STIWOT Forum
https://stiwotforum.nl/

22 juni 1941: de teerling is geworpen.
https://stiwotforum.nl/viewtopic.php?f=46&t=14820		 Pagina 1 van 1
Auteur:  kniébolo [ za jun 22, 2013 8:27 pm ]
Berichttitel:  22 juni 1941: de teerling is geworpen.
Vandaag 72 jaar geleden memoreerde een Duitse generaal een uitspraak van Caesar toen die op het
punt stond met zijn legioen de Rubicon over te steken: "De teerling is geworpen, een stap is
genomen waarvan geen weg terug is." Het was op die 22e juni 1941 dat ook Hitler op de glijbaan stapte
die hem in de diepste krochten van Dante's hel zou doen belanden toen hij, verdwaald in de rook van
het Weltjudentum, op de route Napoleon in de brand van het Bolsjewisme belandde.

Nadat Hitler op 21 juni het codewoord "Dortmund" had afgegeven, liepen de voorbereidingen als een
goedgeolied uurwerk af. Op 22 juni 1941, precies een jaar na de capitulatie van de Fransen in Com-
piègne,kropen de wijzers tergend langzaam naar het tijdstip van 03:15. Enige uren eerder was er
schnaps en chocolade uitgereikt en de man 30 sigaretten. Voor de mannen die zich in de bossen en
korenvelden verborgen hielden, was de stilte bijna ondraaglijk. De zenuwen waren tot het uiterste ge-
spannen. Menigeen werd overvallen door een huivering voor het onbekende. "Hals- und Beinbruch" fluis-
terde men elkaar toe. "In der Heimat, in der Heimat, gibt es ein Wiedersehn" zo herinnerde men elkaar
aan een populaire schlager. Een officier schreef in een brief aan zijn vrouw: "Over twee maanden bel ik
je op vanuit Moskou." Overmand door bange voorgevoelens schreef een jonge soldaat aan zijn ouders:
"Bid tot God dat ik levend terug mag keren." Maar een ontstellend hoog percentage van hen, waaronder
deze soldaat, zou nooit meer terugkeren. Hitler gaf zijn boodschap "An den Soldaten der Ostfront" de
volgende slotzin mee: "Möge uns allen in diesem Kampf der Herr Gott helfen." Maar voor velen was
Barbarossa een auf Nimmerwiedersehn. Onder hen luitenant Weinrowski die als eerste Duitser zou
sneuvelen in het vuur van de Russische grenstroepen.

Na de oorlog verklaarde een generaal dat op dat moment de stemming bij de hoge officieren te verge-
lijken was met die aan een roulettetafel waar iedereen zijn gehele vermogen op één nummer heeft
gezet. "Wat waren we begonnen!. Die ganze Sache ist ein kurioses Wahnsinnsunternehmen ge-
wesen" schreef hij met de wetenschap van achteraf. Bij de generaals ging het Russische dagboek
van Louis de Caulaincourt, Napoleons adjudant, van hand tot hand. Een hen vertelde dat hij in zijn
droom Napoleon had horen ijsberen. "Is Hitler op zoek naar een mooie manier van verliezen" zo vroeg
een ander zich af. "Vanaf het begin werd ik overmand door het beklemmende gevoel dat een vreselijk
onheil naderde."

Dan, nog voor het eerste hanengekraai, was het zo ver en brak om 03:15 uur de hel los. Terwijl de ver-
dragsgetrouwe Russen precies op dat moment een trein met graan en grondstoffen de grens lieten pas-
seren,(1) vielen de Duitsers voor de tweede keer in 25 jaar Rusland binnen. Het grote drama was be-
gonnen. Zonder oorlogsverklaring en met een verdragsschending die allang geen unicum meer was, had
Hitler weer zijn bekende zondagse kunstje opgevoerd. Het grootste invasieleger ooit op de been gebracht
ging op weg voor een veldtocht waarvan Hitler met grenzeloze zelfoverschatting de afloop al had bepaald.

Tot aan de horizon stond alles in vuur en vlam. "Unvergesslich schön und einfach phantastisch" schreef
een officier die het bekeek. "Endlich ein ordentlicher Krieg, endlich kämpfen wir gegen die wahren Feinde’,
riep een enthousiaste tankcommandant die op die vroege zondagmorgen werd meegezogen in een mach-
tige golf van 153 divisies met 3600 tanks, 7500 kanonnen, 625.000 paarden en een Luftwaffe met 2100
vliegtuigen die tot in de verre omtrek de samovars liet trillen. Een Hauptmann op leeftijd die het aanzag
noteerde: "Ich dachte, die Welt geht unter. Mir rutschte das Herz in die Hose bei dieses Wahnsinnsun-
ternehmen." Veel van de oudere officieren hadden in 1914-1918 als jonge officieren in Rusland gevochten,
zij wisten wat hen te wachten stond.

