De laatste week voor de bevrijding van Staphorst was nog even angstig en spannend. Op zaterdag 7 april 1945 kwam er een verkenningsgevechtswagen richting Staphorst. Het kwam tot een treffen tussen Duitsers en Canadezen vlakbij het dorp IJhorst. De Duitsers werden verder teruggedrongen.

Het was vrijdag 13 april 1945 een mooie voorjaarsdag. Een dag waarop de boeren hun gedachten bij het werk op het land hadden, maar er niet aan toe kwamen door de angstige dagen en schietpartijen. De hele dag was er spanning in het dorp, want de Canadezen zaten niet ver meer weg. De bevrijding was er nog niet, de Duitsers waren nog de baas.

Maar desondanks speelden de kinderen hun spel. De meisjes met de poppen en de jongens waren aan het springen. Totdat ´s avonds omstreeks 18.00 uur oranje versierde tanks naar Staphorst reden. De vele mensen die dit zagen, dachten dat de bevrijding nu echt was gekomen. In grote getale ging men kijken.

Het tegendeel was waar. In deze tanks zaten toch nog Duitsers en die begonnen hevig te schieten. Iedereen vluchtte naar huis. De mensen waren alle kanten opgevlogen. Iedereen rende om weg te komen van het grote open kruispunt. Fietsen werden bij tientallen opzij gesmeten, iedereen rende voor zijn leven. Het was een oorverdovend lawaai, de hevige schoten van de pantserauto. Moeders doken met hun kinderen de kelder in, terwijl vaders vanaf een afstand een oogje in het zeil hielden. Met groot gevaar voor hun eigen leven.
Op dat moment werden vele huizen in brand geschoten. Kinderen die de hele dag lekker hadden gespeeld, zaten nu met angst en beven in de kelder.

De volgende dag verdwenen de Duitsers richting Noordoost Nederland. En kwam de hoofdmacht van de 3e Canadese divisie door Staphorst rollen; de bevrijding was een feit. Zware tanks, vrachtwagens met wuivende soldaten, zware kanonnen, vlammenwerpers enz. Het was een indrukwekkend gezicht en de blijdschap en de opluchting waren groot.

Bron: http://www.staphorst.nl/index.php?simac ... stukid=498