Hallo,

Naar verzoek heb ik dan nu ook een eigen 'topic' geopend en zal jullie hier op de hoogte houden betreffende de zoektocht naar zijn familie en zijn verhaal.


de gegevens die ik reeds heb:
Mei 2006
Joseph J. Orsini
Private First Class, U.S. Army
Service # 42102701
355th Infantry Regiment, 89th Infantry Division
Entered the Service from: New Jersey
Died: 12-Apr-45
Buried at: Plot P Row 17 Grave 16
Netherlands American Cemetery
Margraten, Netherlands
Awards: Purple Heart
355th Infantry Regiment, 89th Infantry Division, Company M, Second Platoon.
Hij ontving naast een purple heart ook de Combat Infantryman Badge.

September 2006 War Dairy;
All of us were terribly tired when we pushed on the morning of april 11. several towns were taken that day, among them dornheim, alkersleben, elxleben an torndorf. resistance was very sporadic, although 13 prisoners were taken. about all the attack amounted to was a long and hard march. that night we billeted in three small villages hoping at last for a good night sleep. our hopes were again shortlived. constant reports told of a concentration of tanks and enemy forces on our right flank and an anticipated attack at any time. as a result at least half of the battalion was on outpost during the night. the expected counter-attack did not materialize.
the next morning (april 12) we pressed our drive to the east through a wooded section bearing southwardly to clean out an enemy pocket. I was on the left, K on the right ans L in reserve with elements of M company attached to attacking companies. intelligence reports indicated a concentration camp in the woods which I company found empty.
K company's leading platoon surprised three enemy soldiers preparing to dynamite a bridge leading into tannroda. 2 escaped the third was captured an d capt. brown gave him the choice of removing the demolition from the bridge or being shot. a 1000 pound aerial bomb was speedily removed.
a temporary battalion cp was set up in tannroda and the town cleared by K and L. a volksturm warehouse containing many rifles and burp guns and cans of jam was found. the kraut jam tasted good on K ration crackers.
because of the dense forest radio communication was inadequate and contact with I was poor. about noon a messenger from HMGplatoon attached to I reported that they had run into enemy infantry supported by tanks and in the skirmish had lost 4 M company and one I company jeep. due to inaccurate map directions we were unable to send aid.
actually I attacking through the woods encoutered a road block. the foor elements had no difficulty by passing it but the jeeps were turned south looking for a road. the map showed a road that could be utilized to by pass the block. actually the road marked our right boundary and the 354th infatry attacking on our right at least 2 miles behind us. the krauts allowed 5 jeeos to turn on to the road and then opened up with MGfire. only one man, an M company driver was hit. he was killed instantly. the rest of the men were able to scramble from their vehicles and take cover in the woods.


September 2006 individual deceased personal file;
Joseph Orsini is geboren op 22 oktober 1925 en was dus 19 jaar toen hij sneuvelde .Hij was getrouwd met Dorothy A. Orsini.(later hertrouwd)
Bij zijn lichaam zijn 2 handmessen gevonden, een bruine lederen portomonee, een armband, een pen, een zilveren ring, een gouden trouwring, een soc. sec. card, 40 souveniers munten(van andere landen?) en 11 foto's.
Hij overleden is in Tannroda en tijdelijk begraven is op de begraafplaats in Eisenach op 14 april 1945 om 13.00 uur en is op 20 juni 1945 om 11.00 uur in Margraten herbegraven.


Oktober 2006:
Ik heb in het begin van de week een mail ontvangen van een contact in de USA, met het adres en het telefoonnummer van de beste vriend van Joseph. (van familieleden nog steeds niets vernomen). Ik heb hem even aan de telefoon gehad, hij was erg enthousiast en waardeerde het zeer wat ik aan het doen ben en dat ik contact met hem opnam. Ik heb hem een brief gestuurd met een aantal vragen tbv Joseph en enige uitleg van het hoe en wat. Ik ben benieuwd naar zijn respons. Ik weet dat hij bij Joseph was toen ze in de hinderlaag liepen...

