Citaat:
Wat gebeurt er bijvoorbeeld als je deze twee getuigenissen leest over het Veemgebouw in Eindhoven, het grootste opvangcentrum in zuidelijk Nederland? De schrijver G.L. Durlacher noteert: ,,Een kille kampsfeer hangt daar als een loden wolk. Oneindige zalen zonder bedden, zonder stoelen. Op de stenen vloer donkere stromatrassen, meters lang en breed als perken op beton. [...] Een enkeling slaapt alsof niets hem kan deren, een ander kreunt en knarsetandt. Luidsprekers aan het plafond schetteren boodschappen en roepen namen af van hen die zich bij een loket moeten melden. Voor het eten loeien sirenes. Rijen staan voor waterkranen en wc's.'
Een vrouwelijke gevangene uit Theresienstadt, H. Wolff, vond van hetzelfde Veemgebouw: ,,Dat was ongelófelijk! Toen liep iedereen ook haast te huilen, dat was zoiets ontroerends. Daar stonden ze met chocola en allerlei lekkere dingen. En daar waren dus matrassen neergelegd. Door elkaar heen, hoor [...]. Dat vond je al gewoon en je sliep heel goed.'
http://www.oorlogsgetroffenen.nl/avmat/detail/186http://www.walkatearchief.nl/downloads/ ... _FEA42.pdf Pag 240http://veemgebouw.wordpress.com/welkom/