th Infantry Regiment gekocht. Mocht je interesse hebben, dan hoor ik het wel.


ma jul 02, 2007 1:59 pm
Onyx
Bericht 
-Spitfire- schreef:
Nobody? :(

In ieder geval, ik kreeg gisteren een mailtje van een collumniste van o.a. De Pers die toevallig mijn website had gezien. Ze vond de site erg interessant en dan met name mijn adoptiegraven. We zijn nu aan het plannen om waarschijnlijk volgende week maandag samen naar Margraten en Henri-Chapelle te gaan! :D


Staat vandaag in De Pers!


vr jul 13, 2007 9:00 am
-Spitfire-
Bericht 
Onyx schreef:
Staat vandaag in De Pers!


Klopt! Voor degene die geen Pers meer kunnen krijgen, hier is het stukje met een foto van die dag:

Citaat:
Ik vind een naam wel prettig

13 juli 2007
‘Lawrence Francis Shea heet hij. Korporaal in het 318e regiment van de 80e infanterie divisie. Op 28 maart kwam hij aan in Mainz. 2 april sneuvelde hij in Kassel. Ze waren gelegerd op 45 meter van de weg, toen kwamen er tanks op ze af. In hun vlucht naar het bos renden ze tussen de tanks door. Het kan dat hij toen onder vuur is gekomen, maar helemaal zeker weet ik het niet.’

Hij is veertien. Een jongen met grote gympen, zijn schooltas hangt laag op zijn rug. Hij staat voor een witmarmeren kruis op een grasveld met duizenden andere kruizen. Alleen het getsjilp van vogels klinkt.


‘Ik ben hier nou zes of zeven keer geweest. In de vakanties en met Memorial Day. Ik zou wel vaker willen, maar mijn vader vindt het zo ver rijden. We hebben wel ’s gehad dat het heel hard regende en koud was. Dan sta je daar zo je bloemen uit te pakken. Maar als de zon schijnt, met een blauwe lucht, kun je mooie foto’s maken.’

Hij ritst zijn rugzak open en haalt een multomap tevoorschijn. Een portret van een jongeman in uniform, grijnzend voor een geschilderd palmenstrand. Een handgeschreven uittreksel van het bevolkingsregister. En een krantenbericht met de kop ‘Lil’ Dutch boy needs help’. De Lil’ Dutch boy, op zoek naar familie, is er net zo’n held in als de soldaat.

‘Ik kwam in contact met een neef. Hij mailde dat het een aardige vent was. In de familie noemden ze ‘m Larry. Hij speelde basketball en honkbal. Hij was heel dankbaar, die neef, hij stuurde me allemaal foto’s. De foto’s van vandaag stuur ik hem weer. En ik zet ze op mijn website.’

Hij zet een bos oranje rozen, het elastiekje er nog om, in een vaas die hij in het gras prikt.

‘Gek, hè, dat je zomaar over ze heen kunt lopen. Hier ligt-ie, zo. Hier ligt z’n hoofd. Ze hebben hem drie keer herbegraven. Eerst is hij van Kassel naar Bulzbach gebracht, toen naar Margraten. Hier is hij nog eens verplaatst. Ik heb een document waarin staat hoe hij eraan toe was. Hij had een ingedeukte schedel, een ingedeukte kaak, en hij miste eenderde van z’n spaakbeen. Die ingedeukte schedel hadden er heel veel, dat kwam van het herbegraven.’

‘Ik ben niet iemand die zegt: ik ga eens bij m’n vrienden langs, of zo, zo ben ik niet. Als ik thuiskom, loop ik meestal meteen naar de computer. Ik heb een oorlogsspel waarbij je opdrachten moet uitvoeren. Een gebouw opblazen, een stad belegeren. Omdat je meerdere levens hebt, kun je steeds opnieuw beginnen. Soms denk ik aan Lawrence. Dan probeer ik zo lang mogelijk met één leven te doen. Maar ik heb ook online spelletjes, waarin je zoveel mogelijk andere soldaten dood moet schieten. Daarbij maakt het me niet uit.’

Hij neemt een laatste foto. Dan slentert hij terug naar de uitgang, langs de rozenperken en het monument. In de verte zoemen bladblazers.

