Wij zijn als awardsteam nu al meer dan een jaar bezig met onze www.ww2awards.com site. Een werk en onderzoek dat zeer zeker heel interessant is en hele leuke contacten heeft voortgebracht. Toch is me tijdens al deze onderzoeken iets opgevallen. Ik moet dit heel voorzichtig even brengen en zonder namen te noemen, omdat dit toch een vrij delicaat onderwerp is.

Het is zo dat van bepaalde onderscheidingen, van laag tot hoog, bepaalde registers niet of niet volledig zijn bijgehouden. In de wandelgangen heb ik gehoord en begrepen dat sommige verzetsstrijders en/of veteranen met militaire onderscheidingen oplopen die ze nooit hebben, kunnen of mochten ontvangen. Juist door het ontbreken van de registers, of het niet bijhouden daarvan, is het onmogelijk om achter de waarheid te komen. Vele getuigen zijn helaas al overleden, en je moet de ontvanger op zijn woord én op zijn onderscheiding(en) geloven.

Het is geenzins mijn bedoeling om ontvangers in diskrediet te brengen, maar feit blijft wel dat er mensen met onderscheidingen rond lopen, die deze nooit hebben ontvangen. Wat is jullie visie hierop ? Is het überhaupt nog wel mogelijk om achter de waarheid te komen, en hoe moeten we hier mee om gaan ? Het mag toch niet zo zijn dat, wanneer we een veteraan zien lopen die overladen is met onderscheidingen, vraagtekens hierbij gaan zetten of dat ze allemaal wel 'echt' zijn ? Nogmaals, een zeer moeilijk maar ook delicaat onderwerp dat zeker enige aandacht verdient.

Het is voor mij heel simpel. Indien iemand een onderscheiding ontvangt, zit er een schrijven bij. Alleen indien dit schrijven als bewijs overlegd kan worden of de persoon opgenomen is in het register dat er wel is, kan je uitgaan van de waarheid.
Ik denk dat je de rol moet omdraaien. Voor de awardsite is het niet van belang om te bewijzen dat iemand ene ondershceiding niet gehad zou hebben. Je hebt voor die site alleen ene onderscheiding als er met bronnen is aangetoond dat deze er is. Verder zou ik me er niet te druk om maken.

Nou Wilco, laten we ons werk voor de awardssite even buiten beschouwing laten, maar dit probleem gewoon even generaliseren.

Als ik iemand zie lopen met een onderscheiding waarvan er enkele, tienduizenden of misschien wel honderdduizenden van zijn uitgereikt, moet ik me dan steeds af gaan vragen of de persoon deze wel/niet ooit heeft ontvangen ?

Nogmaal, feit blijft gewoon dat sommigen met onderscheidingen, van hoog tot laag, oplopen waar ze geen recht op hadden. Wat is dan de waarde nog van de betrouwbaarheid van een onderscheiding ? De een heeft deze terecht met volle eer mogen ontvangen, terwijl een ander......... Ik maak me hier direct ook niet echt druk om, maar juist door de contacten die ik de afgelopen maanden heb opgebouwd, begin ik me hier meer voor te interesseren.

Het is nogmaals mijn bedoeling niet om iedereen over één kam te scheren, en ere wie ere toekomt, maar het probleem is er natuurlijk wel.

Ik vraag het me dus totaal niet af. Iedereen moet het maar voor zichzelf weten en met zijn/haar eigen geweten in het reine komen.
Het ten onrechte dragen van onderscheidingen is overigens ook strafbaar.

Da's dus een beetje wat ik bedoel, ik laat me er niet zo zeer door meeslepen. Ik richt me liever op die gegevens die wel na te checken zijn en niet op het door jou aangehaalde probleem. Ik vraag me derhalve niets af als ik iemand zie lopen. Alleen op het moment dat ik er iets vanuit historisch oogpunt mee doe dan wordt het interessant.

Het probleem van nepveteranen is voor mij meer een probleem van justitie en de veteranenorganisaties. Bedriegers heb je namelijk altijd gehad en zal je ok altijd wel blijven houden.

Klopt Wilco, iedereen die ten onrechte een medaille draagt of claimt er een ontvangen te hebben, moet met zichzelf in het reine zien te komen.

