STIWOT Forum https://stiwotforum.nl/ |
|
Ter herinnering aan.. https://stiwotforum.nl/viewtopic.php?f=12&t=13816 |
Pagina 68 van 68 |
Auteur: | arwanda1465 [ zo feb 02, 2020 7:00 pm ] |
Berichttitel: | Re: Ter herinnering aan.. |
. Michaël Leonardus (Mies) ZEGERS (31 jaar) . ====== Geen foto beschikbaar ===== Geboren maandag 17 februari 1913 te Helden (LB). Zoon van: Johannes Hendrikus ZEGERS (1886-1966) en Gertrudis DRIESSEN (1888-1958) De Nieuwe Koerier, dinsdag 25 februari 1913 Michaël (Mies) Zegers was de oudste van de 12 kinderen uit het gezin. Religie: Rooms Katholiek. Beroep: Landbouwer Woonplaats Grashoek, toen gemeente Helden. October 1944 Op zondag 8 october 1944 vonden er in heel Noord-Limburg en delen van Noord- Brabant zogenaamde kerk-razzia's plaats. Er werden totaal 2805 mannen tussen de 16 en 65 jaar gearresteerd. Het meren- deel werd tewerkgesteld bij de Hermann Göring-Werke. De meesten van hen heb- ben de oorlog overleefd. Voor 121 gearresteerden dwangarbeiders geldt dit niet. De razzia van Grashoek vond plaats in de vroege morgen, na het uitgaan van de kerk, waardoor er relatief veel, 100 mannen, werden opgepakt. Van deze 100 overleden tijdens hun verblijf in de regio Salzgitter–Watenstedt zeven mannen waaronder Michaël (Mies) Zegers. Concentratiekampen in Salzgitter-Watenstedt (in de huidige deelstaat Nedersak- sen). In 1942 richtten de SS en de Reichswerke Hermann Göring voor ijzerertsmijnen en hoogovens het concentratiekamp Drütte. Onder een lang viaduct op het indus- trieterrein werden grote zalen gebouwd, waarin meer dan 3000 gevangenen uit Frankrijk, Nederland, Polen, de Sovjet-Unie en anderen bezette landen werden ondergebracht. Zij moesten in de fabrieken granaten en bommen produceren. In 1944 werden nog enkele andere concentratiekampen ingericht in Watenstedt- Leinde en Salzgitter-Bad. Net als Drütte waren dit overigens geen zelfstandige concentratiekampen, maar slechts enkele van de vele "buitenkampen" van het beruchte concentratiekamp Neuengamme. De leefomstandigheden in de barakkenkampen rond Watenstedt waren uitzonder- lijk slecht. Daarbovenop kwamen de zware arbeid in de Hermann Göring Werke (een immens militair-industrieel complex rond Salzgitter), honger, kou, ziekte, oorlogsgeweld en een regime, gekenmerkt door sadisme en terreur. Niet voor niets werd gesproken van "de hel van Watenstedt". Desondanks beschikte het kamp waar de meeste Limburgse dwangarbeiders verbleven (Lager 6 te Heerte) over een kampwinkeltje en een ruimte die doorging voor scheersalon. Veel was daar niet te krijgen, maar een krant kon nog altijd onder de kleren worden ge- stopt om wat lichaamswarmte vast te houden. Michaël Leonardus (Mies) Zegers, 31 jaar, uit Grashoek overleed op vrijdag 2 februari 1945 in Lager 6 te Watenstedt zoals blijkt uit zijn overlijdensoorkonde van 18 juli 1951. Rodekruis kaart M.L. Zegers Foto: CBG-verzamelingen Mies Zegers werd begraven op het Friedhof Jammertal te Salzgitter-Lebenstedt. In de periode 1943-1945 vonden hier uit diverse landen 2437 slachtoffers van dwangarbeid uit de regio Salzgitter hun (tijdelijke) laatste rustplaats. De herdenkingdienst Midden Limburg, zaterdag 28 april 1945 Na 1950 werden degenen