In de paasvakantie ging onze trip naar Normandië. Hier het verslag;
Dag 1
Verkenning Grandcamp-Maisy: de Wiederstandnesten
Als eerste bezochten we het Bombercrew-monument van de RAF die deelnam aan Operatie Overlord.
Daarna gingen we de pier op waar in de jaren '40 een Duitse bunker was met als geschut een tankkoepel onderdeel van de Atlantikwall.
Zie:
http://www.strijdbewijs.nl/normandie8/maisy.htm
De plaats waar de bunker stond:
Daarna ging onze wandeling verder naar de Wiederstandnest 81 waar we onderweg nog een strandhindernis (zogenaamde 'hedgehogs') tegen kwamen.
Wiederstandnest 81 en 87
En in de verte nog een Wiederstandnest
Dag 2
Point Du Hoc, Omaha Beach en American Normandy Cemetery
We hebben uiteindelijk toch niet het Ranger Museum in Grandcamp bezocht omwille dat we anders de hele tijd om moesten rijden...
We vertrokken vanochtend richting Point Du Hoc. Daar kwamen we in Grandcamp-Maisy het Wereldvrede monument en het National Guard monument tegen. Op de plaats van het National Guard monument, stond er een Duits machinegeweer. Op 8 juni '44 kwamen de Amerikanen van de National Guard hier aan, maar men werd toen beschoten door die machinegeweer. Sergeant Peregory was moedig genoeg om de machinegeweer uit te schakelen. Hij werd hiervoor gedecoreerd met de Medal of Honor
Daarna gingen we nog even naar de begraafplaats. Hier vonden we het graf van Commandant Kieffer. Kieffer was een Franse commandant die op 6 juni landde aan de kust van Ouistreham. Hij stierf in '62 na een langdurige ziekte. We vonden ook een graf van een Britse piloot die in het jaar 1941 waarschijnlijk zou neergehaald zijn boven Grandcamp.
Onze tocht ging verder naar Point Du Hoc, het werd aangevallen omwille van het zwaar geschut waarvan men de landingstranden zware verliezen kon toebrengen (oa. 155mm kanonnen). Om 7 uur in de ochtend, 6 juni '44, werd Point Du Hoc aangevallen door Amerikaanse 2nd Rangers. Toen men de bunkers voor de 155mm kanonnen vond, waren de kanonnen echter al verplaatst naar het binnenland omwille van de bombardementen de weken voordien.
Hierna gingen we nog iets eten en begon aan onze wandeling langs Omaha Beach. Nog hiervoor toen we Vierville binnen kwamen, passeerden we langs een brug van een Mulberry haven. We wandelden langs de 29th Infantry monument, National Guard monument, Charlie en Dog, en de twee monumenten van Omaha Beach. Het was er veel te warm, 'k wou wel es in de zee gaan maar het bleef maar met men voeten door het water ploeteren waar men in 1944 ook 'geploeterd' heeft. We besloten dan maar om naar onze auto te gaan en daar door te rijden naar het American Cemetery. Maar 'gelukkig' reden we naar de verkeerde plaats, want daar was er echter nog een monument en een bunker.
Als voorlaatste gingen we naar het American Cemetery bij Omaha Beach. Als eerste gingen we naar het bezoekerscentrum waar we naar een korte film over de begraafplaats bekeken. Na wat rondwandelen in het bezoekerscentrum, gingen we richting de begraafplaats zelf. Beelden zeggen soms inderdaad meer dan woorden. Gewoon indrukwekkend. Zeer prachtige begraafplaats!
Als laatste hebben we het museum Memorial Omaha Beach geweest. Maar dat zonder succes, want het was echter al 18u. en dus maar een half uur om het museum te bezoeken (ipv. voorzien van 1u.). We hebben maar de shop bezocht en buiten het museum toch nog een Belgische poort, Sherman tank en een kanon kunnen fotograferen.