Wel vind ik dat dit afbreuk doet aan degenen die dus wel daadwerkelijk een medaille of meerdere medailles hebben ontvangen. Want wat is dan de waarde van een ontvangen medaille / onderscheiding ? Zoals reeds eerder vermeld, als ik een 'held' zie lopen die volbehangen is met medailes steeds af gaan vragen of alle medailles wel terecht verkregen zijn ?

tja...., misschien wel het beste Ben. Gewoon van het goede van een mens uitgaan

De vraag waarom iemand een medaille draagt die hem of haar niet toekomt is interessant.

Het zou zowaar een schreeuw om aandacht of erkenning kunnen zijn.
De oorlog heeft zo'n impact gemaakt op het leven van veel mensen dat bij sommige het leven alleen nog bestaat uit herinneringen aan de oorlog. Er is veel aandacht voor veteranen en misschien kan zo'n aandacht verslavend werken. We maken allemaal wel eens een verhaal mooier dan het was, maar soms gaat dat zijn eigen leven leiden. Hoe mooier je verhaal is. Hoe meer aandacht je krijgt....

Klopt Roel, ik ben hier in de loop der maanden ook achtergekomen.

Persoonlijk hecht ik veel waarde aan een onderscheiding en de drager hiervan. Begrijp me goed, ze staan niet boven, of zijn niet meer/minder dan de 'normale' burgers, maar als je van de betrouwbaarheid hier al niet meer van uit kunt gaan zijn we ver gezonken.

Daarbij komt, en dat vind ik ook heel belangrijk, dat iemand die ten onrechte een onderscheiding draagt, dié personen geen eer aan doet die deze onderscheiding wel hebben 'verdiend', en voor het ontvangen van deze onderscheiding vaak hun leven hebben gegeven.

Een onderscheiding, en het dragen daarvan, staat bij mij hoog in het vaandel, en dat is ook de reden dat ik een groot probleem heb met nep-veteranen.

Ik vind persoonlijk dat je het dragen van een onderscheiding enigszins moet relativeren als je bekijkt hoe de toekenning ervan in zijn werk gaat.

Nu heb ik hier geen complete kennis over en misschien interpreteer ik het verkeerd, maar vaak wordt een onderscheiding toegekend na erkenning van een ander en in de praktijk vaak een meerdere. Veel onderscheidingen worden aangedragen door een meerdere die de heldendaad aangeeft (even uitgaande van dit soort onderscheidingen). Als een actie bij een meerdere niet bekend wordt of de meerdere heeft geen 'zin' om de voordracht te regelen of heeft een persoonlijke wrijving met de held dan kun je in eerste instantie hoog en laagspringen maar krijg jij je onderscheiding niet.

Hiernaast hebben onderscheidingen soms ook nog een politiek doel, waardoor sommige mensen vanuit politieke of zelfs publicitaire belangen een onderscheiding krijgen.

Verder zijn er de acties van een enkeling of een kleine groep waarbij niemand de acties kan navertellen of de acties kan bevestigen waarbij heldendaden zijn verricht die nooit aan het licht zullen komen.

Nu wil ik absoluut niet zeggen dat onderscheidingen niks waard zijn, dat is absoluut mijn strekking niet, maar ik vind onderscheidingen wel zeer betrekkelijk en sterk afhankelijk van diverse factoren.

Er zijn diverse Duitse voorbeelden waarbij hoge onderscheidingen werden toegekend om mensen een pleziertje te doen of om mensen tevreden te houden of omdat het vanwege de propaganda beter uitkwam. Met name dhr Göring is hier een schitterend voorbeeld van. Nu weet ik dit niet zeker, maar denk dat er vergelijkbare voorbeelden zijn bij de Amerikanen (Murphey ?) en Britten.. Bij de Sovjets twijfel ik trouwens niet.

Onderscheidingen geven een bepaalde mate van activiteit en inzet aan, maar dit slechts naar mijn mening betrekkelijk.