‘Je kiest je adoptiegraf niet zelf. Je kunt ook een onbekende soldaat krijgen. Geen rang, geen registratienummer. Only known to God. Ik vind een naam wel prettig. Een bekende naam in een veld vol graven. Hoe vaker ik hem uitspreek, hoe vertrouwder hij wordt.’

(gepubliceerd in De Pers, 13 juli 2007)


Afbeelding


vr jul 13, 2007 10:07 am
T(h)ijs
Bericht 
Mooi stukje :)


vr jul 13, 2007 10:52 am
Joey
Bericht 
Las het net ook, moest meteen aan Spitfire denken en toen ik de naam van Shea zag wist ik het al helemaal zeker :)

Leuk stuk!


vr jul 13, 2007 12:13 pm
John S.
Bericht 
Ik zit net de Pers te lezen en inderdaad.
Mooi stuk van Maartje.


vr jul 13, 2007 2:28 pm
-Spitfire-
Bericht 
Tijd voor wat updates!

Burial Flag en Purple Heart

De familie is op zoek gegaan naar informatie en vond behalve informatie ook spullen, namelijk zijn Burial flag en zijn Purple Heart incl. ribbons. Weliswaar vergeeld maar leuk om terug te vinden, hieronder de foto's van deze toch wel bijzondere items:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

AD Rivierenland

Op advies van Maartje Duin, degene die de column in de Pers heeft geschreven, heb ik een mailtje gestuurd naar AD Rivierenland met een tekst die zij had geschreven. De volgende dag kreeg ik al een telefoontje of ik een interview wilde doen. Iemand is vandaag geweest en binnenkort zal het stuk komen in AD Rivierenland.


vr sep 14, 2007 8:40 pm
John S.
Bericht 
Geweldig :!:


vr sep 14, 2007 8:42 pm
-Spitfire-
Bericht 
Ik wilde eigenlijk wachten op de foto die erbij hoort, maar goed die heb ik niet dus hier het stukje dat op 26 september werd gepubliceerd in AD Rivierenland. Een deel over Lawrence's dood staat hier niet bij.

Citaat:
Hardinxveldse jongen (14) adopteert Amerikaanse oorlogsgraven

JOËL VAN VUGT HARDINXVELD-GIESSENDAM De meeste jongens van veertien hebben het niet als hobby: het adopteren van een oorlogsgraf. Sebastiaan Vonk uit Hardinxveld-Giessendam is de uitzondering. Hij heeft zelfs twee oorlogsgraven onder zijn hoede genomen.


Het ene graf ligt in het Limburgse Margraten, het ander in het Belgische Henri-Chapelle. Hij heeft regelmatig contact met de familie van de Amerikaanse militairen.

Het begon allemaal toen hij op zijn twaalfde een roman las over de Tweede Wereldoorlog. Hij raakte zo geïnteresseerd dat hij zich verder in de geschiedenis van die strijd ging verdiepen.

Vonk: ,,Ik kreeg vorig jaar een tip van iemand op een internetforum. Ik moest eens gaan kjken op de site van Stichting Adoptiegraven Amerikaanse Begraafplaats Margraten. Toen ik dat deed, bleek het mogelijk om via deze site zelf het graf van een soldaat te adopteren.’’ Hij meldde zich aan. Augustus vorig jaar kreeg Vonk te horen dat hij korporaal Lawrence Shea had geadopteerd. ,,Het was eigenlijk puur toeval,’’ vindt de VWO-scholier terwijl hij trots zijn certificaat laat zien. ,,Het had iedere soldaat kunnen zijn die in Margraten begraven ligt.’’

Zodra Vonk Shea had geadopteerd, ging hij op zoek naar zijn familie. ,,Ik vroeg me af wie Shea eigenlijk was en hoe hij er uit zag.’’

Vonk speurde het internet af, zette berichtjes op forums en vroeg uitreksels aan uit het bevolkingsregister. Een krant uit New York, de stad waar Shea vandaan kwam, zag zijn oproep en besloot er een artikel over te schrijven.

,,Het was niet makkelijk om informatie te vinden,’’ zegt Vonk. ,,Shea’s gegevens gingen verloren in 1973. Er brak brand uit in het archief waar de personalia van soldaten uit de oorlog werden bewaard.’’

