Dat is een indruk die geschept wordt omdat ik het helemaal niet nodig vind de wijze van journalistiek af te kraken.
Al zou Conny Breukhoven de reportage afnemen.
Wie geven er dan alleen af op de reportage? ik zie hier niemand "alleen afgeven op Cees Jan Faber
Ik had die Cees Jan liever samen met zijn broer Piet meteen geëxecuteerd zien worden na de oorlog.

Ik probeer nu tig keer uit te leggen waarom men dit staaltje prut journalistiek uitvoert.
Harro heeft gezegd dat met zinnigere en diepgaandere journalistiek het beter tot zijn recht komt. Dat is juist maar dan hoeft er niet meteen hele flikflak zooi aan in zijn ogen prut verslaggevers naar voren gegooid te worden.
Maar goed ieder zijn mening en toch bedoelen we hetzelfde

Harro:



Geloof het of niet, maar ik ben het hier 100% met Harro eens

Dat komt omdat ik zijn verhaal nog niet heb gehoord. Het enigste wat ik nu zag was een bejaarde die bijna werd aangevallen door een 3e rangs journalist. Zelfs Conny kon dit nog beter.

haha oke dan, maar we zitten allemaal op 1 lijn.

Niemand bagatelliseert hier de misdaden van Faber. Hij was blijkbaar een grote misdadiger en zijn wandaden moeten hem zeker aangerekend worden. Of ze hem daarvoor in 1945 hadden moeten executeren is een vraag die ik niet kan beantwoorden want ik ken de feiten niet – ook niet na de reportage van Karstens. Maar dat ze hem na de oorlog niet tegen de muur hebben gezet is niet zijn schuld. Nederland veroordeelde hem tot levenslang. Dat hij dit niet zag zitten en ontsnapte is ook niet iets dat je Faber zelf kunt aanrekenen. De schuld hiervoor ligt bij de gevangenis die hem de kans bood te ontsnappen en daarmee bij de Nederlandse overheid. Dat ze hem vervolgens niet uitgeleverd kregen is ook niet iets waar je Faber de schuld van kunt geven. Dat komt door de houding van de Duitse overheid en mogelijk door gebrek aan daadkracht van Nederlandse instanties.

Al met al is het vrij zinloos om bij Faber aan te bellen en hem op straat te achtervolgen. Het levert sensationele “Frequin” beelden op maar je hebt er niets aan. Dat is meteen de reden waarom ik (of we?) deze vorm van journalistiek afkraken. Omdat je er helemaal niet mee opschiet. Faber zal het niet bewegen tot een gesprek met de journalist en Karstens wist dat van tevoren. Een bekentenis krijg je er al helemaal niet van. En zijn oproep tot stalken door Nederlandse journalisten zal hooguit tot gevolg hebben dat hij met de noorderzon vertrekt en opnieuw onvindbaar wordt.

Zinvol was het geweest als Karstens de tijd had gekregen - en genomen – om zich echt in de zaak vast te bijten. Als hij dit had aangekaart bij de verschillende kamerfracties, justitie, het NIOD en andere instanties. Als hij, in gezelschap van bijvoorbeeld een aantal kamerleden op pad was gegaan om in Duitsland reacties te krijgen van leden van de Bundestag en van de Duitse justitie. Om hierbij de zaak Faber te gebruiken als voorbeeld uit een hele reeks Nederlandse nazi beulen die dankzij de Duitse overheid, en dan met name de vele ambtenaren met nazi sympathieën die na de oorlog gewoon op hun post mochten blijven, nooit uitgeleverd werden. Karstens kan beter de Duitse politiek en justitie lastig gaan vallen over hoe dat toch allemaal mogelijk is. Niet als een Frequin maar als een Pieter Storms.

Maar dat was de insteek van de reportage niet. Op de redactie hadden ze blijkbaar nog een kort item nodig voor de journalistieke komkommertijd.

Deze reportage is een gemiste kans. Met dit soort amateurisme heeft Karstens alleen bereikt dat het grote publiek weet waar Faber woont en het is dan ook een uitnodiging voor het lastig vallen van Faber.

Het is bitter dat Faber zijn straf heeft ontlopen, zeer bitter, zeker voor de schlachtoffers en nabestaande, maar zo een flut reportage is niet de oplossing.

Meer dan een halve eeuw je mond houden en dan hard roepen gaat ook nergens over, Nederland (lees: de politiek) had al veel eerder karakter moeten tonen en met de vuist op tafel moeten slaan bij de Duitse regering. Het poldermodel werkt helaas niet altijd.

Ik dacht dat oorlogsmisdaden niet verjaren. Welke argumenten gebruikt Duitsland om deze personen niet alsnog uitteleveren?

En omdat men zo consequent misdadigers aan de schandpaal wil nagelen, waarom zijn de nederlandse en belgische "helden" die onschuldige familieleden (vrouwen en kinderen) van oostfrontstrijders geliquideerd hebben eigenlijk nooit vervolgd/veroordeeld/geexecuteerd?

De reactie van de Duitse regionale officier van justitie uit deze documentaire: "In Duitsland is het zo dat al die levensdelicten zijn verjaard. Al die zaken uit de tijd van het nationaal-socialisme. Er moet sprake zijn van buitengewone wreedheden of zoiets en dat is niet vastgesteld. Hij kreeg bevelen en die heeft hij uitgevoerd. Hij was één van de velen die op bevel hebben geschoten."