die individueel begraven waren op verschillende ge- meentelijke begraafplaatsen uit de regio verplaatst naar de Jammertal-begraaf- plaats, zodat het aantal groeide tot een totaal van 2970. In 1953 is Mies Zegers herbegraven op het Parochiekerkhof van RK kerk "Het Heilige Hart van Jezus" aan de Roomweg 46 te Grashoek. Foto's: André Reijniers - 24 juli 2014 Monument-gedenkplaat te Grashoek. Het Kerkrazzia monument bevindt zich tegen de muur van gemeenschapshuis "De Ankerplaats" aan de Pastoor Vullinghsstraat 3 te Grashoek, thans gemeente Peel en Maas. Het is een plaquette ter herdenking van de deportatie van de 100 Grashoekse mannen tijdens de kerkrazzia van 1944 en de zeven mannen die niet zijn teruggekomen… Het monument is genaamd "Sporen die bleven". Op de plaquette is de afbeelding van het algemene monument voor de kerkrazzia aangebracht. Het algemene monument bestaat uit twee identieke ijzeren zuilen: een in Neder- weert-Eind en een in Everlo. De zuil stelt de samenleving van na de razzia voor; deze is ontwricht, onthoofd, door de afwezigheid van mannen en jongens. Deze ontwrichting wordt gesym-boliseerd door een glasplaat, voorstellend de bezetter die vlijmscherp door de samenleving snijdt. Het gedenkteken maakt deel uit van een monumentenreeks die is opgericht in 45 dorpen in Noord- en Midden-Limburg. Gedenkplaat te Grashoek: Kerkrazzia 8 october 1944 Foto: Jeroen Koppes - 31 juli 2011 - Traces of War Enkele bronnen: ancestors.familysearch.org nl.wikipedia.org oorlogsgravenstichting.nl www.erfgoedwo2.org www.gedenkstaette-salzgitter.de www.genealogieonline.nl www.online-begraafplaatsen.nl www.openarch.nl www.tracesofwar.nl |
Auteur: | arwanda1465 [ zo feb 09, 2020 6:15 pm ] |
Berichttitel: | Re: Ter herinnering aan.. |
. Evert HEUSINKVELD (33 jaar) . Foto: Oudheidkunde Lichtenvoorde Geboren vrijdag 5 mei 1911 te Lichtenvoorde (GL). Zoon van Jan Antonie HEUSINKVELD (1872-1959) en Hendrika Elberta Wamelink (1870-1959) Evert was van beroep zaadhandelaar Religie: Protestants Naast Evert waren er nog twee broers en drie zussen in het gezin Heusinkveld. Evert nam de zaadhandel van zijn vader over, de broers de boomkwekerij en de bloemisterij. Evert was gehuwd met Christina Gerritdina Wilhelmina van der HEIJDEN. Foto: Oudheidkunde Lichtenvoorde Uit dit huwelijk geboren zoon Jan en zoon Evert, deze laatste kwam slechts 11 weken oud, te overlijden in november 1944. Evert was lid van de LO-Lichtenvoorde. In zijn pakhuis had Evert een Rotterdammer aan het werk, een onderduiker. Vermoedelijk door verraad werd Evert daarvoor opgepakt op 1 mei 1944. Hij ging via het gemeentehuis in Lichtenvoorde naar het gebouw van de SD in Arnhem waar hij aan uitgebreide verhoren werd onderworpen. Evert doorstond de verhoren zonder te reppen over de onderduiker. De recht- bank veroordeelde hem tot werken in een concentratiekamp wegens hulp aan onderduikers. Via Kamp Amersfoort ging Evert naar Kamp Vught waar hij tot begin september 1944 verbleef. Evert ging op transport naar concentratiekamp Sachsenhausen, waar hij van 6 september 1944 tot 16 october 1944 was geplaatst. Hierna volgde transport naar concentratiekamp Neuengamme bij Hamburg waar hij in het hoofdkamp