Ja, dat kan wel kloppen over die "laatste Duitse slachtoffers", maar dat waren in de meeste gevallen vaak Volkssturm, Hitlerjugend en Wehrmacht. Vooral de Wehrmacht had genoeg te klagen over de oorlog, de meeste vochtten al jaren aan het oostfront. Maar als we het nou hebben over de SS (en dan niet de Waffen-SS) en de SA, die hebben vaak tijdens de hele oorlog op hun gat gezeten. Die waren fit en gemotiveerd genoeg om zulke verzetsacticiviteiten te ondernemen. Want niet alle eenheden werden tussen 23 april en 2 mei in Berlijn gepropt, buiten berlijn waren er nog genoeg "zwerf" eenheden . Inderdaad een rare situatie in de laatste oorlogsmaanden. In iedergeval dat is mijn kijk op de situatie in die tijd. Ik kan er kilometers ervanaf zitten, dus commentaar is welkom.

Waren ze fit en gemotiveerd? Waar baseer je dat op? Waar moesten ze die motivatie dan vandaan halen?

Dat lijkt me vanzelfsprekend,

Ze waren gemotiveerd, vanwege de vele jaren van mnipulatie door propaganda en hadden nog nooit een echte slagveld gezien. Dit waren de Fanatiekelingen. Eenmaal aan het front, werd dit vaak omgeschakeld tot wanhoop. Maar vele werden zelfs tijdens de laatste maanden niet naar het front gestuurd. Lijkt het jou dan niet vanzelfsprekend? En fit, dat waren ze toch? Die SA en SS- mannen, die hadden ruim voldoende voedselvoerzieningen, wat je niet kon zeggen van de 'gewone' Duitse bevolking.

Met de nadruk op "lijkt"? Ik heb meer interesse in de feiten.

Ik vrees dat je je toch meer in de geschiedenis van deze organisaties moet verdiepen. Waarop baseer je bijvoorbeeld dat de leden van de SS en de SA nog nooit een echt slagveld hebben gezien? Heel veel leden van de SS - en hiermee bedoel je naar ik aanneem de Algemeine SS - deden dienst in de Waffen-SS. Vooral het hogere kader, met een hoge Alg. SS rang, diende, met een veel lagere Waffen-SS rang, aan het Oostfront. Idem voor de SA. Als die in de leeftijd waren voor dienst dan werden ze soldaat.

Is dat zo? Ik denk dat je honderdduizenden mensen - allemaal met hun eigen redenen om lid te zijn van een organisatie - niet zo simpel kunt bestempelen. Bovendien is het zéér de vraag of mensen, die tien jaar eerder nog fanatiek achter hun Führer aanliepen, in de vernietigende laatste oorlogsjaren nog zo fanatiek in het nazisme geloofden en daar hun leven voor wilden geven. Zie mijn eerdere opmerking dat zelfs de Leibstandarte zich op 8 mei 1945 keurig aan de geallieerden overgaf en in krijgsgevangenschap marcheerde.

Precies, en dan was het snel gedaan met dat fanatisme.

Wat is je bron voor die bewering?

Nee, dat beschrijf ik zojuist.

Opnieuw, wat is je bron daarvoor? Je kunt gerust stellen dat de SS en de SA zich niet als organisaties aan het voedselgebrek konden onttrekken. Hooguit gelukte dit het hogere kader. En zelfs dan zegt "fit" niets. Ze hadden niets om mee te vechten en met de ondergang van het Derde Rijk verdween ook de wil tot verzet. Precies daarom was er na de capitulatie vrijwel geen ondergronds verzet tegen de geallieerden, ondanks tot in detail uitgewerkte plannen van die orde. Waaruit meteen weer blijkt dat de motivatie die jij zo vanzelfsprekend vindt feitelijk totaal ontbrak.

Als die SA-mannen het leger in wouden, dan gingen ze wel naar de Feldherrnhalle. En dit was maar een relatief kleine legergroep. http://en.wikipedia.org/wiki/Panzer_Cor ... herrnhalle

In iedergeval wil ik geen discussie over dit onderwerp, want die ga ik toch verliezen. En het klopt dat ik weinig interesse en weinig kennis heb over de SA en de Algemeine-SS. Dus je moet vooral niet al te opgewonde worden van mijn post. Ik zou me voortaan alleen bezig houden met de de dingen waar ik wel verstand van heb.

Mijn excuses

Dat in eerste instantie diverse divisies en tegen het einde van de oorlog een korps gevormd werd uit SA recruten betekent niet dat ze enkel daarin konden dienen. Idem met de Hitler Jugend. Leden van de Hitlerjugend dienden overal en gedurende de hele oorlog: Heer, Waffen-SS, Luftwaffe, Kriegsmarine. Toch werd in 1943 een divisie gevormd met (op papier) enkel leden van deze jeugdorganisatie. De omvang van Panzerkorps Feldherrnhalle zegt niets over het aantal SA leden dat soldaat werd.

ik denk dat de SS ook verstandig werd, en er bij stil stond dat de oorlog al verloren was

Het officierskader wel maar een groot deel van de manschappen meende oprecht tot op de dag van de capitulatie dat Duitsland de oorlog nog kon winnen. Zelfs na de overgave meenden bijvoorbeeld de manschappen van de Leibstandarte dat ze nu samen met de Amerikanen tegen het Rode Leger zouden optrekken.

Patton, die generaal van het amerikaanse leger, wou tog ook samen met de Duitsers tegen het rode leger vechten. Dit stond op een site en in de film: the last days of patton

alleen die site weet ik niet meer

Dat klopt, maar dat staat los van de geruchten onder Waffen-SS'ers.

Bij mijn weten was het ook de bedoeling dat de 18. SS-Freiwilligen-Panzergrenadier-Division Horst Wessel zou bestaan uit SA-vrijwilligers, in de praktijk is hier niet zóveel van terechtgekomen en werd deze divisie opgevuld met uit Hongarije afkomstige Volksduitsers.

Ergens zagen ze het toch nog zitten om te vechten? In de puinhoop dat Europa was.

Geloofden ze dit echt? Of was dit hen opgedrongen door de propaganda?

Fanatici of niet, ik geloof best dat er eenheden Hitlerjugend vol trots en hoop en vertrouwen in de Führer marcheerden naar het front, om een paar uur later aan gort te worden geschoten, zonder munitie, zonder effectieve bewapening.

De tragedie van een totale oorlog.

Nee, dit geloofden ze echt. Leibstandarte veteranen vertelden mij hoe compleet het ongeloof was toen ze capituleerden en dat ze tot dat moment nog geloofden dat de kansen zouden keren. Ook vertelden zij mij dat ze - toen ze in gevangenschap marcheerden - de oude richtingwijzers van de 6. SS Panzerarmee zagen hangen wat onder de manschappen het idee gaf dat ze naar verzamelpunten werden gebracht om samen met de Amerikanen ten strijde te trekken.

In de woorden van Oberscharführer Heinz E (in een telefoongesprek met mij)

Ik kan dit vanuit mijn HJ contacten alleen maar bevestigen, ook in deze "jonge" divisie was het geloof van een samen optrekken sterk aanwezig.

JW

De wens is de vader van de gedachte.....(stiekem ook wel een beetje van mij... )