Ik merk dat ik beetje van het onderwerp afdwaal, maar om dit even naar het onderwerp te projecteren:
Er zijn diverse veteranen die een onderscheiding verdienen die ze niet gekregen hebben en daarom uit frustratie niet verleende onderscheidingen dragen. Hiernaast is er natuurlijk ook een grote groep die de gebeurtenissen gewoon opkloppen om meer in de picture te staan. Dit vaak in combinatie met oude mensen die nogal eens ster geisoleerd leven en gebrek aan aandacht hebben en dit zo mogelijk zelfs onbewust proberen te doorbreken.

Frank,

ik snap je verhaal wel, maar hoe je dit ook wendt of keert, ik blijf het niet goed vinden. Een onderscheiding moet je 'verdienen', niet meer en niet minder. Als je geen onderscheiding hebt 'verdient' zal dat best jammer voor je zijn, maar misschien zal er ook wel een goede reden voor zijn.

Ik blijf erbij dat het dragen van niet verkregen onderscheidingen en de nepveteranen niet goed te praten is, en afbreuk doet aan al degenen die wel een terechte onderscheiding dragen en die wel in de categorie 'veteraan' vallen.

Hans,

Ik kan een veteraan die een onderscheiding draagt waar hij/zij geen recht op heeft absoluut niet waarderen in welk geval dan ook.

Mijn betoog was meer bedoeld om mensen met onderscheidingen enigszins te relativeren, vanwege de methode van toekennen. Omdat dit namelijk nogal eens niet objectief is.

Maar veteranen die een onderscheiding dragen die ze niet verleend hebben gekregen vind ik afbreuk doen aan de mensen die er wel een verkregen hebben.

Ik kan me helemaal vinden in je visie Frank. Als onderscheidingen werkelijk gegeven worden om een prestatie is hier natuurlijk helemaal niets op af te dingen.
Maar we moeten ook bezien wat onderscheidingen zijn. Per slot van rekening kon en kan je een onderscheiding krijgen door alleen maar ergens bij te zijn geweest, zonder dat je er ook maar iets voor hebt gepresteerd. Het wordt pas interessant wanneer je het verhaal erachter te weten komt.
Dat is dan ook de reden waarom ik historisch gezien het dragen van onderscheidingen op zich niet hoog waardeer. Trek bij de reeksen die je op borsten ziet prijken de wandelmedailles, lange dienst medailles, medaille voor wachtlopen bij een evenement enz enz er maar eens af en je houd relatief weinig over. Haal dan de onderscheidingen weg die mensen al kregen wanneer ze bijvoorbeeld als Amerikaan in Groot-Brittannie gestationeerd waren zonder verder gevechtsacties te ondernemen of dergleijke, dan blijven er maar heel weinig over.
Zelfs de hoge onderscheidingen als ordes werden gewoon gegeven als vorm van beleefdheid. Een hedendaags voorbeeld. Een politicus die 15 of 25 jaar in de raad, provinciale staten of uberhaupt een politieke functie heeft bekleed, zit krijgt al een lintje, ongeacht wat die daar heeft gepresteerd.

Dus relativeirng is zeker op zijn plaats en historisch zijn de gebeurteniseen erachter voor mij veel interessanter.

Is bij Arnhem ook gebeurd, Dicky Lonsdale bijvoorbeeld, omdat een aantal hoge omes hem niet mochten ging dit niet door, en omdat Engeland medailles gaf aan een aantal nederlanders, heeft nederland uit beleefheid een aantal engelse onderscheidingen uitgedeeld, het is zoals vaak het geval is degene die het echt verdienen krijgen het vaak niet, maar dit zal altijd wel zo blijven.

Ik had begrepen dat Lonsdale eigenlijk helemaal niet zoveel betekend heeft binnen de 'Lonsdale force': het schijnt dat hij amper zijn hoofdkwartier, een kelder uit is gekomen, en dat hij het commando te velde vooral overliet aan de Majoors.
Dit heb ik vernomen van de schrijver van het boek 'By land, air and sea' die een lezing gaf op de afgelopen VVAM najaarslezing. (ben de naam even kwijt)

Dat valt dacht ik op zich wel mee, Lonsdale was zelf ook Majoor, en de South staffs hadden het niet zo op met Lonsdale, dus dan krijg je gauw deze verhalen, Lonsdale heeft uit eidelijk een bar op zijn DSO gekregen.