verbleef met als kampnummer 58324. De omstandigheden, het eten en de medische zorg waren bijzonder slecht. Evert Heusinkveld overleed op 33 jarige leeftijd aan de gevolgen hiervan op vrijdag 9 februari 1945. Van Evert is geen laatst aanwijsbare rustplaats bekend. Zijn naam is bijgeschreven in Gedenkboek 34 van de Oorlogsgravenstichting Voor de familie in Lichtenvoorde was het lange tijd onduidelijk waar Evert zich bevond en of hij al dan niet nog in leven was. Zijn vrouw Christina en haar ouders plaatsten diverse oproepen in de regionale kranten met de vraag om informatie over Evert. Oproep geplaatst door de in Deventer wonende ouders van Christina Het Parool, Editie IJsselstreek en Veluwe, dinsdag 19 juni 1945 Ons Noorden, donderdag 21 juni 1945 Het Parool, Editie voor Zwolle en Omgeving, dinsdag 17 juli 1945 Op 8 september 1945 kwam het bericht in Lichten- voorde dat Evert op 9 februari 1945 was overleden in het kamp te Neuengamme bij Hamburg. Onbekende krant, september 1945 Collectie CBG-verzamelingen In de Protestantse Johanneskerk te Lichtenvoorde is in de hal onder de kerktoren een gedenkplaquette geplaatst met de namen van vijf slachtoffers uit de gemeen- schap. Oorspronkelijk stonden er vier namen op de plaquette, de naam van Evert is later toegevoegd. Foto: Op Weg - mei 2017 uitgave PKN - Lichtenvoorde Lichtenvoorde herinnert Evert met de "Evert Heusinkveldstraat" een moedige man die weigerde om zijn medestrijders te verraden. Enkele Bronnen: "Het Grote Gebod", Gedenkboek van het verzet in LO en LKP, Deel I. H. van Riessen -e.a.- Uitgever J.H. Kok, 4e druk, Kampen, 1989. "Hun naam leeft voort …!", Oorlogsslachtoffers verleenden hun naam aan straten en gebouwen. W.A. Brug Repro Holland B.V., Alphen aan den Rijn, 1989 oorlogsgravenstichting.nl www.geldersarchief.nl www.oudheidkundelichtenvoorde.nl www.openarch.nl www.pkn-lichtenvoorde.nl |
Auteur: | arwanda1465 [ zo feb 16, 2020 11:30 pm ] |
Berichttitel: | Re: Ter herinnering aan.. |
. Gerben Eelke CATH (49 jaar) . Foto: Oorlogsgravenstichting Geboren woensdag 5 october 1892 te Deventer (OV). Zoon van Geert Pieter CATH (1854-1910) en Fokje Gerbens de BOER (1862-1940). Deventer Dagblad, donderdag 6 october 1892 Gerben was een van de vijf kinderen in het gezin Cath. Op maandag 19 december 1921 te Djember - Java, NOI, gehuwd met Albertina (Tine) BENDIEN (1895-1961). Deventer Dagblad, maandag 19 december 1921 Uit dit huwelijk vier kinderen; dochter Henriette (1924), zoon Ph.W. (1925 ?), zoon Jan Dirk (1927) en zoon Eelke Gerben (1931). Gerben was als hoofdadministrateur van het Zuid-Sumatra Landsyndicaat werk- zaam in de regio Ranau op Zuid-Sumatra. Bij de o.a. N.V. Lampong Sumatra Rubber Maatschappij in het district Ranau-Palembang. Ook was hij later voor- zitter van de Landbouwvereniging in het Resort Palembang-Djambi, onderdeel van het Ranau district. De regio Ranau was rijk aan plantages voor de teelt van o.a. koffie, peper en rubber. Op zaterdagavond 24 juni 1933, om 20.08 uur Nederlandse tijd vond er in het eerder genoemde district Ranau een zware aardbeving plaats. De Sumatra Post, dinsdag 27 juni 1933 De Sumatra Post, dinsdag 27 juni 1933 De schade was enorm, uit latere cijfers bleek