Dag 3
Duitse Begraafplaats La Cambe, Dead Man's Corner Museum, St.-Mere-Eglise, Voie de la Liberté en Utah Beach
Als eerste bezochten we de Duitse begraafplaats te La Cambe. Waar er maar liefst meer dan 21.000 Duitse gesneuvelden rusten. Een zeer indrukwekkende begraafplaats, weliswaar niet te vergelijken met de American Cemetery bij Omaha. Onder die 21.000 Duitse militairen, is Micheal Wittman 1 van hen. Hij werd samen met z'n tankcrew begraven. Zeker de moeite waard, alsook het 'bezoekerscentrum' die je meer informatie geeft over de werking van de Volksbund en bv. de andere begraafplaatsen in de wereld.
Daarna gingen we naar het klein maar informatief museum 'Dead Man's Corner'. Het verbergt enkele unieke stukken en de Duitse diorama's zijn zeer mooi nagemaakt. Zelfs Winters gevechtstenue is aanwezig. Maar ook bv. van andere officieren en hun helm of andere voorwerpen. Toch had ik wat meer verwacht qua grootte van het museum.
We reden na ons bezoek aan Dead Man's Corner naar het eerst bevrijdde stadje van Frankrijk, St.-Mere-Eglise. Het was al middag dus hadden we al wat trek in iets. We besloten maar om te eten in de C-47. Dit cafétje is ook wel de moeite waard binnenin. Zoals tekstjes geschreven van oudstrijders op de staart v/e vliegtuig. Natuurlijk kon de kerk met John Steeles 'replica pop' en het monument niet ontbreken.
Als je St.-Mere-Eglise doet, vergeet dan zeker niet om naar het Airborne museum te gaan. Het bezit een zeer prachtige collectie aan voertuigen en wapens! Zoals de C-47 die men als diorama gebruikt als de vertrekkende Amerikanen is voluit geweldig! Ook werd er over de opnames van 'The Longest Day' gesproken. Je kan er echt veel objecten vinden van wapens tot voeding en van morfine tot voorwerpen van het verzet. Ook de decoraties van John Steele zijn aanwezig. Mooi museum waarvoor je zeker ogen tekort voor komt.
De route van St.-Mere-Eglise naar Utah Beach is een zeer interessante route; het monument van 101e Airborne te Brecourt Manor (bekend van de 2e aflevering van BOB waar men de Duitse kanonnen moest uitschakelen die Utah beschoten), de mijlpalen van Voie de la Liberté die reiken tot Bastogne en het monument voor de 400 Deense zeelui die Overlord steunden.
Dan als laatste Utah Beach. Op Utah beach staan de monumenten meer bij elkaar dan bv. Omaha. Helaas was het museum dicht omdat er werken waren. Hierdoor kon men zelfs bij 1 van de monumenten niet komen... Dit strand had de minste slachtoffersaantal (ong. 200). Tot de monumenten behoren die van de 1e Engineer brigade, Amerikaanse Marine, voor de 90e Infantry Division en voor de slachtoffers van Utah. Alsook vindt men er de mijlpaal 0 van de Voie de la Liberté
Ook aan te raden is het restaurant Le Roosevelt. In dit restaurant vind je enkele poppen die gewoon zoals U en ik een glaasje komen drinken. Zeer mooi 'themacafé' die behangen is met kranten van toen. Zelfs de tafels binnen hebben als blad een foto uit de dagen van juni '44.
Daarna gingen we op zoek naar een restaurant in Grandcamp-Maisy en daar was ook nog het rangermonument te Grandcamp-Maisy ter nagedachtenis voor degene die gevochten hadden op Point Du Hoc.
Zelfs het luchtalarm is er nog aanwezig.
En het monument ter nagedachtenis van het bezoek van de Gaulle die op 14 juni 1944 de bevolking van Grandcamp-Maisy toesprak. Het monument staat nu op de plaats waar hij in 1944 heeft gestaan.
Groeten
Jente