Het is niet uit te sluiten dat Hitler had bevolen tot de uitroeiing van Jehova-getuigen, nadat Europa Jodenvrij verklaard was. Dat geldt evengoed voor "hardnekkige" communisten, sociaal-democraten, homoseksuelen en 'asocialen'. We moeten het echter met de feiten doen. En hoe vreselijk sommige Jehova-getuigen (en communisten, sociaal-democraten en homoseksuelen) ook geleden hebben; ze werden niet slachtoffer van een systematisch uitroeiingsprogramma op racistische grond. Daarmee bagatelliseer ik hun lot niet, want de wijze waarop ze vervolg werden was gruwelijk en er zijn ook ontzettend veel niet-Joden gestorven in concentratiekampen.
Volgens een schatting van het USHMM bleven 20.000 Jehova-getuigen in Duitsland actief voor hun geloof. De helft van hen werd veroordeeld en zaten 1 maand tot 4 jaar gevangen, met een gemiddelde van 18 maanden. 2.000 tot 2.500 Duitse Jehova-getuigen kwamen terecht in concentratiekampen plus 700 tot 800 niet Duitse Jehova-getuigen. Geschat wordt dat 1.000 Duitse en 400 niet-Duitse Jehova-getuigen daar omkwamen. 250 Jehova-getuigen kregen de doodstraf, vooral door Militaire Tribunalen, omdat ze weigerden dienst te doen in de Wehrmacht. Bron:
USHMM.
Belangrijk is het verschil tussen raciale en politieke vervolging. Van Jehova-getuigen, homoseksuelen, communisten en andere politieke gevangenen werd aanvankelijk verwacht dat ze na een keiharde aanpak in een concentratiekamp zich wel zouden schikken naar de normen en waarden van de nazi's. Voor de oorlog werden veel politieke gevangenen na verloop van tijd ook weer vrijgelaten uit de kampen. Ze liepen vervolgens wel het risico om als recidivist opnieuw gevangenen gezet te worden. Tijdens de oorlog werden er volgens mij geen gevangenen meer vrijgelaten, maar het is niet uit te sluiten dat dat wel weer gebeurd was als de oorlog in het voordeel van de nazi's beëindigd was.