dat er meer dan 900 geregistreer- de doden waren te betreuren. Veel wegen waren onbruikbaar geworden door de diverse aardverschuivingen. Het waterpeil in het Ranau-meer was na afloop na afloop 10 cm. gezakt. Ook waren er deltagebieden aan de kust veel vloedgolven waargenomen waardoor veel inlanders hun huis verloren. In het ondernemingshospitaal Sepatoehoe van het Zuid-Sumatra Landsyndicaat werden direct na de ramp 70 zwaar gewonden opgenomen voor behandeling, terwijl het aantal lichtgewonden niet te tellen was. De directe hulp werd verleend door Gerben Cath en zijn vrouw Tine die geholpen werden door het voltallige per- soneel van de onderneming bijgestaan door op vakantie zijnde controleur Van Wijngaarden met zijn vrouw. Onafgebroken was men in touw om hulp te verlenen aan de slachtoffers. De Sumatra Post, donderdag 29 juni 1933 De hulpverlening onder leiding van Gerben resulteerde later in een Koninklijke onderscheiding: benoeming tot Officier in de Orde van Oranje Nassau. Bataviaasch nieuwsblad, 26 september 1933 Het Nieuws van den Dag voor Nederlandsch-Indië, dinsdag 26 september 1933 Geruime tijd na de zware aardbeving nam het leven weer zijn normale routine. Er volgende voor Gerben nieuwe controlerende taken bij zijn functie als hoofd- administrateur van het syndicaat. De Indische Courant, donderdag 13 februari 1941 1942 Japanse landing op Zuid-Sumatra De invasie van Sumatra duurde van 14 februari tot 28 maart 1942. De Strijd om Palembang vond van 13 tot 15 februari 1942 plaats. In hoeverre de Japanse invasie en de strijd om Palembang, zo’n 350 km. noord-oost van Ranau iets met het overlijden van Gerben Cath te maken heeft gehad is mij niet bekend. Gerben Eelke Cath overleed op maandag 16 februari 1942 te Ranau, Zuid-Sumatra. Onbekende krant, onbekende datum = CBG-verzamelingen Er is van Gerben Cath geen aanwijsbare laatste rustplaats. De naam van Gerben staat geschreven in Gedenkboek 40 van de Oorlogsgravenstichting. Foto: Oorlogsgravenstichting (2008) De aanduiding Buiten Erevelden in het Slachtofferregister van de Oorlogsgraven- stichting betekent dat het graf van het desbetreffende slachtoffer vaak niet (meer) aanwijsbaar is. Hij of zij ligt in ieder geval niet op één van de zeven Nederlandse erevelden op Java begraven. Teneinde de nagedachtenis aan deze slachtoffers in ere te houden, heeft de Stichting hun personalia opgenomen in gedenkboeken. De namen van de slacht- offers die in het Verre Oosten overleden zijn, staan in de delen 40 en 41 vermeld. Deze boeken maken deel uit van een serie van 42 gedenkboeken. Op alle zeven erevelden op Java zijn gedenkplaten aangebracht met een Nederlandse tekst en een in het Bahasa Indonesia. NB: De broer van Gerben, Hendrik Frans Cath (1898-1943) en zijn echtgenote Adelheid Maria Helena Cath-Bütow (1907-1943), zijn beide ook tijdens de Japanse bezetting van Nederlands-Indië omgekomen. Enkele bronnen: "Reegerings Almanak voor Nederlandsch-Indië 1941" Tweede Gedeelte – Kalender en Personalia Landsdrukkerij Batavia 1941 nl.wikisource.org oorlogsgravenstichting.nl www.genealogieonline.nl www.geni.com www.openarch.nl www.wiewaswie.nl |
Auteur: | arwanda1465 [ zo feb 23, 2020 5:45 pm ] |