November 2006;
Vandaag post gekregen van zijn beste vriend : hij leerde joseph kennen in july 1944, in camp butner (north carolina). Joseph was een aardig en vriendelijk persoon. hij had een gemiddelde lengte en gewicht, blond haar. hij was erg geliefd bij zijn kameraden. Hij kan zich herinneren dat Joseph was getrouwd en een baby had. zijn vrouw verbleef in Durham, de dichtsbijzijde stad bij het kamp. het spijt hem dat hij me niet meer kan vertellen, het is al 61 jaar geleden...


Januari 2007;
Vandaag post ontvangen van een andere 'kameraad'. Hij schrijft:
First I would like to thank you for adopting the grave of Joseph Orsini and taking the time to record the history of his short life.

Physically he was approxmatelt 5'6'' tall, and had light brown hair. I do not remember what part of the USA he was from. He came to the 355th third battalion as a replacement private and driver for my jeep. I was a sergeant and Joseph was my driver for approximately 3 to 4 months before his death.

The day of his death the infantry and part of the 355th were in front of us and heading towards the mountain. The jeeps in the unit were on a road to the right of the mountain and planned to meet up with the infantry. The Germans were using artillery and machine guns when the jeep Joseph and I were in was hit. Joseph died instantly. As soon as we were hit I jumped out of the jeep to warn the other jeeps in the line to turn aound and get out of the area. From a save distance we could see 4 German tanks shooting and spraying with machine guns. The US bazooka guns used against the German tanks were part of the infantry ahead of us and we had no defense against the tanks. We headed back to the nearest town to replace the 5 jeeps we lost and returned to the unit with replacement British jeeps.

Joseph's death took place near the end of the war. In fact, we should meet the German soldiers surrendering on the road before and after Joseph's death.

Unfortunately I do not have any pictures to share with you.
Thank you for your interest and I was pleased to hear from you.

Om dit moment is ook een contact in New Jersey opzoek voor mij naar familie leden. We hebben een adres gevonden in een klein stadje niet ver van de woonplaats van de broer van Joseph, met als eigenaar Joseph Orsini....Nu afwachten of het gaat om het neefje van Joseph.





MVG

Een kleine update;

Zaterdag een brief ontvangen van een oud 'strijdmakker' van Joseph.

Dear Cathaleine,
I hope you appreciate my pictures and information I send you. You helped me a lot getting me excited to learn more. I have wrote to the military records dept. and waiting for them to get us more 1st hand information. I will make copies of some history of the 89th. I believe it is more of what you need. I will also try to get Joe's home town address. That will be known as personal. So I will be hoping. I will keep you informed by what I am doing. the weather is pretty cold here today about 15 farhenheit. We had 7 inches of snow last week. How is the weather at your home? Let me hear form you, I have a lot more questions.
Sincerely
your friend from Kansas

Ok, het verhaal eindigd hier. De familie heeft me bedankt voor het adopteren van het graf, maar willen verder geen contact. De reden is mij niet bekend gemaakt. Jammer...

Willen ze zelfs geen foto geven?

Nee helaas niet...Ik zal het moeten respecteren hoe jammer het ook is. Het zou het verhaal compleet maken.

Idd jammer, maar we moeten helaas ook rekening houden met hun gevoelens e.d. Ze kennen jou natuurlijk niet en jij herinnerd hun aan het verlies. Je hebt grote kans dat over een tijd ze jou weer contacteren met het verzoek of je bloemen wilt leggen namens hun e.d.

Misschien kunnen we eens met zijn allen naar Margraten gaan om je geadopteerde graf te bezoeken. Ik heb zelf ook een graf geadopteerd een tijdje terug.

Bob

Dit is inderdaad heel erg jammer, Cathaleine. Maar zoals je zelf zegt, je hebt geen andere keuze dan dit te accepteren. Van de andere kant zou ik wel ook de woorden van iemand uit de VS naar voren willen brengen :

'when visiting the cemetery, you realize that by stopping for a moment and looking at the name on the stone, "in that moment a life is being thought of again." And that - I believe - is a very special kind of immortality'.

Ik heb hetzelfde ervaren met de familie van mijn geadopteerde soldaat. Ik heb daarna nog eens een mail gestuurd met daarin meer van mijn beweegredenen, een foto van mezelf, mijn adresgegevens, telefoonnummer etc. etc. Dit om ze een er een vertrouwd gevoel bij te geven. Zij waren namelijk bang dat ik of andere crimineel was die probeerde achter hun credit-card gegevens te komen, ze hadden dit namelijk al eerder ervaren.

Ik kreeg nu wel een reactie waarin ze me beloofden te helpen. Dat is nu dik een maand geleden en ik heb nog niets gehoord. Ik wacht nu rustig af, want je moet het niet forceren.

Wat ook zou kunnen helpen is een foto van het graf, maar ik zou het inderdaad eerst even rustig afwachten.

Cathaleine,
Hartstikke top wat je doet, ik was er zelf ook bang voor om door de familie afgewezen te worden.
Het gevoel van dat ze het niet op prijs stellen om ermee geconfronteerd te worden. Bij mij zoals Dennis N zegt had ik ook een eerste reactie dat ze het niet vertrouwden.
Er heerst in de VS een enorme terreur aan spam op mail en telefoon. Maar ik ben een doordrammer in positieve zin. Mijn eerste contacten waren niet hoopgevend, maar ik heb gewoon de telefoon gepakt her en der gebeld.
De public Library heeft me heel goed geholpen. Hiervan kreeg ik de gegevens van de enige zoon.
Eigenlijk binnen 5 dagen had ik de hele familie mee en heb ik echt super contact met ze.
Zo reageerde een kleinzoon van de broer van de overleden soldaat naar mij. Deze was een half jaar voor mij met de geschiedenis bezig.
Dit geeft een enorm gevoel van een verlengstuk of hoe zeg ik dat , dat ik inmiddels 1 van de familie ben.

Ik zal eerdaags eens mijn hele verhaal opmaken want ik heb nu zoveel bijmekaar dat ik effe op volgorde de boel moet zetten.

Ik ben nog druk doende om exact achter de doodsoorzaak en plek te komen waar de soldaat is gesneuveld.
Ook via associations van het 116INF 29 DIV contact opgenomen en in contact inmiddels met een oud veteraan van deze fivisie en de uitgever van twenty niner.

Tevens contact gezocht met Britannica om achter bepaalde informatie te komen.

Mine Search will be forever

Goed om jou verhaal te lezen! Ik hoop toch in de toekomst ooit goed contact met ze te hebben, al is het om te vertellen hoe het is in Margraten.
Ik ben achter de doodsoorzaak/plek gekomen om het war diary op te vragen van het regiment, daarbij kreeg ik ook een lijst met alle namen van de betreffende company die op dat moment 'present' waren. Deze ben ik allemaal gaan opzoeken en heb contact gezocht met de mensen uit zijn platoon.

MVG

Cathaleine,
Je geeft mij nu ook een opening.
Wat is dat met die war diary? bericht me je email op pm ? als je wilt

Net als Muncio ben ik ook wel geïnteresseerd hoe dat war diary in z'n werk gaat.

Ik heb het war diary opgevraagd op dit adres
u.s army heritage and education center
u.s army military history institute
950 soldiers drive, Carlisle PA 17013-5021

Via
National Archives and Records at college park
8601 Adelphi road
College Park, MD 20740-6001

heb ik het after action report ontvangen (sterkte/bevoorrading van regiment etc.) voor die periode.

Wat waren de kosten?

bij beide geen...bij het after action report stond; the enclosed copy of the after action report for the regiment which is yours to keep, free-of-charge.

MVG