,,Gelukkig kreeg ik hulp uit onverwachte hoek. De Amerikaan Mark Lomax las mijn oproep op een onderzoekswebsite en besloot voor mij op zoek te gaan. Lomax slaagde erin de neef van Lawrence, Michael Shea, te vinden. Hij had zijn oom nooit gekend. Michael was behoorlijk verrrast toen hij hoorde dat ik informatie over zijn oom zocht.’’

De neef van Shea kon hem verder helpen met zijn zoektocht.

Vonk: ,,In New York bleek nog een familielid te wonen. Het ging om een andere neef, Pat Shea genaamd. Hij bleek hem zelfs gekend te hebben. Hij stuurde mij gegevens en een foto van Shea. Zo wist ik eindelijk hoe hij er uit had gezien.’’

Ook zaten er brieven over Shea bij. Vonk kreeg onder andere een kopie van zijn overlijdensakte en een brief waarin zijn vader aangeeft dat Shea in Europa begraven moest blijven.

,,Na de oorlog kon zijn familie namelijk kiezen of ze hem wilden laten herbegraven in Amerika,’’ legt Vonk uit. ,,Van de ruim zeventienduizend soldaten die in eerste instantie in Margraten begraven lagen, zijn er nog 8301 over.’’

Bij zijn tweede adoptiesoldaat Charles Brinkley verliep de procedure andersom. ,,Brinkley’s familie was op zoek naar meer informatie over hem en kwam via een forum bij mij uit,’’ zegt Vonk.

,,Brinkley zat namelijk in dezelfde divisie als Shea. Toen ik hen vertelde dat het mogelijk was om zijn graf in Henri-Chapelle te adopteren, vroegen ze of ik dat wilde doen. Vandaar dat ik nu twee soldaten geadopteerd heb.’’

Overigens is het adopteren van een graf niet geheel vrijblijvend. ,,Ik ga ongeveer zes keer per jaar naar de begraafplaatsen toe. Onder andere op Memorial Day, dat is de laatste maandag in mei, en met Kerstmis. Dan worden er bloemen gelegd. Voor het gemak ga ik altijd naar beide begraafplaatsen tegelijk. Echt vaak kan ik er niet heen. Mijn vader moet er toch iedere keer weer twee uur voor rijden.’’

De jongen is niet van plan nog meer graven te adopteren. ,,Het moet geen sport worden. Ik zag laatst een man langs de graven in Margraten lopen. Hij had een formulier met daarop een hele lijst namen en een tas vol met vaasjes bloemen. Bij elk graf van zijn briefje zette hij een vaasje neer en liep daarna snel door. Als het zo moet, zou ik het niet leuk vinden. Ik wil het graag persoonlijk houden.’’


Overigens is het nu 15 jaar...;-)


ma okt 08, 2007 4:32 pm
Joey
Bericht 
Mooi stuk wederom!


ma okt 08, 2007 4:52 pm
Harro
Bericht 
Het blijft bewonderenswaardig zoveel tijd en moeite je steekt in het uitzoeken van de persoonlijke geschiedenis achter een gesneuvelde!


ma okt 08, 2007 5:55 pm
Avatar gebruiker
Frank M

Geregistreerd:
vr dec 23, 2005 9:43 pm
Berichten: 1168
Woonplaats: Ommen
Bericht 
Wederom een leuk stuk Sebastiaan! Maar goed, je hebt er zelf ook heel wat werk in gestoken.. En ach, wat maakt dat ene jaartje uit. :D Wij weten het wel.

_________________
"..geef me tien jaar; u zult Duitsland niet meer herkennen.." Adolf Hitler

Avatar: mijn huis met op de voorgrond gevangenen uit kamp Erika.


ma okt 08, 2007 8:26 pm
Profiel WWW
-Spitfire-
Bericht 
Gisteren, na een lange tijd, weer een bezoekje gebracht aan o.a. Margraten:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding


zo okt 21, 2007 11:35 am
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Forum gesloten Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 105 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 3, 4, 5, 6, 7


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 9 gasten


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Zoek naar:
Ga naar:  
cron
Alle rechten voorbehouden © STIWOT 2000-2012. Privacyverklaring, cookies en disclaimer.

Powered by phpBB © phpBB Group