Berichttitel: | Re: Ter herinnering aan.. |
. Willem (Wim) (Bill) KORTELING (32 jaar) . Foto: Oorlogsgravenstichting Geboren maandag 2 maart 1908 te Deventer (OV). Deventer Dagblad, woensdag 4 maart 1908 Zoon van Gerrit Jan KORTELING (1876-1936) en Izabella Johanna ABERSON (1880-1942) Willem ging in de jaren 30 wonen en werken in Engeland. Op woensdag 6 juni 1934 huwde Willem te Letchworth, Hertfortd- shire (UK) gehuwd met Geertruida (Truus) (Trudy) Johanna C. van EIJSDEN (1904-1994). Deventer Dagblad, woensdag 6 juni 1934 Uit dit huwelijk geboren dochter Betty 22 december 1935 en zoon Hans 1 october 1937. Deventer Dagblad, maandag 23 december 1935 -------------------- Deventer Dagblad, zaterdag 2 october 1937 1940 - 1941 in Engeland, de Prinses Irene Brigade. Het is niet duidelijk of Willem zich als vrijwilliger heeft opgegeven voor de Prinses Irene Brigade of dat hij als dienstplichtige, na de afkondiging van de verplichte dienstplicht door de Nederlandse Regering in Ballingschap op 8 augustus 1940, was gekomen. Deze dienstplicht was bestemd voor Nederlandse mannen in Engeland, Noord Ierland, Canada en Amerika en geboren tussen 1 januari 1904 en 1 januari 1921. De uiteindelijke naam voor de in oprichting zijnde Nederlandse strijdmacht in Engeland, werd op 11 januari 1941 te Congleton in het graafschap Cheshire te Engeland bekend gemaakt, de "Koninklijke Brigade Prinses Irene", in de volks- mond Prinses Irene Brigade of Irene Brigade. Op 2 oktober 1940, voorafgaand aan de officiële oprichting, waren de eerste troepen van de brigade aangekomen in Congleton, een plaats van circa 12.000 inwoners. Op het station werden zij welkom geheten door het Irene Muziekkorps dat voor de troep uit het stadje in marcheerde onder grote belangstelling van de plaatselijke bevolking. High Street Congleton Foto: Prinses Irene Brigade John Hopkins woonde toentertijd in Congleton en hij kon zich het volgende nog herinneren: Ik was 8 jaar oud toen de oorlog uitbrak. Wij woonden in de High Street, de belang- rijkste straat in stadje en hadden een boekwinkel/nieuwsagentschap. Ik herinner mij nog duidelijk het binnentrekken van de eerste voertuigen met de Nederlandse mili- tairen. Velen kwamen later in onze winkel om inkopen te doen. Ik heb talrijke mooie momenten aan de mannen en hun schitterende muziekkorps. Muziekkorps Prinses Irene Brigade Foto: Stichting Brigade en Garde Prinses Irene De troepen werden in de diverse leegstaande fabrieken ondergebracht. Ook Willem werd in Congleton ondergebracht. Ondanks het barre winterweer gingen de geplan- de opleidingen en oefeningen in de omgeving van Congleton gewoon door. John Hopkins: De familie van Bill Korteling, zijn vrouw Trudy, de kinderen Betty en Hans verbleven voor langere tijd bij mijn oom en tante, Gwen en Randle Brown in huis, om zo dicht mogelijk bij man en vader te zijn. Ik kende Bill Korteling en was me bewust van zijn overlijden. Ik herinner mij gehoord te hebben van tante Gwen of van oom Randle dat Bill een longontsteking had opgelopen. Ondanks het koude weer met sneeuwbuien moest hij gewoon meedoen met de oefeningen van zijn eenheid. Daarbij lag hij voor langere tijd in de sneeuw. Nadat hij was gevonden is hij overgebracht