De Führer kon geen fouten maken. Dat kon hem er echter niet van weerhouden blunders te maken. Hij
was zichzelf als onfeilbaar gaan beschouwen, een vorm van hoogmoed die bij despoten duidt op een fatale
afwijking. De kracht van je eigen leger overdrijven is even gevaarlijk als dat van de vijand onderschatten.
Hitler deed allebei. Hij voer op gegist bestek, want de prognoses over de kracht van het rode Leger be-
rustten meer op vermoedens dan op feiten. (2) Met zijn door de successen benevelde brein drong het niet
tot hem door dat hij met zijn Herzenswunsch het catastrofaalste avontuur van het Derde Rijk in gang had
gezet.In plaats van ze terug te dringen achter de Oeral, zou Hitler de Bolsjewisten naar het hart van
Europa en het Derde Rijk halen. Een fatale cocktail van haat, machtshonger, onderschatting en overmoed
had Hitler verleid tot het enige dat hij beloofd had nooit te zullen doen: een tweefrontenoorlog.Maar dat
komt ervan als men een hoge nazi kon horen zeggen: "Wir können von Napoleon sehr viel lernen, aber
gerade darum sollen wir ihn möglichst verschweigen."

Op de avond van 22 juni 1941 nipte een man in de Londense Downingstreet tevreden aan zijn whiskey.
Zojuist had zijn bediende een portie kaviaar gebracht. Hij stak een nieuwe sigaar op en neuriede verge-
noegd: "Too far east is west". Churchill had voldoende kennis van het Duits om te begrijpen wat een
Duitse emigrant voor de BBC gezegd had: "Das Schicksal nimmt seinen Lauf, mit Volldampf in die Pleite."
Hij was er zeker van, daar waar het militaire genie van Napoleon gefaald had, daar zou een Oostenrijkse
korporaal ook niet slagen. En omdat hij het geoorloofd achtte Beëlzebub te omhelzen om Satan uit te
drijven, nam hij zich voor Stalin zijn steun aan te bieden.(3)

Een verwilderd ogende man in het Kremlin was op de avond van de 22e juni zijn zenuwen niet meer de
baas toen de waarheid tot hem begon door te dringen. "Bozje moj" wat zoveel betekent als "Oh mijn God",
de enige keer dat men hem de naam van God hoorde noemen. Hulpeloos handenwringend leek een
psychisch gebroken Stalin in niets op de man van staal. Men stond verstijfd van schrik toen hij vloekend
rondliep en zijn toorn uitgoot over von Ribbentrop die hem een paar weken eerder verzekerd had, dat hij zich
geen zorgen moest maken over de Duitse troepen in Polen. "Die schoft van een Ribbentrop heeft ons
bedrogen" moest Stalin bekennen, die wat dat betreft moeiteloos met von Ribbentrop kon wedijveren.

----------------------------------------------------------------------------------

(1) In de anderhalf jaar voorafgaande aan Barbarossa leverden de Russen 1 miljoen ton olie, 800.000 ton
ijzererts, 500.000 ton fosfaat, 100.000 ton katoen, 100.000 ton chroomerts en verder nog grote hoeveel-
heden mangaanerts, rubber, vlas, nikkel en zink. De Duitse tegenprestatie bestond voornamelijk uit de
levering van oorlogsgoederen, zoals vliegtuigen en schepen, waaronder de halfafgebouwde kruiser Lützow.

(2) Die vermoedens werden vooral gevoed door de zuiveringen die vanaf 1937 op bevel Stalin plaatsvonden.
Binnen een jaar liet hij 35.000 officieren liquideren, waaronder 3 van de 5 maarschalken, 13 van de 15 leger-
bevelhebbers, 57 van de 85 legerkorpsbevelhebbers en 110 van de 195 divisiecommandanten.

(3) Een kleine vier jaar later zou Winston Churchill wijdbeens aan de oever van de Rijn staan om daar zijn
blaas te legen

BRONNEN:
Walter Kempowski – “Das Echolot – Barbarossa '41” -ein Kollektives Tagebuch;
Sonke Neitzel – “Abgehört”
Alan Clark: “Barbarossa”
Marius Broekmeyer – “Bedriegers bedrogen”
Karl Bartz – "Der Tragödie der deutschen Abwehr"
Alexander Werth: – “Rusland in oorlog”
Marius Broekmeyer – “Stalin, de Russen en hun oorlog 1941/45”
Laurence Rees – “Operatie Barbarossa”
Joachim Fest – “Hitler, eine Biographie`
Pagina 1 van 1 Alle tijden zijn GMT + 1 uur [ Zomertijd ]
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
http://www.phpbb.com/