|
|
Het is nu wo dec 11, 2024 4:51 am
|
Toon onbeantwoorde berichten | Toon actieve onderwerpen
te voet van Chemnitz naar Normandië
Auteur |
Bericht |
Vehikel
Vehikel
|
te voet van Chemnitz naar Normandië
Ergens in juni/juli 1944 slaagde een groepje Nederlandse dwangarbeiders, die samen met enkele Franse dwangarbeiders tewerkgesteld waren in de fabriek van Schneider Werke, in Hartmannsdorf bij Chemnitz, erin te ontsnappen. Het Nederlands/Franse groepje trok te voet (overdag schuilend en 's nachts verder trekkend) door Duitsland en Frankrijk, tot in Normandië. Hier raakten ze in contact met het leger van Generaal Patton. Hoe het de Fransen vergaan is weet ik niet, de Nederlanders sloten zich, na gescreend te zijn, aan bij het tankleger van Patton. Met dit leger trokken ze door Frankrijk, Belgie en Duitsland, en waren onder andere betrokken bij de spectaculaire reddingsactie van Patton in Bastogne.
Een van de Nederlanders was mijn vader, Herndrikus Hermanus Wilhelmus Gertner, door de Amerikanen blijkbaar met "tall Dutch" aangesproken. Na de oorlog ging hij in dienst bij de Koninklijke Marechausse, daarna bij het korps Rijkspolitie.
Is er iemand die meer weet over deze spectaculaire voettocht, of wie die andere Nederlanders waren???
|
wo sep 19, 2007 5:42 pm |
|
|
Egbert
Egbert
Geregistreerd: za aug 13, 2005 6:35 pm Berichten: 4081
|
Wow, dat klinkt interessant! Ik heb hier (helaas) nog nooit iets eerder over gehoord. Is dit alle informatie die je zelf hebt?
_________________ Nothing is stronger than the heart of a volunteer.
|
wo sep 19, 2007 6:58 pm |
|
|
John S.
John S.
|
Is ook nieuw voor mij. Ik wil er wel meer over weten..
|
wo sep 19, 2007 8:43 pm |
|
|
Vehikel
Vehikel
|
Heel veel weet ik er helaas ook niet over, aangezien mijn vader nooit veel over zijn oorlogsverleden wilde vertellen. Pas de laatste jaren voor zijn dood heeft hij stukjes en brokjes vrijgegeven. Wat ik weet is ongeveer het volgende: Als opgeeiste was hij ondergedoken in de buurt van Oldenzaal, waar hij woonde. Vervolgens door een "verkeerde" Oldenzaalse politieman verraden, opgepakt en door de Duitsers naar Saarbrücken gestuurd, naar de fabriek van "Schneider". Wegens sabotage daar opgepakt en naar de Schneider fabriek in Hartmannsdorf ( bij Chemnitz) gestuurd. Daar opnieuw, samen met nog enkele Nederlanders, betrapt op sabotage, en ter dood veroordeeld. Ergens rond juni/juli 1944 zijn ze dan ontsnapt en samen te voet ( en af en toe een gestolen fiets) naar Normandië getrokken. 's Nachts trekkend en zich overdag verschuilend. Voor zover bekend bestond de groep uit ongeveer 4 Fransen en 4 Nederlanders. Eenmaal opgenomen in Pattons tankleger werden ze vooral ingezet in de tweede lijn en bij gevangenentransport, maar zeer regelmatig zaten ze ook in de frontlijn. Een van de verhalen die ik hem daarover heb horen vertellen is dat ze een aantal Duitse soldaten ( officieren) krijgsgevangen hadden gemaakt, en dwongen met hun handen achter hun hoofd uit een grot ( of een gebouw) te komen. Een van de Duitsers had een pistool in zijn hand en schoot de GI naast mijn vader dood. Op zijn beurt werd de Duitser doorzeeft en mijn vader heeft hem het pistool, een officiers Walther ( wanneer ik niet mis ben P16) afgenomen. Dit wapen ( plus de baljonet van de man) is nog altijd in familiebezit. Blijkbaar hebben ze de eerste dagen daarna ook geen gevangenen meer gemaakt (!)
Een ander verhaal komt van de "reddingsactie" van Patton, waarbij blijkbaar ineens in grote hoeveelheden kranten of iets dergelijks werden uitgedeeld en alle GI op de tanks moesten klimmen, terwijl ze normaal altijd te voet moesten. Een van zijn uitspraken over die blijkbaar barre tocht was: "Toen we in de buurt van Bastogne kwamen was het zo koud dat we eerst over ons wapen moesten pissen of het weer te laten functioneren"
Verder is er heel weinig bekend, al schijnen ze de tweede dag dat de brug bij Remagen veroverd was daar geweest te zijn, en aangezien mijn vader een handvol Russische vloeken kende hebben ze blijkbaar ook contact met de Russen gehad. Eind 45 is hij dan vermoedelijk weer thuis gekomen. Kort daarop is hij in Oldenzaal die politieman weer tegengekomen en van mijn grootvader heb ik ooit gehoord dat hij die man het leven heeft moeten redden, door mijn vader min of meer in een soort wurggreep te nemen tot hij wat afgekoeld was.
Kort daarop ging hij in dienst bij het korps Marechaussee in Papendrecht, wat blijkbaar nog een probleem gegeven heeft omdat hij "in vreemden krijgschdienst" geweest was.
In Amerikaanse archieven is niets terug te vinden over Nederlanders in Pattons tankleger, aangezien die maffe Amerikanen er blijkbaar in geslaagd zijn alle archieven van die tijd in vlammen op te laten gaan.
Ik ben dus aan het zoeken of er nog mensen van deze voettocht weet hebben, of er mensen zijn die misschien die andere Nederlanders kennen of gekend hebben, enfin, alles wat er maar over te vinden zou kunnen zijn.
Voor zover ik trouwens weet heeft de naoorlogse Nederlanse regering de Nederlanders die aan geallieerde kant meevochten, maar niet in de "gekende nederlandse strijdkrachten" altijd een beetje in de kou laten staan en stiefmoederlijk behandeld. Het heeft mijn vader altijd pijn gedaan om te zien hoe de "officiële veteranen" gedecoreerd werden en anderen, die even hard gevochten hadden, in de anonimieteit verdwenen.
|
do sep 20, 2007 8:17 pm |
|
|
Kevy
Kevy
|
zeer interessant verhaal, van mij alle respect voor je vader!
|
do sep 20, 2007 10:05 pm |
|
|
Pieter F
Pieter F
|
Zeker een interressant verhaal! Ook van mij alle respect zeg..
|
do sep 20, 2007 10:17 pm |
|
|
Vehikel
Vehikel
|
Re: te voet van Chemnitz naar Normandië
Inmiddels al wat jaartjes verder, maar over het deze tocht en de daaropvolgende tijd bij Patton's leger nog geen centimeter verder gekomen. Zo langzaam ben ik bang dat de tochtgenoten niet meer in leven zijn, als ze trouwens de oorlog al overleefd hebben. Ik slaag er trouwens zelfs niet in meer informatie te vinden over Nederlanders die onder Patton gediend hebben. Maar moesten er mensen zijn die de naam van mijn vader "Hendrikus Hermanus Wilhelmus Gertner" (roepnaam Henny of "tall Dutch") ergens tegengekomen zijn in verband met WOII, of die meer weten over de voettocht, Schneiderwerke in Hartmannsdorf, of meer algemeen over Nederlanders onder Patton, dan hoor ik het graag. thanx Herman
|
vr maart 29, 2013 1:45 pm |
|
|
Vehikel
Vehikel
|
Re: te voet van Chemnitz naar Normandië
Ik zit net geboeid naar de uitzending rond de landing in Normandië te kijken. Alle respect voor de veteranen, waarvan er nog een paar kranig aanwezig zijn. Tegelijk bekruipt mij een gevoel van ongenoegen, teleurstelling , spijt en zelfs woede, omdat mijn vader, en met hem waarschijnlijk vele anderen, nooit deze zelfde erkenning gehad hebben. Te voet van Chemnitz naar Normandië trekkend, om zich vervolgens bij Patton's tankleger aan te sluiten en al vechtend door een groot deel van Europa te trekken, bestond de enige dank van de Nederlandse regering hieruit, dat hij de grootst mogelijke moeite gehad heeft na de oorlog bij de Mareschaussee te gaan, omdat hij " in vreemden krijgsdienst" geweest was.
Jammer dat ik dat alles niet geweten heb, toen mijn vader nog leefde. Het enige wat ik doen kan is morgen een extra bloemetje op zijn graf zetten. Moesten er mensen zijn die deze veteraan toch een stukje eer willen bewijzen, hij ligt begraven op de nieuwe begraafplaats in Oldenzaal aan de Schipleidelaan
|
vr jun 06, 2014 2:11 pm |
|
|
Drentse Gerrit
Drentse Gerrit
Geregistreerd: vr jul 26, 2013 2:06 pm Berichten: 213 Woonplaats: Assen
|
Re: te voet van Chemnitz naar Normandië
Begrijpelijk hoe jij je er bij voelt. Veel respect voor jouw vader. Dit is ook weer zo'n verhaal dat voor het nageslacht zou moeten worden vastgelegd en waarvan we de betrokkenen zouden moeten eren. Ik hoop dat iemand met aanvullende informatie zich nog meldt. Een fascinerend en indrukwekkend verhaal.
_________________ Zij waren jong, hielden van het leven, zij hebben het geriskeerd, zij hebben het gegeven, opdat het uwe mooi zal zijn.
Andre Boude, para operatie Amherst
|
zo jun 08, 2014 11:59 am |
|
|
dg1983
dg1983
|
Re: te voet van Chemnitz naar Normandië
Het is een fascinerend verhaal en denk ook als er veel onderzoek naar gedaan wordt er ook een prachtig stuk over komt, en misschien uiteindelijk wel de erkenning die dit nodig heeft.
|
zo jun 08, 2014 5:25 pm |
|
|
Vehikel
Vehikel
|
Re: te voet van Chemnitz naar Normandië
Tja, daar zit nu net het probleem. Mijn vader zelf heeft er weinig over verteld, mede omdat hij, achteraf bezien,er toch wel een paar trauma's aan overgehouden had. Toen ik in dienst was, op de officieropleiding op de "Jan van Schaffelaer", is hij tijdens een opendeurdag meegereden in een YP408 panterwagen. Ik kan me in mijn hele leven geen tweede moment herinneren dat mijn vader ( 1.91 groot en een beer van een man) zo in de war en panisch was. Op dat moment greep ik het niet, achteraf heeft ie me verteld wat er aan de hand was. De herinnering aan de ritten op de pantsers van Patton........
Hij durfde (wilde) ook nooit in een slaapkamer slapen met de ramen en de gordijnen dicht. Na zjn dood vertelde mijn moeder hoe dit kwam. De reden was dat ie, nadat ie opgepakt was voor sabotage, door de Duitsers in een hok genadeloos in elkaar geslagen was en daarna opgesloten in een totaal verduisterde cel zonder ramen...........
De tweede fabriek heb ik gevonden. Ik heb de wapens die hij de Duitse officier afgenomen had. ( op een veilige plek) Maar verder heb ik bitter weinig, ik heb geen van de andere Nederlanders of hun familie tot nu toe kunnen vinden, en het archief van de Amerikanen is bij een brand letterlijk in vlammen opgegaan.
Ik heb getuigen gesproken in Hartmannsdorf die bevestigden dat er Nederlandse en Franse dwangarbeiders waren en dat die soms probeerden te ontsnappen.
Maar ik zit al een tijdje vast en weet eerlijk gezegd niet hoe ik het verder aan moet pakken. Ik ben nu in contact met het oorlogsmuseum in Dordrecht ( mijn vader was van kort na de oorlog tot aan zijn pensioen begin tachtiger jaren bij de Rijkspolitie in Dordrecht.) Misschien dat zij op één of andere manier dit verhaal, met eventuele foto's van mijn vader kunnen opnemen in hun tentoonstellingsmateriaal, met de mogelijkheid dat hier misschien ooit iemand op reageert.
Moest er iemand nog een idee of een suggestie hebben, alle raad is natuurlijk welkom.
|
zo jun 08, 2014 9:39 pm |
|
|
Drentse Gerrit
Drentse Gerrit
Geregistreerd: vr jul 26, 2013 2:06 pm Berichten: 213 Woonplaats: Assen
|
Re: te voet van Chemnitz naar Normandië
Je zou in 'ter herinnering aan' het verhaal voor zover jij het hebt kunnen plaatsen, met foto(s) en zoveel mogelijk trefwoorden in de hoop dat iemand met kennis van deze casus eropuit komt.
Aan het verhaal kun je een oproep verbinden met de vraag of mensen die er meer van weten contact met jou willen opnemen. De kans is misschien niet heel groot, maar niet geschoten....
Daarnaast zou je datzelfde verhaal (evt vertaald in Engels) op andere sites kunnen plaatsen. Mogelijk dat andere forummers suggesties hebben voor (buitenlandse) sites waarop je kans maakt dat er mensen op zitten, die jou misschien verder kunnen helpen.
Veel succes in ieder geval, ik hoop dat je er mee verder komt, het verhaal en jouw vader verdienen dat!
_________________ Zij waren jong, hielden van het leven, zij hebben het geriskeerd, zij hebben het gegeven, opdat het uwe mooi zal zijn.
Andre Boude, para operatie Amherst
|
zo jun 08, 2014 10:51 pm |
|
|
Vehikel
Vehikel
|
Re: te voet van Chemnitz naar Normandië
Het museum 40-45 in Dordrecht gaat er een item over maken. Da's alvast fijn. Een post in "ter herinnering aan" lijkt me ook een goed idee, maar ik slaag er niet in om er foto's bij te plaatsen. Heeft iemand daar ervaring mee, of kan het effe voor me doen??
|
wo jul 16, 2014 9:45 am |
|
|
Jean
Moderator
Jean
Geregistreerd: vr jul 24, 2009 2:23 pm Berichten: 1184 Woonplaats: Flanders Fields
|
Re: te voet van Chemnitz naar Normandië
Hier staat de uitleg om foto's te plaatsen Vehikel viewtopic.php?f=22&t=6961
_________________ Ni dieu, ni maitre
|
wo jul 16, 2014 5:58 pm |
|
|
Paddy
Paddy
|
Re: te voet van Chemnitz naar Normandië
Hallo,
"Verder is er heel weinig bekend, al schijnen ze de tweede dag dat de brug bij Remagen veroverd was daar geweest te zijn"
De brug bij Remagen is veroverd door de 9USAD die deel uitmaakte van het 1st U.S. Army van Lt. Gen. Hodges. De dagen nadien werd het bruggehoofd versterkt met eenheden van datzelfde 1st Army waaronder verschillende battalions van de 9th USID. Het 3rd U.S. Army(leger, geen tankleger) is daar niet in de buurt geweest, waren trouwens druk bezig met de voorbereidingen om de Rijn over te steken in hun sector.
Grtz.
|
di aug 05, 2014 2:16 pm |
|
|
Wie is er online |
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 7 gasten |
|
Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen
|
|
|