naar het Congleton War Memorial Hospital. De gezondheid van Willem verslechterde snel en hij stierf zeer spoedig daarna op zondag 23 februari 1941. Deventer Dagblad, vrijdag 25 april 1941 ---------------------- Deventer Dagblad, zaterdag 26 april 1941 Willem Korteling werd begraven in vak F graf 8 op de St.John’s Churchyard aan de Buxton Old Road te Buglawton, Cheshire. Willem is na de oorlog herbegraven op het Nederlands ereveld te Mill Hill te Londen in plot 2, rij E, graf 3. Nederlands ereveld Mill Hill te Londen Foto: Find A Grave Graf van Willem in plot 2, rij E, graf 3. Foto: Oorlogsgravenstichting War Memorial te Congleton, Cheshire Dit monument herdenkt de inwoners van Congleton die zijn omgekomen of vermist in de Eerste Wereldoorlog (243 namen) en Tweede Wereldoorlog (107 namen). Veel van deze monumenten zijn opgericht na de Eerste Wereldoorlog. Na de Tweede Wereldoorlog zijn de namen van de omgekomenen uit deze oorlog er aan toegevoegd. War Memorial te Congleton, Cheshire (UK) in Lawton Street t.o. huisnummer 8 Foto: Google Street View mei 2019 Op het monument staat ook een tekst wat de oprichting van de Prinses Irene Brigade, in Congleton op 11 januari 1941, herdenkt. De plaquette is op initiatief van oud-Brigademan H. van Pelt van de Nederlandse Vereniging in Congleton in 1980 op het monument aangebracht. War Memorial te Congleton met toegevoegde NL herdenkingsplaquette De Nederlandse herdenkingsplaquette Foto's: Lost Ancestors Enkele bronnen: nl.findagrave.com nl.wikipedia.org oorlogsgravenstichting.nl www.archieven.nl www.cheshirebmd.org.uk www.cwgc.org www.lostancestors.eu www.prinsesirenebrigade.nl www.tracesofwar.nl |
Auteur: | arwanda1465 [ do feb 27, 2020 7:00 am ] |
Berichttitel: | Re: Ter herinnering aan.. |
. Jacob VINK (20 jaar) . Foto: Oorlogsgravenstichting Geboren zaterdag 30 april 1921 te Hollum, Ameland (FR). Zoon van Arie VINK (1893-1976) en Antje de Jong (1897-1986). Het gezin Vink bestond naast beide ouders uit zeven kinderen t.w.: Dochters Neeltje (1915-1994), Ytske (1916-1994) en Bertha (1918-2008). Zonen, Jacob (1921-1942), Arie (1924-1994), Anton (1928-2018) en Jan (1931-2016). Jacob nam op 2 mei 1938 dienst bij de Koninklijke Marine als lichtmatroos met als stamboeknummer 15034. Heldersche Courant, donderdag 16 juni 1938 Wachtschip Vlissingen (ex-Hr.Ms. Noord Brabant) Foto:Nederlands Instituut voor Militaire Historie (NIMH). Na zijn basis opleiding in Vlissingen (ZL) aan boord van het Wachtschip, de Hr.Ms. Noord-Brabant, werd hij met nog circa 65 andere lichtmatrozen aan boord van de (nieuwe) flottieljeleider Hr.Ms. Tromp geplaatst om tijdens de z.g.n. "Voorjaarsreis" van een aantal marine eenheden, het varende deel van hun matrozen opleiding te volgen. Heldersche Courant, dinsdag 6 december 1938 Heldersche Courant, woensdag 11 januari 1939 Hr.Ms. Tromp gedurende snelheidsmetingen, april 1938 Foto: NIMH Op 18 augustus 1938 was Hr. Ms. Tromp in dienst gesteld door de commandant kapitein-ter-zee L.A.C.M. Doorman, de jongere broer van schout-bij-nacht Karel Doorman. De maanden daarna werden gebruikt om het schip en de bemanning in te werken. Gedurende de voorjaarsreis werden diverse havens aangedaan om naast het officiële gedeelte van het bezoek ook gelegenheid te geven om te ontspannen. Tijdens een bezoek aan Lissabon, Portugal, op 15 januari 1939, werd de Tromp aangevaren door het Duitse passagierschip ms. Orinoco (9.660 ton) van de Hapag Linie. Het schip ramde de Tromp aan stuurboord in de midscheeps. De schade aan de scheepshuid werd in een droogdok onderzocht en bleek gelukkig mee te vallen. De reis werd met enige vertraging voorgezet en de eerst volgen- de haven in het reisschema "Ponta Delgada" op de Azoren werd overgeslagen. De Tromp keerde weer terug in Den Helder op 30 maart 1939. Heldersche Courant, vrijdag 31 maart 1939 Op 1 mei 1939 volgde voor Jacob bevordering tot matroos der 3e klasse. Heldersche Courant, zaterdag 20 mei 1939 Vanaf de Tromp werden de jonge matrozen overgeplaatst naar het Wachtschip Willemsoord te Den Helder op 20 mei 1939. Daar bleven zij geplaatst in afwach- ting van het vertrek naar Nederlandsch-Indie op 14 juni 1939. Heldersche Courant, donderdag 25 mei 1939 Op 1 juni 1939 volgde nog een definitieve melding in de krant over het vertrek naar Indië aan boord van de Johan van Oldenbarnevelt. Het marine detachement reisde mee aan boord samen met de overige passagiers. Heldersche Courant, donderdag 1 juni 1939 ms. J. van Oldenbarnevelt te Amsterdam 1940 Foto: Nationaal Archief De overtocht naar Indië duurde 4 weken, de navolgende havens werden aangedaan om passagiers, post en vracht aan boord te nemen of aan land te brengen: 14 juni 1939 vertrek Amsterdam, 16 juni vertrek Southampton, 19 juni passage Straat van Gibraltar, 23 juni vertrek Genua, 27 juni Port Said, 27 juni vertrek Suez, 06 juli Colombo, 09 juli uit Sabang, Het Nieuws v.d. Dag voor Nederlandsch-Indië, maandag 10 juli 1939 10 juli vertrek Belawan, 11 juli Singapore, 13 juli 1939 aankomst Batavia (Tandjong Priok). - De Sumatra Post, dinsdag 20 juni 1939 -en- Het Nieuws v.d. Dag voor Nederlandsch-Indie, woensdag 12 juli 1939 Of Jacob Vink direct na aankomst in de Oost aan boord van Hr.Ms. De Ruyter geplaatst werd is mij niet bekend. Ook niet de data van zijn bevordering tot matroos der 2e klasse en matroos der 1e klasse zijn mij niet bekend. Wel is bekend dat Jacob in februari 1942 geplaatst was als matroos 1e klasse aan boord van de kruiser Hr. Ms. De Ruyter 1942 De slag in de Javazee Hr.Ms. De Ruyter, januari 1942 Foto:Militaire Spectator - 2019 Tijdens de slag in de Javazee kreeg het vlaggeschip van de Striking Force, de kruiser Hr.Ms. De Ruyter met aan boord Eskadercommandant schout-bij-nacht K.W.F.M. (Karel) Doorman (1889 -1942), op vrij- dag 27 februari 1942 op de eerste platvoetwacht (16.00 – 18.00 uur) vier Japanse voltreffers. De eerste treffer, om 16.31 uur, was een 20 cm granaat. Die kwam bijna loodrecht in de bottelarij bin- nen en passeerde vervolgens het volksverblijf in de achterkuil, de diesel-centrale, de voorcentrale en de voorpompkamer; het projectiel kwam tot rust in de dubbele bodem waar het onontploft bleef liggen. In de voorcentrale explodeerde bij de passage van de granaat een koolzuurstoffles, waardoor er slacht- offers vielen. Om 23.40 uur werd de kruiser opnieuw getroffen, nu door een torpedo van de Japanse zware kruiser Haguro. Deze