Heb je hiervan voorbeelden met bron? Namen van daders en slachtoffers? Wanneer er sprake was van zulke misdaden geldt ook dat de daders eigenlijk vervolgd hadden moeten worden. Dat stel ik niet ter discussie, maar ik zou wel graag eens wat voorbeelden hiervan horen.

Indien een natie, eender welke natie, een misdadiger (of in dit geval een oorlogsmisdadiger) beschermt, negeert of ontkent, is dat omdat de natie er baat bij heeft. Wat er ook gebeurt is speelt geen rol.

Een ver familielid van mij was een oorlogsmisdadiger, vluchte bij de Duitse debacle in 1945 naar Oostenrijk, werkte tot 1953 voor een US inlichtingendienst (koude oorlog-periode), weigerde 3 x de aangeboden US nationaliteit en stierf in peis en vree in Wenen.

Uitleveringsprocedures door de Belgische staat werden afgewimpeld en klachten van de nabestaanden van de slachtoffers werden onbeantwoordt genegeerd.

Ik heb een outprint van het proces dat tegen hem gevoerd werdt in Wenen, 63 printpagina's. Als het niet zo in-triest was lachte je je krom. Een naamsverandering was genoeg om het proces op te schorten. Hij werkte dan ook onder 5 nick-names.

Gerechtigheid ? Nou ja......

Flippo, alle verzetsstrijders waren misdadigers omdat ze het Landoorlogrecht uit 1907 overtraden, waarin staat dat burgers tegenover een bezettende macht geen spionage of sabotage acties mogen uitvoeren. Moeten we die dan ook nog berechten?

On-topic: jammer dat het nu vrijwel zeker is dat Faber nooit meer in het openbaar zal spreken over zijn misdaden. Wel is het goed dat deze man eens flink ingepeperd is met zijn daden uit het verleden! Hoeveel mensen hebben nog dagelijks last van hun ervaringen tijdens de Tweede Wereldoorlog die door mannen als Faber bewerkstelligd zijn.

Van deze dingen heb ik nog niet echt iets gelezen, maar ongetwijfeld dat het is gebeurd.
Wat wel gebeurde (en wat ik nog steeds vreemd vind) is dat de bewakers van de Harskamp niet zijn vervolgd voor de naoorlogse misdaden die zij hebben begaan. Naast dingen als mishandeling en marteling werd daar ook 's nachts op gedetineerden geschoten waar veel doden en gewonden zijn gevallen. (deze dingen gebeurden pas nadat de Nederlanders de bewaking over het kamp overnam van de Canadezen)

Overigens zijn er ongeveer 60 Nederlanders na de oorlog onder verdachte omstandigheden omgekomen, maar dat terzijde.

Vier Nederlandse oorlogsmisdadigers, die in Duitsland verblijven, ontlopen hun straf.
Oud-minister Donner (Justitie) vroeg in 2003 aan zijn Duitse collega of zes oorlogsmisdadigers, onder wie Herbertus Bikker, konden worden opgesloten. Het was een laatste poging de in Nederland veroordeelde mannen hun straf te laten uitzitten. Twee van hen zijn inmiddels overleden.
Uit onderzoek van de NOS blijkt dat de Duitse minister Zypries tevergeefs pogingen heeft ondernomen de oorlogsmisdadigers achter de tralies te krijgen. De vier blijven vrij, onder meer omdat ze kort na de Tweede Wereldoorlog in Nederland werden veroordeeld door een bijzonder hof, dat in Duitsland niet wordt erkend.
Alleen Bikker stond in 2003 in een nieuw proces voor de rechtbank in Hagen. Zijn hoge leeftijd en slechte gezondheid maakten een einde aan de zittingen.
De andere drie zijn Klaas Carel Faber, Siert Bruins en Heinrich Boere. Dirk Hoogendam en Toon Soetebier zijn dood.

Bron: WDH.nl


Persoonlijk ben ik niet akkoord met verjaring. Voor welk misdrijf dan ook.
Vaststaat is dat overheden in de decennia na WO2 behoorlijk wat steken hebben laten vallen.

Over het gedrag van de 'helden'van de BS ben ik ook al niet te spreken. Natuurlijk heb ik begrip dat er haat en zelfs wel wraaklustigheid t.o.v. Nazi's en collaberateurs was, maar het kwam maar al te vaak voor dat er zaken gebeurden waarvan juist de Nazi's ed. werden beschuldigd en gehaat en die nu tegen
hen gebruikt werden.

Zojuist teruggekeken en dat viel niet mee.

Karskens heeft voorheen wel eens beter -journalistiek- werk afgeleverd en heeft hier inderdaad 'Frequin-trekjes'. De opmerking over de journalistieke komkommertijd is hier heel erg op z'n plaats.
Wat mij echter meer verontrust is de wijze waarop hier de politiek ingeschakeld wordt en reageert. Even een quotje vol verontwaardiging vanaf een zonnig Binnenhof, en roepen dat de minister heel erg zijn best moet gaan doen.........scorebordpolitiek en scorebordjournalistiek gaan hand in hand.
Was deze uitzending noodzakelijk om een kamervraag gesteld te krijgen??? Ik ben heel nieuwsgierig wat de politiek/journalistiek daadwerkelijk gedaan zou hebben als men de beelden had laten zien maar nog niet op de televisie had gegooid.
Ben bang dat ik het antwoord al weet.

Wat is daarvoor je bron? Ik weet niet of dit onjuist is, maar ik ken enkel de volgende schatting met één nulletje minder.



En over de Harskamp en andere doodsoorzaken:

een nul teveel neergezet. Ik zal het ff veranderen