Forumleden,
Hartelijk dank voor de uitgebrachte stemmen, ben blij met deze blijk van waardering
voor mijn fotoseries die ik met veel plezier gemaakt heb en uiteraard ook in de toekomst
blijf maken.
Mijn interesse voor WO 2 zat er al jong in, als 10 jarige jongetje bladerde ik eindeloos
door de serie van Lou de Jong, vooral Deel 3 - Mei '40 had mijn speciale aandacht.
De kapot geschoten voertuigen, de vliegtuigen, ik kon er niet genoeg van krijgen.
Wie er wel genoeg van kreeg was mijn vader, hij vond het een
"ongezonde interesse
voor een jongen van 10" en weg was het boek, ergens verstopt op de zolder die donker
en vochtig boven ons huis zat.
Ik moest het weer doen met
Bob Evers,
Kuifje en
Suske & Wiske , na een jaar
vond ik het boek terug, gaf mijn vader de moed op, legaliseerde hij mijn interesse en
soms nam hij een oorlogsboek mee van de Slegte.
Met het uitdijen van mijn boekenkast groeide ook behoefte reizen naar de plekken waar
het allemaal gebeurd was, mijn eerste, zelf georganiseerd slagveldtour was met Cornelius Ryan's
"Een brug te ver" onder mijn snelbinder langs de slagvelden van Market Garden.
Vermoedelijk dacht ik complete tanks te vinden, of minimaal delen ervan, dus groot
was de teleurstelling toen ik het echt moest doen met een weggooid blikje en een
wegvluchtend konijn, voorlopig maar geen "Battlefield tours" meer.
Ik bleef lezen en toen ik na het behalen van mijn rijbewijs voor 1000 gulden een Datsun
uit 1979 kocht vond ik dat het echte werk kon beginnen.
Helaas heb ik geen originele foto meer maar hij leek hier op
Mijn eerste trip was naar Normandie, al gauw kwam ik er achter dat op reis gaan
zonder fatsoenlijke reisgids ook zonde van tijd en brandstof was.
Mijn eerste reisgids was
"Breuklijn in de beschaving" van Richard Heijster
nadat ik aan het lezen was geslagen over de Eerste Wereldoorlog.
Maar liefst 5x ben ik in wisselende samenstelling naar Verdun geweest.
Daarna ging het snel slagvelden in de VS, Zuid Afrika en Europa als er
iets te zien was ging ik er heen.
Vanaf 2003 reisde ik inmiddels (meestal) alleen, mijn Verdun tours hadden hun
tol gevergd, 3 dagen ploeteren door de dennenbossen was voor de meeste een
beetje teveel van het goede
Vanaf 2006 ging ik over op digitaal fotograferen en bedacht me dat als we de
kennis willen overdagen aan de jeugd foto's met niet teveel tekst een aardig
eerste begin kan zijn.
Zo was ik immers zelf ook begonnen, plaatsjes kijken en niet op de tekst letten.
Ergens in 2007 zette ik mijn eerste foto's on-line, ik zou niet eens meer weten
waar precies.
langzamer hand kwam er meer structuur in, meer voorbereiding, meer boeken,
meer navragen, meer mee met locale gidsen.
Ergens in 2010 werd ik weer vijgezel en zoals Johan Cruijff altijd zegt
"Ieder nadeel
heeft zijn voordeel" dus besloot ik me nog meer dan voorheen op mijn slagveld-
bezoeken te storten.
Inmiddels "durven" er ook weer mensen uit mijn vriendenkring mee, ik ben ook
milder geworden, ze krijgen nu wel te eten
Tochten als Berlijn, Schindler e.d. doe ik nog steeds alleen, niet veel mensen kunnen
de interesse opbrengen om uren te zoeken naar een huis, bunker of begraafplaats om er in
sommige gevallen achter te komen dat er niets meer is.
Deel 3 - Mei '40 heb ik nog steeds, hij ruikt een beetje naar de zolder en de bladen liggen los.
Heel af en toe haal ik hem uit de kast en voel ik me weer dat jongetje van 10