Koos, ik heb het niet over drankmisbruik. Dat kwam namelijk vaker voor bij leden va de Einzatsgruppen en zelfs ook bij personeel van de concentratiekampen.

De vraag is of men continue in staat van dronkesnchap verkeerde.

Ik heb vooral moeite met de uitspraak dat het niet gaat om weldenkende soldaten.

In mijn ogen waren het wel weldenkende soldaten (voor zover je antisemitisme en de daarbij horende 'moordlust' als normaal mag beschouwen).

Door te stellen dat ze niet weldenkend zouden zijn geweest zou je kunnen concluderen dat men niet toerekeningsvatbaar zou zijn geweest. Dat is precies wat die moordenaars oa. ter verdediging aanvoeren.

Er zijn ook genoeg voorbeelden aan te dragen waaruit blijkt dat deze mannen weldegelijk willens en wetens meedenen met het moorden. Er waren collega-soldaten die zich probeerden te drukken of simpelweg weigerden om mee te doen.

Koos, ik heb het niet over drankmisbruik. Dat kwam namelijk vaker voor bij leden va de Einzatsgruppen en zelfs ook bij personeel van de concentratiekampen.

De vraag is of men continue in staat van dronkesnchap verkeerde.

Ik heb vooral moeite met de uitspraak dat het niet gaat om weldenkende soldaten.

In mijn ogen waren het wel weldenkende soldaten (voor zover je antisemitisme en de daarbij horende 'moordlust' als normaal mag beschouwen).

Door te stellen dat ze niet weldenkend zouden zijn geweest zou je kunnen concluderen dat men niet toerekeningsvatbaar zou zijn geweest. Dat is precies wat die moordenaars oa. ter verdediging aanvoeren.

Er zijn ook genoeg voorbeelden aan te dragen waaruit blijkt dat deze mannen weldegelijk willens en wetens meedenen met het moorden. Er waren collega-soldaten die zich probeerden te drukken of simpelweg weigerden om mee te doen.

En daarom geloof ik ook niet zo in het achteloos weg werpen van een weigerend of storend wapen. De soldaat/ officier (vaak officieren die een pistool kregen) was persoonlijk aansprakelijk voor zijn eigen wapen. (Beide bodemvondsten zijn duitse wapens)

Is mogelijk dat er bodemvondsten van gevechtshandelingen
in de tentoonstelling zijn beland.
Eigenlijk is de enige die daar antwoord op kan geven, Desbois, die heeft
de opgravingen gecoördineerd en in de meeste gevallen aanwezig geweest.

Uit het boek begreep ik dat een groot deel van de executies gewoon in en rond dorpen plaatsvonden.
De Duitsers waren een beetje angstig voor de bossen ivm partizanenacties.
Mogelijk dat er later in die dorpen is gevochten waarbij wapens zijn
achtergebleven.

Inderdaad zoals het bizare verhaal in het boek “Ordinary Men” over
het fanfare korps dat vroeg of ze ook Joden mochten doodschieten.
Uiteindelijk mocht dat en namen ze deel aan een massa-executie alsof
het een soort schoolreis betrof.

Nogmaals: ik doel niet op de Einsatzgruppen of de politiebataljons in het algemeen, maar op de heel uitzonderlijke situatie die ik schets.

Wellicht dat we deze vragen kunnen toesturen aan de stichting van priester Desbois?

Wat is nu de essentie voor "racefiets", twijfelt hij aan het onderzoek van Desbois en zijjn team, vindt hij het bij voorbaat (namelijk zonder het boek te hebben gelezen) prutsers, vindt hij het leugenaars, voelt hij zich terzake kundiger dan de experts uit dat team? Wat is nu eigenlijk de essentie van dit gemierenneuk?

Goed idee Kevin.





Dat begin ik me ook af te vragen.
Vermoedelijk is er een hele logische verklaring
voor.

Ik heb een mailtje gestuurd via http://www.holocaustbybullets.com. Ben benieuwd of ik reactie krijg. Overigens kan ik me er niks bij voorstellen dat het onderzoeksteam geen rekening gehouden heeft met de vragen die hier gesteld zijn. Zoals Koos zegt, er zal vast een logische verklaring zijn.

Kom op mensen, een paar kritische vragen m.b.t. het hele gebeuren kan mijn inziens geen kwaad. Zeker niet als dat leidt tot scherpere inzichten. Racefiets heeft zo zijn bedenkingen bij het weggooien van wapens en munitie. Dat kan. Wellicht is de juiste verklaring al lang gegeven, maar er zijn meerdere mogelijkheden.

Het is wel koren op de molen van de echte ontkenners Frank. Het lijkt mijn veel zinniger dat we ons eerst verdiepen in het onderwerp en zoeken naar verklaringen dan dat gezagen wordt aan de basis van het onderzoek van Desbois.

Even gebladerd in het boek. Dit is denk ik het antwoord op één van de onduidelijkheden:

Sorry maar dat lijkt me onzin. De duitse munitie is tot de laatste dag van een hoge qualiteit geweest. Ik heb patronen uit de laatste dagen van de oorlog en die doen niet onder voor patronen van voor de oorlog. Het gebrek aan messing bijvoorbeeld deed de duitsers experimenteren met andere metalen om bv kogelkoppen mee te behandelen. Zo zijn er verchroomde, gefosfateerde, verzinkte, vernikkelde stalen mantels gebruikt voor kogels en zelfs geperst metaalpoeder met een bindmiddel om lood en messing uit te sparen.(sintereisen)
Dat een huls gaat roesten is begrijpelijk en dat het zink uit een messing huls kan trekken klopt ook. Daar wordt de huls broos van waardoor deze heel makkelijk scheurt of breekt. Wat het alleen niet doet met de jaren is zeg maar van binnenuit exploderen. Let wel lang niet alle hulzen op de foto laten dat zien enkel zitten er voldoende tussen waarvan ik het vermoeden heb dat die ergens anders bij zijn gebruikt of van een of andere veldslag zijn.

@ Harro

Dat "gemierenneuk" heeft niets te maken met twijfels over de onderzoeken van hetgeen gebeurd is. Daar is wat mij betreft geen twijfel over. Mij valt enkel vanuit mijn hobby (20 jaar klein kaliber munitie verzamelen en bestuderen) een aantal zaken op. Mag ik dan niet een beetje kritisch zijn over die zaken en daar een paar opmerkingen over plaatsen? Of is dat soms verboden en is een andere kijk op een paar details soms verboden?

Maar is het dan niet handiger om het boek eerst eens te lezen zodat je precies weet wat er onderzocht is, hoe er onderzocht is en wat de conclusies zijn?

20 jaar munitie verzamelen maakt je nog geen deskundige op het gebied van massa-executies in Oekraïne. Ik blijf het zeer onbezonnen vinden om het onderzoekswerk van deze mensen in twijfel te trekken. Het gaat ook niet om details, maar om belangrijke fysieke sporen van massamoord. De kogelhulzen worden gebruikt om het aantal slachtoffers te schatten (één kogel per slachtoffer).

Als er honderden kogelhulzen gevonden worden op een voormalige executiesite, kan ik me maar heel moeilijk voorstellen dat - in dat enorme land - precies op diezelfde plek deze enorme aantallen kogelhulzen achtergelaten zijn na gevechtsacties. En bovendien, als hier gevechtsacties plaatsgevonden zouden hebben, zouden daar andere sporen zichtbaar van moeten zijn. Denk bijvoorbeeld aan Russische kogelhulzen.

Hier nog een foto om een indruk te geven van het aantal kogelhulzen dat op één site aangetroffen wordt: