Het is nu vr maart 29, 2024 3:03 pm




Forum gesloten Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 1 bericht ] 
verhaaltje 
Auteur Bericht
ik ben Michiel
Bericht verhaaltje
Ik kwam volgend artikel tegen bij een opruiming. Ik weet niet bij welk subforum ik het moet zetten dus zet ik het hier. Ik vond het wel interessant om met jullie te delen.


“In 2008 is het 50 jaar geleden dat een einde kwam aan het merkwaardige bestaan van “de aan Belgie overgedragen gebieden”. Even een inleiding.

Toen in 1949 geen vooruitgang werd geboekt in de besprekingen met Duitsland over de definitieve grensafbakeningen na de Tweede Wereldoorlog, ondertekenden zes landen in Parijs op 29 maart 1949 een verdrag om maatregelen te nemen.

In de uitvoering van het protocol bezette Belgie een aantal stukken grondgebied van Duitsland. Alles samen ging het om verschillende gebiedjes met een totale oppervlakte van ca. 2000 ha en 700 inwoners. Belgie legde een militair bestuur op. De leiding van de militaire regering kwam in handen van generaal Paul Bolle.

Bolle was een bijzonder man. Tijdens de Tweede Wereldoorlog had hij als krijgsgevangen in het Aflag IIA van Prenzlau een ontsnappingsorganisatie op poten gezet die erin slaagde 70 officieren te laten ontsnappen van wie 20 definitief buiten de handen van de Duitsers bleven. In drie jaar tijd werden onder zijn leiding bijv. 22 tunnels gegraven. De organisatie werd nooit ontdekt door de kampveranwoordelijken; Bolle kwam zelfs niet onder verdenking.

Deze man kreeg de taal het militaire bestuur te leiden. Zijn organisatietalent en zijn kennis van het Duits zouden hem hierbij goed van pas komen.

Bolle had een quasi onbeperkte macht binnen zijn gebied dat ook al snel “Bollenie” bijgenaamd werd. Zijn staf bestond uit 37 ambtenaren van twee rijkswachters. De Duitse noch Belgische politiediensten hadden enige bevoegdheid op het grondgebied. Dat gold eveneens voor de justitie. Bolle was voorzitter van een uitzonderingsrechtbank voor het gebied. Er was niet gezorgd voor een eventueel beroep.

Binnen het gebied regelde hij ook de scholen en de sociale zekerheid. De regering kreeg een bepaald budget toegewezen door Belgie, maar zag zich genoodzaakt bijkomende inkomsten te zoeken, zoals uit de verkoop van hout uit de bossen van het gebied. In een interview in 1956 met het Amerikaanse blad Time zegt Bolle dat hij nog een manier had om aan geld te komen. Zo werd het budget gespekt door de verkoop van koffie, die als smokkelwaar in beslag was genomen.

Het militaire bestuur had zijn zetel in Eupen buiten het eigenlijke territorium.

De grootste twee dorpen binnen het gebied waren Bildchen en Losheim. Beide waren al na de Eerste Wereldoorlog korte tijd onder Belgisch bestuur geweest ( Losheim had toen een Belgische postkantoor ) maar werden op 1 oktober 1921 terug overgedragen aan Duitsland. In beide dorpen werd weer een postkantoor geopend in 1949. Het kantoor van Losheim werd gesloten op 9 december 1952. De postdienst verliep van dan af via Manderfeld in Belgie.

Het kantoor in Blidchen werd gesloten op 20 april 1957 na de dood van de gemachtigde kantoorhouder. De postdienst werd daarna verzorgd door het kantoor La Calamine – Neu Morsenet.

Onderhandelingen tussen Belgie en Duitsland leidde uiteindelijk in 1956 tot de ondertekening van de zogenaamde septemberakkoorden. Deze akkoorden betroffen de grensafbakening, culturele samenwerking en “de regeling van diverse vraagstukken betreffende beide landen.”

De grens werd gecorrigeerd bij het verdrag van correctie van de Belgisch-Duitse grens van 24 september 1956. Dit verdrag hield de teruggave van een aantal gebieden aan Duitsland waaronder Bildchen en Losheim. De verdragen traden in werking op 28 augustus 1958 op 12.u ’s middags tijdstip waarop de Duitse post haar werkzaamheden hervatte. De postbedeling van Losheim werd dan af verzorgd door het kantoor van Hellenthal. Vanaf dat ogenblik hield Bollenie op te bestaan. De gebeurtenissen rond deze gebieden verdwenen in het niets bij al het nieuws rond de wereldtentoonstelling van 1958, maar 50 jaar later is het misschien interessant even aan deze voetnoot in onze nationale geschiedenis te denken."

Bronnen:
Wim Meulenkamp “Verloren land” 1996 p.206
Georges Hautecler “Evasions réussies” Editions soledi 1966
Michel Amplatz « postgeschichte Eupen Malmédy und St. Vith » Belgica 2001 p. 112
« Autocrat ‘s Adieu » Time magazine, 8 oktober 1956

Naar : Koninklijke Landsbond der Belgische postzegelkringen vzw.
Geschreven door Gerrit Huybreghts


ma dec 29, 2008 7:09 pm
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Forum gesloten Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 1 bericht ] 


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 11 gasten


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Zoek naar:
Ga naar:  
Alle rechten voorbehouden © STIWOT 2000-2012. Privacyverklaring, cookies en disclaimer.

Powered by phpBB © phpBB Group