torpedo veroorzaakte een enorme ontploffing. De opvarenden hadden het gevoel alsof hun schip uit het water werd getild. Verlichting viel uit en bran- dende olie bracht de gereedstaande munitie tot ontploffing. Daardoor vielen er al direct tientallen slacht- offers. De kruiser maakte snel slagzij, maar zonk niet onmiddellijk. Het brandende wrak zou uit eindelijk nog drie uren blijven drijven. Dat gaf de bemanning de gelegenheid een onbeschadigd gebleven sloep en vlotten overboord te zetten. De overige overlevenden konden hun zwemvest omdoen. Ook werd alles wat maar kon drijven overboord gegooid. het lukte nog de lichtgewonden aan boord van de sloep te nemen. Zieken en zwaargewonden konden echter niet meer worden gered. De ondergang van Hr.Ms. De Ruyter heeft vermoedelijk 347 opvarenden het leven gekost van de in totaal circa 490 bemanningsleden. Jacob Vink was een van hen ...... Zij vonden allen een zeemansgraf …… ..... Opdat zij met eere mogen rusten ..... Foto: Happybird info, juli 2015 De naam van Jacob Vink staat vernoemd in Gedenkboek 39 van de Oorlogsgravenstichting Tijdens de Slag in de Javazee, op vrijdag 27 februari 1942, gingen de Nederlandse torpedobootjager Hr.Ms. Kortenaer, de kruisers Hr.Ms. Java en Hr.Ms. De Ruyter, ten onder. In totaal verloren circa 918 Nederlandse- en Indische marinemannen aan boord van deze schepen het leven. Zij vonden allen een zeemansgraf.... Het Karel Doorman-monument Karel Doorman-monument op het ereveld Kembang Kuning Indonesië 2010 Op 27 februari 2006 zijn door de toenmalige staatssecretaris van Defensie C. van der Knaap, op initiatief van de Oorlogsgravenstichting, 15 bronzen platen onthult met de namen van de 918 marinemannen. De bronzen platen bevinden zich op het Karel Doorman-monument op het Nederlandse ereveld Kembang Kuning te Surabaya in Indonesië Eén van de bronzen platen met omgekomen bemanningsleden van Hr.Ms. De Ruyter, die een zeemansgraf vonden ..... - Foto's: Oorlogsgravenstichting Monument Ameland Het monument bij de N.H. kerk in Hollum (gemeente Ameland) is opgericht ter nagedachtenis aan alle Amelanders die tijdens de bezettingsjaren door oorlogsgeweld zijn omgekomen. Het monument is onthuld op 4 mei 1985. De gedenkplaat is geplaatst tegen de zuidmuur van de toren van de 17e-eeuwse N.H. kerk, gelegen aan de Westerlaan te Hollum. Monument N.H. kerk Hollum, Ameland Foto's: Beeldbank Amelanders Enkele bronnen: "De Javazee-campagne na 75 jaar", Sporen van de strijd van de Koninklijke Marine tegen Japan december 1941 – maart 1942 C. Dullemond (red.) St. Karel Doorman Fonds, Den Haag, 2017 "Gedenkrol van de Koninklijke Marine 1939-1962" en het niet gepubliceerde "Supplement" op deze gedenkrol. H.J. Floor †, Weesp, 2004. "De Koninklijke Marine in de Tweede Wereldoorlog" Deel: 2 Ph.M. Bosscher: Uitgeverij van Wijnen, Franeker, 1986 amelanders.com commons.wikimedia.org nl.wikipedia.org onzevloot.weebly.com oorlogsgravenstichting.nl www.defensie.nl www.imexbo.nl www.maritiemdigitaal.nl www.militairespectator.nl www.online-begraafplaatsen.nl www.oorlogsbronnen.nl www.openarch.nl |
Pagina 68 van 68 | Alle tijden zijn GMT + 1 uur [ Zomertijd ] |
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |