Het is nu vr maart 29, 2024 1:37 am




Forum gesloten Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 28 berichten ]  Ga naar pagina 1, 2  Volgende
Herbert en Miep. 
Auteur Bericht
Eisbein
Bericht Herbert en Miep.
Vandaag.

Het getal 6 heeft voor mij een bijzondere lading.

Op 6 mei 1923 was er vreugde in het gezin Oranje om de geboorte van een kind met een verwachtingsvolle toekomst. Hoe anders zou het gaan.

Op 6 juni 1944 stierven op de bekende stranden van Normandië zeer veel jongeren voor onze vrijheid zonder een verdere toekomst.

Op 6 september 1944, na dolle dinsdag, verloren zeer velen een idealistisch gevormde toekomst.

Op 6 december 1944, Sinterklaas razzia in Kennemerland, zagen de opgepakte en naar Kamp Rees afgevoerde jongeren geen toekomst meer.

Van al degene die op een of andere manier betrokken waren bij de boven gemelde gebeurtenissen is daarna hun wereldbeeld veranderd en soms menen zij dat alles herhaald wordt in het heden.

Miep Oranje.

Op 6 mei 1923 werd zij te Bloemendaal als Maria (Miep) Oranje geboren als tweede kind uit het huwelijk van Cornelis Leendert Oranje (1889—1976) en Marie van der Vies.
Dhr. Oranje, woonde op de Kleverlaan 151 te Haarlem en had van 1924 tot 1934 de functie van Inspecteur voor Arbeidsaangelegenheden en Etablissementen bij de Scheepvaart Maatschappij Nederland (SMN).
In die tijdspanne overleed in 1930 zijn vrouw ondanks de goede verpleging door Maria Jacoba van Leeuwen (1903).

Met haar trouwde hij in 1935 wat tot gevolg had dat de verstandhouding van zijn beide dochters met de nieuwe moeder als zeer moeilijk te bestempelen was.
De oudere zus Henderina (1917) verliet al spoedig het ouderlijk huis en ging naar Amsterdam.
Tijdens de Spaanse burgeroorlog kreeg dhr. Oranje een functie bij de Non-Interventie Commissie te Londen, die tot taak had controle uit te oefenen op de grenzen, havens en toevoerwegen teneinde de beide strijdende partijen te beletten zich te militair te versterken.
Gedurende deze werkzaamheden woonde hij met zijn dochter Miep in Dover, Camden Cresent 10, Engeland.
Dit duurde tot 6 december 1938 en woonden van toen af weer in Nederland, nu te Soest, Braamweg 110.
Papa Oranje vond weer een functie, nu als intermediair tijdens de bouw van 20 snelvarende motortorpedoboten die voor de Koninklijke Marine bij de Werf Gusto gebouwd werden.
Het uitbreken van de 2e wereldoorlog maakte daaraan en ook aan zijn werkzaam leven een eind en ging hij op 51 jarige leeftijd met vervroegd pensioen.
Het leven in Soest ging vanaf 1938 voor de 15 jarige Miep zijn normale gang.
Na het einddiploma van de Christelijke ULO , het HBS-A diploma aan het Baarns Lyceum volgde een studie Geografie aan de Rijksuniversiteit te Utrecht.
Als op 7 april 1943 de Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen, G. Bolkestein, via de Londense Radio Oranje de studenten oproept de ondertekening van de loyaliteitsverklaring tegenover de bezetter te weigeren, heeft dit tot gevolg dat de meerderheid van de studenten (86%) hieraan gevolg geeft.
Resultaat is de vrijwillige en gedwongen sluiting van de universiteiten.
Tijdens haar studie was Miep in aanraking gekomen met het studentenverzet en had daaraan ook deelgenomen onder de schuilnaam “Edith”.
Een alledaags voorkomend verschijnsel, namelijk ontslag wegens diefstal, ditmaal van Maria Woerdman, en haar wraakzuchtig bewuste loslippigheid zou echter de prelude zijn in het drama dat het leven van Miep en vele anderen drastisch veranderde.

Het Verzet.

In de omgeving van Lage Vuursche was in een dennenbos, grenzend aan de tuin van het St. Elizabeth Gesticht, op ingenieuze wijze door diverse leden van het plaatselijke verzet een onderduikplek gemaakt dat de prozaïsche naam “Het Duikje” kreeg.
Zelfs elektra via een leiding vanuit het aangrenzende klooster gaf de mogelijkheid om met elektrische apparaten van alles te doen wat nuttig was.
Voor voedsel, water en kolen werd gezorgd door de bemoeienis van de rector en de moeder-overste, terwijl de L.O. voor de benodigde distributiebonnen zorgde.
Behalve de normale en ook joodse vaste onderduikers vinden er ook neergestorte geallieerde piloten een tijdelijk onderdak en is het een contact adres, rustplaats en wapenopslag voor het verzet.
Achteraf gezien is dit een gevaarlijke combinatie en gevoelig voor ontdekking.
In het St. Elisabeth ziekenhuis werkt ook een huishoudelijke hulp, Maria Woerdman, die wegens haar oneerlijk gedrag, verregaande diefstal, ontslagen wordt.
En zij zint op wraak. Omdat zij weet of denkt te weten dat de katholieke zusters drie vluchtelingen hebben verborgen in een tent in het bos heeft zij een wraakmiddel in handen om haar woede te luchten.

Café De Paddestoel bij Hollandsche Rading, gerund door de NSBer Nadert en met een klandizie waaraan een sterk nazieluchtje hangt is een ideaal oord om loslippig te zijn.
Zij treft daar Looyer een SD-agent, en lucht haar verraderlijk hart zonder dieper na te denken over de eventuele verstrekkende gevolgen.
Door wie is nooit duidelijk geworden maar rector Heinink wordt telefonisch op de hoogte gebracht van het verraad door zijn voormalige werkneemster.
Maatregelen worden getroffen en het gevaar lijkt geweken.
De SD echter denkt op het spoor te zijn van een grote groep goed bewapende “terroristen” en bereid een actie voor.

Na een verkenningstocht vooraf, volgt op woensdag 29 december om 8 uur in de morgen een inval in het ziekenhuis door 42 man van de Feldgendarmerie onder leiding van Hauptmann Lodemosel.
Een andere groep omsingeld het klooster/zusterhuis en dringen naar binnen op zoek naar ondergedoken mannen.

De onderduikers in “Het Duikje” zijn door het lawaai gealarmeerd en verdwijnen in het bos.
Om circa 11 uur ontdekt een Duitse soldaat de elektrische kabel tussen het klooster en Het Duikje, volgt die en komt terecht bij de onderduikplek, Steckhölle, met als gevolg dat de hel losbreekt.
Het hoofdkwartier in Utrecht wordt op de hoogte gesteld en een extra groep van circa 500 man Feldgendarmerie en Waffen-SSers rukt aan. Na de bestorming van het Duikje vinden zij alleen nog maar achtergelaten materiaal, wapens, munitie, Duitse uniformen, radio’s, illegale bladen, een lijst met namen, etc.
De zusters en de anderen worden in de kapel opgesloten en dat gebeurt ook met iedereen die toevallig in de buurt komt of nieuwsgierig is wat er aan de hand is bij de zusters.

Geheel onbewust met de situatie is Miep Oranje op weg naar “Het Duikje” en wordt ook gevangen genomen.
De Duitsers vinden bij haar illegale bladen en een pak Duitse uniformen die bij een overval zijn gebruikt. Behalve de uitschakeling van een onderduik/verzetsplek is de vangst van een verzetsvrouw het enige directe praktische resultaat.

SD Gevangene.

De Sicherheits Polizei geeft haar over aan de Amsterdamse SD die haar insluit in het Huis van Bewaring.

De beambte (Sachbearbeiter) die haar zaak zal behandelen is de roemruchte SDer Oelschlägel (1908 – 1944).

Een man met een uitgebreide ervaring om gevangenen murw te maken voor een bekentenis.

Uitermate sluw en intelligent, Nederlands sprekend en zonder enige scrupules werkt hij toe naar zijn doel, een bekentenis.

Om meer greep op het verzet te krijgen wordt ook altijd geprobeerd de loyale medewerking van de gevangene te verkrijgen.

En dat lukt maar al te vaak. Bij Miep Oranje lukt dat ook, maar het gaat nog een stap verder, zij valt voor de charmes van Herbert Gottlob Felix Oelschlägel die niet bepaald een adonis is en ook al getrouwd.

Omdat haar vrijlating veel vragen bij haar oude verzetsgroep, de RVV, zou oproepen werkt zij zich vernuftig in bij de LO, de Landelijke Onderduikorganisatie.

Hierin wordt zij zelfs de zeer gewaardeerde naaste medewerkster van Teus van Vliet (Hugo), een van de drie leiders van de Top Drie van het Centraal Bureau der LO met als basis Hilversum, Dalweg.

Door het stenograferen en uitwerken van alle haar toevertrouwde berichten, namen, adressen, datums van te houden kernvergaderingen en waar die gehouden worden, zijn er over de organisatie en veel leden geen geheimen meer voor haar.

Ook komt zij regelmatig (ongebruikelijk) op het duikadres van Hugo, Peerlkamplaan 8, en is op de hoogte van het geheime panel aldaar met daarin het archief.

Voor Oelschlägel is zij een gouden inlichtingenbron. Die brengt zo het gehele netwerk in kaart om op het goede moment toe te kunnen slaan.

Dat moment word echter versneld doordat bij een treffen van de topleiders Miep herkend word door een RVV-leider, de communist Gerben Wagenaar ( Freek).

Die spreekt zijn twijfels uit maar Hugo deelt die niet.

Voorbijgaand aan alle verwikkelingen, toevalligheden, mislukte waarschuwingen enz. volgden de arrestaties op 26 adressen in grote delen van het land van circa 200 verzetsstrijders/sters die in directe en indirecte zin de schuld zijn van het ingemene verraad van Miep Oranje.

8 Augustus 1944
Overval door de SD op het hoofdkwartier van de L.O., Peerlkamplaan 8, Hilversum.
Hier werkten Hugo (Teus van Vliet) en Edith (Miep Oranje). Alle geheime schuil- en bergplaatsen waren de SD bekend.
Richard Bin, een Oostenrijks deserteur, werd er gearresteerd en later gefusilleerd op 5-9-'44 te Vught.
Het Grote Gebod. Deel 1, blz. 95, 97

9 Augustus 1944
Koerierscentrale Wittevrouwensingel, Utrecht, door verraad van Miep Oranje opgerold door de SD.
Arrestatie mevr. C.J. v.d. Berg-van der Vlis (Annie Westland), geëxecuteerd op 8 september 1944 te Vries. Weduwe van kapitein v.d. Berg.
Het Grote Gebod. Deel 1, blz. 98

5 September 1944
Dolle dinsdag. Algemene chaos en paniek in de foute gelederen.

7 september 1944
Met toestemming van Willy Lages, hoofd SD, vertrekt Miep als Krankenschwester naar Duitsland.
Oelschlägel brengt haar naar de trein. Einddoel onbekend.
Volgens verklaring tijdens verhoor van Willy Lages.

Eind september 1944
Het door bombardementen geteisterde Duitsland bevalt haar niet goed en Miep is teruggekeerd in Nederland, Soest.
Is regelmatig bij de fam. De Vries, Pelikaanweg, Soest, volgens mededeling van mevrouw de Bruyn-Hermann d.d. 30 april 1998 te Amsterdam.
Miep is daar vanaf januari/februari 1945 in zekere zin ook ondergedoken want zij staat als “verraadster” bekend bij de LO en de RvV.
Een zwerftocht langs haar familie voor onderdak en het zich uitgeven als ontsnapte gevangene levert de SD nieuwe menselijke buit.

20 Februari 1945
Miep Oranje wordt gezien in Amsterdam waar zij berichten bezorgd bij ene Coebergh wonend op de Prinsengracht 689 en bij ene Rawi wonend op de Leidsegracht 49.
Gaat daarna naar haar kennelijke verblijfplaats Keizersgracht 321.
PRA rapport nr. 20774/8.

Volgens de Gooi- en Eemlander van 5 mei 1990 n.a.v. een verklaring van A. Reehorst wonend in Soest, verbleef Miep Oranje in april 1945 met leden van de SD en de Grüne Polizei in Soestdijk op de boerderij “De Willemshoeve”.

Van hieruit ging zij medio april 1945 op de fiets naar de boerderij van D. van Ommering te Scherpenzeel in gezelschap van een SD'er in burger. (Nieuwe vriend ? ?, Oelschlägel was doodgeschoten)

Vandaar fietste Miep Oranje alleen door naar de Gooswilligen een zijweg van de Barneveldsestraat.

Aan het einde daarvan loopt de weg dood in een bos.

Aan de Gooswilligen liggen enige boerderijen waarvan één eigendom is van boer Wijnand Veldhuizen.

In haar RvV-tijd als koerierster is Miep Oranje daar weleens geweest.

Op de boerderijen vonden diverse onderduikers onderdak.

Na het Arnhem debacle ook militairen in afwachting van verder transport naar het reeds bevrijde deel van Nederland.

Over het waarom M. Oranje daarnaar toe ging zijn veel speculaties gedaan.

Probeerde zij voor haar en haar begeleider (of voor de hele groep op de Willemshoeve) met misleidende smoezen een veilige tocht naar het reeds bevrijde achterland te bewerkstelligen, vertrouwend op haar goede reputatie, of wist men daar ook al van haar verraad ?

Vast staat dat zij niet meer als “één van de onze” werd beschouwd.

Meegenomen naar een plek in de omgeving of ter plekke “behandeld” , de directe kennisdrager(s) zijn allen dood of hebben Alzheimer.

Ongeveer 1 1/2 uur na haar komst op de boerderij gelegen aan de Gooswilligen verschijnt T. Vlastuin, knecht van Wijnand Veldhuizen, woonachtig aan de Gooswilligen, bij de boerderij van D. van Ommering in Scherpenzeel met de nog wachtende SDer, en zegt dat “zij” niet meer terug komt.
Uitspraak van dhr. D. v. Ommering in het veteranenblad 'De Opmaat' (nu Checkpoint) nr. 7 van oktober 1998.

Op zich kan zo’n simpele algemene uitspraak van een eenvoudige boerenknecht betekenen dat “zij” gewoon geen zin heeft om terug te komen vanwege andere plannen, maar daar denkt men anders over bij het lezen van de volgende twee berichten.

Een onderzoeksgroep met dezelfde interesse in Miep Oranje ontving namelijk op 7 april 1999 een telefonisch anoniem bericht. De beller meldde “dat het Miep Oranje was. Zij was geliquideerd” . De beller wist ook door wie dat gedaan was, maar wilde verder geen informatie geven. Einde gesprek.
Verklaring van onderzoeker A. Elderenbosch op 7 april 1999.

Op 25 april 1999 weer een reactie.
Onderzoeker A. Elderenbosch hoort een boerenknecht ( T. Vlastuin ???) die indertijd bij Wijnand Veldhuizen heeft gewerkt , telefonisch verklaren zelf onschuldig te zijn.

De knecht ontkend met eigen woorden dat hij 'haar dood gemaakt had'.

Hij had wel diezelfde dag op de boerderij gezien dat een revolver schoongemaakt werd.

Het was daar, naar zijn zeggen, een “wespennest”.

Veel geïnteresseerden nemen het eerste anonieme telefoontje niet serieus, wijzen het af, en bij het tweede hebben zij twijfels.
Het anonieme karakter zegt niets over de bedoeling maar meer over angst voor consequenties voor zichzelf m.b.t verwevenheid.
Vaak ook over aanwezige schaamte.
Vergeet niet, het gebied waar het over gaat ligt in de zgn. Bijbelgordel met al haar fanatisme in geloofszaken, verordonneerd in het Heilige boek.
Daarin staat toch duidelijk het “Godsgebod === Gij zult niet doden”. Als men dat in de waan van de oorlog dan toch gedaan heeft, gaat men naderhand, weer tot bezinning gekomen, niet prat daarop.
De dader vreest de toorn van de Almachtige.

Anders dan de anonieme brieven, gericht aan de Sicherheitsdienst, die onze groep in de oorlogsjaren onderschepten, hadden de anonieme telefoontjes geen beschuldigende aard. Het had het karakter van informatieve goedbedoelde afsluitende informatie.

Overzees onderzoek.
Diverse door het onderzoeksteam benaderde personen hebben moeite gedaan m.b.t. de verblijfplaats van Miep Oranje.
Hierbij enige berichten die een lid van het team mij ooit toestuurde nadat wij elkaar hadden gesproken tijdens een landelijke bijeenkomst van oud-illegalen met het verzoek om in mijn kringen navraag te doen.

1.
Lange tijd ben ik bezig geweest met de zaak M. Oranje. Ik kende de situatie in Soest, heb er gewoond.
Ik ben werkzaam geweest voor de met de opsporing belaste Officieren van Justitie, de heren De Beaufort en Brilman.
Het onderzoek heeft geen resultaat gehad.
Zelfs in Canada waar ik een maand gezocht heb, was zij niet te vinden.
Verkl. d.d. 28 april 1999. Oud Inspecteur van Politie de heer Dekker, Weesp.
2.
Dominee Wierda, destijds gereformeerd predikant in Soest in de jaren 1942-1946 werkte later kerkelijk in Canada en heeft daar intensief speurwerk gedaan naar M. Oranje, zowel langs de officiële als kerkelijke kanalen.
Resultaat nihil.
Uitspraak : Ds. H.W. Wierda, Zaandam, d.d. 22 juli 1998.
3.
De tweewekelijkse in Surrey, Canada en in Lynden, USA, verschijnende krant “The Windmill Herald” door de uitgeverij Van der Heide Publishing Co. Ltd. deed al jarenlang pogingen tot het achterhalen van informatie bij de lezers over Miep Oranje.
De eigenaar Albert van der Heide kon op 6 oktober 1998 melden dat tot dan toe geen enkel resultaat geboekt was.
4.
Op de website “Projet-Roots” van het Canadees/Nederlands echtpaar Olga en Lloyd Rains, een Canadees/Nederlands echtpaar dat tracht vermiste personen in Canada op te sporen, staat een oproep en foto van M. Oranje sinds april 1999. Tot op heden geen reacties.

Ook twee verzetsvrienden, Gerrit K. en Jan H. woonachtig in Woudenberg en Scherpenzeel, die ik om inlichtingen vroeg waren rechtlijnig duidelijk en afsluitend in hun reacties. Nagenoeg gelijk luidend waren hun uitspraken: “Bespaar je de moeite, dat is opgelost.”

Een lijst met slachtoffers, in directe of indirecte zin als gevolg van het verraad van Miep Oranje, is dan pas interessant als hun daden en de onderlinge totaal verbanden beschreven zouden worden.
Dat zou teveel server ruimte in beslag nemen.
Die zijn wel te lezen in:

Het Grote Gebod. Gedenkboek van het Verzet in LO en LKP. Diverse schrijvers. Uitgeverij J.H. Kok. N.V. Kampen en H. Nelissen, Bilthoven

Bezettingstijd in Friesland. P. Wijbenga. Uitgeverij D. Tille B.V.—Leeuwarden.

Verzet in Nederland 1940-1945. En verpletterd wordt het juk. Dr. C.M. Schulten. SDU Uitgeverij.

Zeg mij aan wien ik toebehoor. Het Verzetskruis 1940 –1945. Dr. C.M. Schulten. SDU Uitgeverij.

Gedenkboek Verzetsherdenkingskruis. C.C. van den Heuvel, W.J.C. Tensen. Samson Uitgeverij.

Hun naam leeft voort…! W.A. Brug. Repro Holland B.V. Alphen a. d. Rijn.

Tekens aan de weg –Tekens aan de wand. Gedenktekens in Friesland ’40 – ’45. C. Reitsma.
B.V. Friese Pers. Leeuwarden.

In Memoriam. SDU Uitgeverij.

Over Leven. Herinneringen aan de oorlogsjaren 1940 – 1945 in Gooi, Eemland en Vechtstreek.
Redactie: Dagblad De Gooi- en Eemlander / Dagblad van Almere. Schuyt & Co uitgeverij Haarlem.

De Eerebegraafplaats te Bloemendaal. Peter H. Heere, Arnold Th Vernooy. SDU Uitgeverij.

Het Koninkrijk der Nederlanden in de tweede wereldoorlog. Dr. L. de Jong. Uitgeverij Martinus Nijhof, Leiden. Wetenschappelijke editie.

Utrecht in verzet. 40 – 45. T Spaans van der Bijl. Uitgave van NFR/VVN.

Er was zoveel werk te doen… . Tante Riek en oom Piet in de jaren ’40 – ’45. Eppo Kuipers. Uitgave van Vereniging ‘Het Museum’, Winterswijk.

De Neus. Het macabere vak van Harry Jongen. Hans van der Beek. Prometheus Amsterdam.

Parlementaire Enquete- Commissie Regeringsbeleid 1940-1945. Deel 7 C.

De Gooi- en Eemlander. 5 mei 1990, 2 maart 1996, 3 mei 1996, 11 april 1998.

Amersfoortse Courant. 2 mei 1995, 9 mei 1995.

De Zwerver. Weekblad van de Stichting LO. – LKP. Enige jaargangen.

KRO Brandpunt TV uitzending 3 mei 1996.

De terloops genoemde onderzoeksgroep bestond in aanvang uit de volgende personen.
Mr. G.E. de Jongste, A. Elderenbosch, J. de Jong, Mevr. M. van Rijsdijk, A. Blitz en B. Pol.
Uiteindelijk bleven Mr. G.E. de Jongste en A. Elderenbosch als enige leden over.

Een keur aan instituten en instanties in binnen- en buitenland zijn door hen en mij benaderd, echter de antwoorden omtrent de verblijfplaats van Miep Oranje waren steeds ontkennend.


vr jun 06, 2014 3:18 pm
jw1985
Bericht Re: Herbert en Miep.
Eisbein, je hebt duidelijk veel onderzoek gedaan naar Miep Oranje.

Wellicht ten overvloede, maar ik neem aan dat je de documenten van:

het Oorlogs- en Verzetscentrum Groningen (OVCG)
Vereniging Friesland 1940-1945 (Documentatiecommissie)
Stichting Collectie Zwolle 1940-1945 en
de "Knipselcollectie personen" van het NIOD inzake Miep Oranje kent?


vr jun 06, 2014 3:46 pm
Eisbein
Bericht Re: Herbert en Miep.
JW1985

Die zijn mij bekend en vielen onder de opmerking "Een keur aan instituten en instanties......"

In het begin heb ik het woord 'Na' vergeten bij 6 september 1944, NA dolle dinsdag-- had er moeten staan.

Bedankt voor je reactie.

Groet.


vr jun 06, 2014 11:31 pm
Staf
Fedor

Geregistreerd:
do feb 21, 2008 6:20 pm
Berichten: 1642
Bericht Re: Herbert en Miep.
Uitgebreid en goed geschreven artikel. Mooi werk.

_________________
Avatar: Lt. Friedrich Lengfeld - No man hath greater love than he who layeth down his life for his enemy.


za jun 07, 2014 4:12 pm
Profiel
Avatar gebruiker
Drentse Gerrit

Geregistreerd:
vr jul 26, 2013 2:06 pm
Berichten: 213
Woonplaats: Assen
Bericht Re: Herbert en Miep.
Eisbein, geweldig dat je de moeite hebt genomen toch een uiteenzetting te plaatsen!
Een intrigerende casus, ik heb het met interesse gelezen.

Groeten en dank,

Gerrit

_________________
Zij waren jong, hielden van het leven,
zij hebben het geriskeerd, zij hebben het gegeven,
opdat het uwe mooi zal zijn.

Andre Boude, para operatie Amherst


zo jun 08, 2014 11:40 am
Profiel
Staf
Avatar gebruiker
Kevin

Geregistreerd:
za maart 27, 2004 7:12 pm
Berichten: 6994
Bericht Re: Herbert en Miep.
N.a.v. dit topic ontving de redactie van Go2War2.nl een bijdrage over het lot van Maria/Miep Oranje, die we op de website geplaatst hebben in het onderdeel Ingezonden Stukken.

_________________
Hoofdredacteur Artikelen TracesOfWar.com
STIWOT (Stichting Informatie Wereldoorlog Twee)

Schrijver van:
* Oorlogszone Zoo
* De boodschapper uit de hel
* Een rechter in Auschwitz
* Het masker van de massamoordenaar
* Kerstmis onder vuur
* Kolberg


ma sep 15, 2014 9:48 pm
Profiel WWW
claus buryn
Bericht Re: Herbert en Miep.
jw1985 deed Eisbein de suggestie:
'Wellicht ten overvloede, maar ik neem aan dat je de documenten van:
het Oorlogs- en Verzetscentrum Groningen (OVCG)
Vereniging Friesland 1940-1945 (Documentatiecommissie)
Stichting Collectie Zwolle 1940-1945 en
de "Knipselcollectie personen" van het NIOD inzake Miep Oranje kent?'
Eisbein reageerde:
'Die zijn mij bekend en vielen onder de opmerking "Een keur aan instituten en instanties......"'
Nu ben ik zelf alleen even bij het OVGS langs geweest. Daar lag alleen het rapport van de door Eisbein 'terloops genoemde onderzoeksgroep':
G.E. de Jongste, A. Elderenbosch. Een speurtocht naar Miep Oranje. Hoogeveen/Soest 1 Aug. 2000.
Eisbein citeert het stuk uitvoerig in zijn eigen stuk, zonder bronvermelding, dus, inderdaad, hij raadpleegde het OVGC.


di sep 16, 2014 12:11 pm
Eisbein
Bericht Re: Herbert en Miep.
Heer Kevin.

Al de informatie in het door u genoemde schrijven van Lucas Bruijn is mij bekend.
Gelukkig heeft de Stiwot dat als artikel opgenomen. De lezer kan dan zelf zijn/haar standpunt bepalen en dit kenbaar maken aan Stiwot. Ik beschouwde het totale verhaal te lang voor een simpel stukje in het forum, vandaar. Uit de toon en de stijl van schrijven moet ik constateren dat alles verkregen werd uit schriftelijke bronnen. Eigen contact met nog levende direct of indirect betrokken verzetsstrijders uit die onzalige tijd komt niet naar voren. Hij is natuurlijk vrij in een persoonlijke benadering of beschouwing van feiten waar ik het soms, rechtlijnig geredeneerd, niet mee eens ben. U wilt nu waarschijnlijk om een voorbeeld vragen. De eenvoudigste is die over het boekwerk “Het Grote Gebod”.

Hij schrijft: “De derde bron van verhalen is ‘Het Grote Gebod’, het gedenkboek van het verzet in de LO (Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers) en LKP (Landelijke Knokploegen), verschenen in 1951. Zoals de titel aangeeft heeft het werk een christelijke signatuur. In dit gedenkboek wordt het verraad van Miep Oranje breed uitgemeten en wordt zij als tegenpool van Tante Riek afgeschilderd, personificaties van het slechte en het goede.
Het boek is gedateerd. Weliswaar is het gebaseerd op uitgebreid en diepgaand onderzoek, maar, als gedenkboek eert het in de eerste plaats het gereformeerde en hervormde verzet. Gezien in het licht van latere wetenschappelijke studies over de Tweede Wereldoorlog zou men het werk in retrospect revisionistisch kunnen noemen.”

Hieruit blijkt dat Lucas Bruijn de diepere gedachte achter de basis opvatting van de titel “Het Grote Gebod” niet begrijpt.
Dat is het tweeledige „God liefhebben boven alles en de naaste als zichzelve".
Was men niet gelovig dan blijft over, het ook in democratische wetgeving ingebedde “De zorg voor uw naaste”. Nog steeds geldig.
De leeftijd van het boekwerk is dan wel oud, maar de inhoud zeer zeker niet gedateerd. Ook later (niet genoemde) verschenen wetenschappelijke studies doen niets af aan het erkende grote belang verricht door de LO en de haar ondersteunende organisaties.
Het nu afdoen als een “In retrospect revisionistisch boek” is een ondoordachte belediging aan al de toenmalige medewerkers en de nabestaande van de gevallenen.
Een kort gedeeltelijk citaat uit de VERANTWOORDING en de TEN GELEIDE geeft een beter inzicht dan ik kan verwoorden.


VERANTWOORDING ( De Gedenkboekcommissie)

Het plan.
Het plan van dit boek is, de geschiedenis van het verzet in de LO en de LKP te boek te stellen voor het Nederlandse volk, opdat dit volk de zin, het karakter en de uitkomsten van dit verzet tot in volgende geslachten niet zal vergeten.
Men vindt in dit boek dus niet de geschiedenis van de bezettingstijd, maar die van het verzet in de bezettingstijd en dan nog ten dele. De geschiedenis van de LO, de LKP en hun nevenorganisaties FC, PBS en CDK, benevens die van de CID, vanwege de sterke banden, die deze organisatie aan de LO verbonden, is beschreven.
De beperking tot deze organisaties kan men betreuren, omdat zodoende niet de geschiede¬nis van het gehele verzet beschreven is, maar daartegenover biedt deze beperking belang¬rijke voordelen. De beschrijving kon daardoor gegroepeerd worden rondom de centrale figuur van de verzorging van onderduikers. Dit is te meer belangrijk, omdat dit soort Verzetswerk in georganiseerde vorm en op een zo grote schaal in geen ander bezet land voorkwam. Vervolgens was het met deze beperking ook mogelijk in die zin de eenheid van het boek te dienen, dat men de geschiedenis kon stellen tegen de achtergrond van het Christelijk verzetsmotief, dat oorsprong, karakter en ontwikkeling van de beschreven organisaties beheerste.
Overigens zij er bij voorbaat op gewezen, dat deze beperking er niet toe leidt, dat de lezer slechts met een hoekje van het verzet te maken krijgt. De LO groeide op den duur uit tot de grootste actieve organisatie van het verzet. Zij had in nagenoeg iedere plaats in Nederland tenminste enige medewerkers. Naar schatting waren er in totaal ongeveer 15.000 medewerkers. Zelfs de SIPO beschouwde, blijkens haar stukken, de LO in 1944 als de omvangrijkste en actiefste, ja, als de moederorganisatie van het verzet. De LKP was weliswaar veel kleiner — zij telde medio '44 omstreeks 750 leden —, maar dit feit maakt haar indrukwekkend register van gewapende acties des te welsprekender. Let men op de spreiding der ploegen over het gehele land dan valt ook het bij uitstek landelijk karakter dezer gewapende verzetsorganisatie op.
Einde gedeeltelijk citaat.



TEN GELEIDE (Ds F. Slomp—Frits de Zwerver)

Wanneer ik een nieuw boek in handen krijg, ga ik eerst even de titel bestuderen en dan pas het boek lezen. En meermalen ben ik tot de conclusie gekomen, dat de titel niet klopt op het boek.
Is dit nu ook zo met dit boek?
Neen!
Dit is in de volle zin des woords een sprekende titel. En als ge het boek leest, zult ge er zelf hoe langer hoe meer van overtuigd raken.
Het verzet ging immers om de vervulling van het grote gebod der liefde, dat wij kort kunnen samenvatten: „God liefhebben boven alles en onze naaste als ons zelve." Dit boek wil U aantonen, dat de verzetsmensen in de jaren '40-'45 in hun verzetswerk gestuwd werden door het dubbele gebod der liefde. Het is voor hen, die in en met het verzet meeleefden een herinnering aan die tijd. Het is ook een boodschap aan hen, die in die jaren nog te jong waren, en een boodschap aan hen, die wel in die jaren bewust geleefd hebben, maar ze niet hebben beleefd.
In die tijd waren er immers zeer velen, die niet begrepen waar het in de „illegale" strijd om ging. Na de oorlog bleek dan ook, dat een groot deel van ons volk er geen notie van had, waarom dit verzetswerk is verricht en waarom honderden mannen en vrouwen, jongens en meisjes, hun leven hebben opgeofferd.
De schrijvers van dit boek zagen zich voor een grote taak gesteld.
Zij beoogden geen „mensenverering", wilden geen „helden" ten tonele voeren. Hun doel reikte veel verder.
Zij moesten van de motieven doen blijken, die deze mensen hebben geleid tot schier bovenmenselijke krachtsinspanning.
Daartoe hebben zij zich tot taak gesteld, het verzetswerk te beschrijven op zodanige wijze, dat de lezer niet alleen het „hoe" van dit werk, maar ook het „waarom" ervan zou leren kennen.
Het is van de grootste betekenis, dat men zich terdege op de hoogte stelt van wat er in de bezettingstijd gebeurd is.
In dit boek vindt U de grote geestelijke worsteling van de kern van ons volk. Een worsteling van Rooms Katholieken en Protestanten tezamen met vele niet-Christenen om de geestelijke vrijheid. Een worsteling welke ten diepste haar inzet niet vond in materialistische motieven, doch haar oorsprong had in de geestelijke gesteldheid van ons volk en zijn historie, waarin op zo bijzondere wijze het kostbaar erfgoed der geestelijke vrijheid werd verworven. Dat zette een stempel op onze volksaard.
De Duitsers en de NSB'ers meenden door deze historie een streep te kunnen halen, maar het bleek hen al heel gauw, dat zij zich vergisten en dat ze stootten op een niet te breken verzet.
Vele Nederlanders kenden het grote gebod, dat jesus ons gegeven heeft in Matth. 22 : 37- 40. Nu, dat Grote Gebod heeft hun leven beheerst.
Het nationaal socialisme zette dit dubbele gebod der liefde op zij . . . Het vroeg blinde gehoorzaamheid aan de dictator.
Het vroeg met opzij zetten van goddelijke geboden: onderwerping aan menselijke ver¬ordeningen.
De mens als „mens" had geen betekenis.
Alles wat de ontwikkeling van de staat in de weg stond, mocht, nee moest vernietigd worden.
Recht, persoonlijke vrijheid en waarheid werden behandeld als verouderde begrippen. „Dat is recht, dat is waar, wat nuttig is", was de leuze.
De gewetensvrijheid komt in gevaar bij een ideologie, waar de staatsidee zó totalitair
en de staatsalmacht in de praktijk zó groot is, dat men zelfs het hart van de mens
zou willen beheersen en daartoe ook ongekende middelen toepast.
Dan was het doel van de vijand bereikt, als iedereen met zijn denken en willen het Germaanse ras, en om der wille daarvan de staat in de persoon van de dictator, boven alles vereerde.
Er mocht geen gebod hoger staan dan dat van de dictator, en geen ander begeren mocht er in de mens zijn, dan de begeerte om de staat groot te maken. Alles wat tot nu toe voor heilig werd gehouden, moest op zij gezet worden. Alles wat nuttig was, was geoorloofd voor de staat. Alles moest vernietigd worden, wat de grootheid van de staat in de weg stond en wat niet mee wilde werken om dit doel te bereiken.
Het nationaal socialisme maakte de onderdanen tot wezens beneden de rang van slaven. Dit stuk staatsabsolutisme werd ingevoerd in ons land, waar eeuwenlang de vrijheid en in 't bijzonder de gewetensvrijheid als het kostbaarste goed verdedigd was; waar de één meer, de ander minder bewust leefde uit HET GROTE GEBOD: „God liefhebben boven alles en de naaste als zichzelve".
Zo moest bij de bedreiging van het christelijk erfgoed der vrijheid in het leven van ons volk de botsing met de vijand onvermijdelijk komen.
Het is te begrijpen, dat mensen van verschillende levensovertuiging elkaar vonden om dat goed te verdedigen. Men vroeg niet of men kans van slagen had. Toen de gewetensvrijheid in gedrang kwam, ging men zich verzetten, hoe de uitkomst ook zou zijn. Velen voelden het intuïtief, dat men beter kon vechten op leven en dood, dan geestelijk geknecht worden. Het verzet is niet geboren na rustige overweging van de kansen. Had men dat gedaan, dan was er van verzet geen sprake geweest. Men had immers met een bijna almachtige vijand te doen, die tot de tanden toe gewapend was. En de verzetsmensen beschikten nauwelijks over een roestige pistool.
In vijf dagen was Nederland veroverd, twee weken later België, en nog geen maand daarna bukte de grote rivaal Frankrijk.
In korte tijd was door de asmogendheden alles bezet, van Noorwegen tot Afrika. Duitsland gooide zijn bommenlast op de Engelse steden. De schepen voor het oversteken naar Engeland werden klaar gemaakt. Europa sidderde voor de geweldenaar.
Alle niet-economische organisaties werden: óf weggevaagd óf hervormd in nazigeest. De kranten mochten alleen schrijven wat hen gedicteerd werd.
De jongens van 18 jaar moesten in Arbeidsdienstkampen in nazigeest opgevoed worden. Door pers en radio, door toneel en film, zou ons volk heropgevoed worden. Zo bezien was verzet — naar veler oordeel — hopeloos.
En toch was er verzet van '40 af tot '45 toe.
En hoe meer het volk geestelijk verdrukt werd, des te meer het verzet groeide tot een macht, die zelfs de duivel niet kon breken. Hoe meer verzetsmensen gearresteerd en gekweld werden, des te groter werd het verzetsleger.
Einde gedeeltelijk citaat.


di sep 16, 2014 4:31 pm
Eisbein
Bericht Re: Herbert en Miep.
Claus Buryn

Ik begrijp uw reactie, is echter onterecht.
Als u mijn korte samenvatting goed had gelezen dan zou u tot de conclusie zijn gekomen dat eigen onderzoek en info van anderen gemixt waren tot een geheel. Mondelinge bronnen worden liever niet genoemd.


di sep 16, 2014 4:46 pm
claus buryn
Bericht Re: Herbert en Miep.
"Uit de toon en de stijl van schrijven moet ik constateren dat alles verkregen werd uit schriftelijke bronnen. Eigen contact met nog levende direct of indirect betrokken verzetsstrijders uit die onzalige tijd komt niet naar voren."

De heer Eisbein, naar eigen zeggen zelf oud-verzetsman, raapleegde dus wel twee van zijn verzetsvrienden om te verifieren dat Maria Oranje vermoord was, zoals de anonieme opbeller beweerde:

'Ook twee verzetsvrienden, Gerrit K. en Jan H. woonachtig in Woudenberg en Scherpenzeel, die ik om inlichtingen vroeg waren rechtlijnig duidelijk en afsluitend in hun reacties. Nagenoeg gelijk luidend waren hun uitspraken: “Bespaar je de moeite, dat is opgelost.”'

Dat is inderdaad belangwekkende informatie, die de heer Bruijn gemist heeft!

Nu blijkt uit zijn laatste reactie dat zijn korte samenvatting niet alleen op het onderzoeksrapport
G.E. de Jongste, A. Elderenbosch. Een speurtocht naar Miep Oranje. Hoogeveen/Soest 1 Aug. 2000. is gebaseerd, maar ook op eigen onderzoek, met gebruikmaking van niet vermeldde mondelinge bronnen, die liever niet genoemd worden.

Dat was uit de toon en stijl van schrijven niet helemaal duidelijk geworden.


di sep 16, 2014 5:55 pm
claus buryn
Bericht Re: Herbert en Miep.
Eisbein verwijt de schrijver van het artikel 'Het lot van Maria/Miep Oranje' uit ondoordachtheid een volksgroep beledigd te hebben met zijn opmerking:

"Gezien in het licht van latere wetenschappelijke studies over de Tweede Wereldoorlog zou men het werk in retrospect revisionistisch kunnen noemen.”

Hij schrijft:

'Het nu afdoen als een “In retrospect revisionistisch boek” is een ondoordachte belediging aan al de toenmalige medewerkers en de nabestaande van de gevallenen.'

Namens Lucas Bruijn geef ik hierop de volgende reactie:
Het lag niet in de bedoeling om iemand te beledigen en de opmerking was niet ondoordacht.
Zoals uit het door Eisbeen gegeven citaat uit de 'verantwoording' duidelijk naar voren komt beoogt 'Het Grote gebod' niet een volledige geschiedschrijving van het gehele verzet te zijn. Het Communistische, Joodsche en ander verzet vallen buiten het kader.
Inmiddels is meer bekend over verzet dat niet ontstond 'tegen de achtergrond van het Christelijk verzetsmotief' wat niet wegneemt dat de LO/LKP de voornaamste verzetsorganisaties waren, maar wat wel tot een bijstelling van de geschiedenis van het verzet noopt en enige zaken in een ander licht plaatst.

In het uitvoerig door Eisbein geciteerde 'ten geleide' van Ds. F. Slomp schrijft deze:

"De schrijvers van dit boek zagen zich voor een grote taak gesteld.
Zij beoogden geen „mensenverering", wilden geen „helden" ten tonele voeren. Hun doel reikte veel verder.
Zij moesten van de motieven doen blijken, die deze mensen hebben geleid tot schier bovenmenselijke krachtsinspanning."

Met de Van der Lubbelezing 2008 door Marjan Schwegman, 'Waar zijn de Nederlandse Verzetshelden' in het hoofd, mag men toch wel stellen dat 'Het Grote Gebod' niet geheel ontkomt aan 'mensenverering'
Om één zinnetje uit de lezing te citerem:

" Het is dus nodig om in onderzoek naar helden nuchtere analyses te combineren met het voorstelbaar maken van de magie rond deze personen."

'Het Grote Gebod' geeft wel aandacht aan de mens achter de verzetsheld, maar niet aan het soms menselijk falen van verzetshelden. Zo zal men tevergeefs zoeken naar een goede analyse van het verraad van Teus van Vliet.
Tijdens de rechtzaak tegen van Vliet gaf A.H. van Namen namens de 'Landelijke Eereraad der Illegaliteit' in zijn advies aan de rechtbank de volgend mening betreffende van Vliet:
"De raad meent, dat hiet sprake is van 'een ernstige karakterfout en een gebrek aan zedelijk verantwoordelijkheidsbesef'"
In haar sententie - van Vliet werd wel degelijk veroordeeld voor zijn verraad, op 24 mei 1949, - bestraft de rechtbank hem door hem te verbieden zich op enigerlei wijze te laten voorstaan op zijn verzetsverleden gedurende een proefperiode, subsidiair 500 gulden boete.

Daarentegen veroordeelt 'Het Grote Gebod' Maria Oranje wel, zonder enig voorbehoud, als landverraadster van het ergste soort.

Met excuses aan degenen die zich beledigd mochten voelen.

Claus Buryn.


wo sep 17, 2014 10:50 am
claus buryn
Bericht Re: Herbert en Miep.
Op 6 mei van dit jaar sneed Eisbein een nieuw onderwerp aan:
'Koerierster des doods al 90 jaar spoorloos'
Dit naar aanleiding van een gelijknamig stukje in het AD van 5 mei.
Hij schrijft dan ondermeer:
"Een nog niet afgewerkt concept over haar leven staat nog op mijn harde schijf.
Het meeste is al algemeen bekend dus zal het wel nooit klaar geschreven worden."
Aangemoedigd door zijn fan club besluit hij vervolgens het concept uit te werken en hij publiceerde het resultaat een maand later onder een nieuwe thread, 'Herbert en Miep'.
Applaus van zijn fan club.
Op 15 september verschijnt er een artikeltje over het zelfde onderwerp op go2war2
en de betreffende projectleider kondigt dit aan onder de thread. Eisbein reageert:
"Al de informatie in het door u genoemde schrijven van Lucas Bruijn is mij bekend.
Gelukkig heeft de Stiwot dat als artikel opgenomen. De lezer kan dan zelf zijn/haar standpunt bepalen en dit kenbaar maken aan Stiwot. Ik beschouwde het totale verhaal te lang voor een simpel stukje in het forum, vandaar."
O, vandaar - laat ik nou even gedacht hebben dat het een uitgewerkt concept was.
Jammer dat de interesse van de forum leden inmiddels geheel weggeebt schijnt te zijn. Het blijft een onderonsje tussen Eisbein en Buryn.


do sep 18, 2014 12:04 pm
Eisbein
Bericht Re: Herbert en Miep.
Claus Buryn.

Na het door veel forumleden niet te plaatsen vreemd puberaal gedrag van een zekere Claus Buryn kort geleden in een ander item dacht ik aan een eenmalige eruptie. Nu blijkt dat deze persoon dezelfde is als de schrijver Lucas Bruijn van het door Kevin genoemde artikel springt hij als zgn. woordvoerder weer in zijn weles-nietes rol met daarbij verkeerde begripsopvattingen.

Hoezo dezelfde persoon? Schuif eventjes met de letters Lucas Bruijn en u krijgt Claus Buryn nu met een Y en geen IJ. Is hij helemaal vrij in, maar !!!!!!! het als argument inzake “Het grote Gebod” naar voren brengen van de “Van der Lubbe-lezing” doet mij twijfelen aan zijn onderscheidingsvermogen omtrent goed en kwaad. Deze simpele man, misleid, was toch een exponent van het kwaad dat we nog dagelijks in de media kunnen horen en lezen.
Ik beschouw dit bericht dan ook het laatste dat ik aan u richt.

Met een vriendelijke groet,
Eisbein


do sep 18, 2014 2:06 pm
claus buryn
Bericht Re: Herbert en Miep.
Ah! Mijn alibi naar de knoppen! Geraden!
Voor iemand die zelf zegt aan het verzet te hebben deelgenomen en dus zo rond de negentig moet zijn best knap hoor.
Maar verder neemt onze voormalige verzetsheld het hazepad en verschuilt zich achter de domheid te denken dat de van der Lunbbelezing over van der Lubbe gaat. Met eerbied voor grijze haren, het is toch niet waar?


Lucas Bruijn.


do sep 18, 2014 3:43 pm
claus buryn
Bericht Re: Herbert en Miep.
Nawoord: Een nietig stofje [...].

Eisbein schreef:
“het als argument inzake “Het grote Gebod” naar voren brengen van de “Van der Lubbe-lezing” doet mij twijfelen aan zijn onderscheidingsvermogen omtrent goed en kwaad. Deze simpele man, misleid, was toch een exponent van het kwaad dat we nog dagelijks in de media kunnen horen en lezen.”


Het drong niet meteen door wat hij bedoelde met ‘een exponent van het kwaad’ etc., maar Eisbein is dus een doorgewinterde communistenvreter, waarin hij zich niet onderscheidt van de Nazi’s die hij zegt bevochten te hebben. Wie gaat er schuil achter de alias Eisbein?
Hijzelf lichtte onlangs een tipje van de sluier op, in antwoord op een vraag van ene Magiel, wie hij dan wel was:

Zie:

Berichttitel: Re: Informatie over 5 NSB-ers
Geplaatst: za aug 02, 2014 1:23 pm
Magiel.

Zeer in het kort. Na het uitvoeren van allerlei toen verboden dingen, gevangen.
Ooit afdelingssecretaris van de ExPoGé. Opgeheven per 1 januari 2010, laatste 10 mei herdenking dit jaar.
Enige echte uitvoerders van "Westergracht", lees rubriek Kooistra en Oosthoek, waren mijn vrienden.
Tot zover en niet verder over mijn persoon.
In het onbegrijpelijke grote heelal is de mens maar een nietig stofje.

Groet van Eisbein.

Degenenen die Fake Kist vermoorden waren: Gommert Krijger, Chris Treffers en Jan Overzet. Gommert deed het schietwerk.
Het ligt dan voor de hand, dat Eisbein afdelingssecretaris was van het ‘Westelijk District I’ was

De archieven van Expogé bevinden zich op het NIOD, dus hij is te vinden.

Wat was expogé?

197p Nederlandse Vereniging van Ex-Politieke Gevangenen uit de bezettingstijd (Expogé)
[1941-1944] 1945-1974
over het archief:
De vereniging Expogé is voortgekomen uit de Nationale Unie van Oud-Gevangenen die op 8 april 1945 in het bevrijde Zuiden werd opgericht. Het groeide uit tot een landelijke organisatie met regionale afdelingen. Expogé wilde bijdragen aan de wederopbouw van Nederland, de sociale verzorging van ex-politieke gevangenen en nabestaanden, hulp bij zuivering en berechting en het opsporen van vermisten. In 1949 nam prins Bernhard het beschermheerschap op zich. Het orgaan van Expogé is Aantreden.

….
Expogé beschouwde zichzelf als exclusief erfgenaam van het vaderlands verzet. Het wees daarom samenwerking met andere organisaties grotendeels af. Het maakte tevens onderscheid tussen verzet en vervolgden: joden die niet in het verzet hadden gezeten, konden daarom geen lid worden. Na de machtsovername van de communisten in Tsjechoslowakije in 1948, besloot het bestuur communisten te royeren dan wel de toegang tot het lidmaatschap te ontzeggen.

http://www.oorlogsgetroffenen.nl/archiefvormer/Expoge

Op zondag 27 juli 2014 plaatste Eisbein een merkwaardige boekbespreking op het forum, onder de titel ‘Kooistra en Oosthoek’

In deze ‘boekbespreking trekt hij stevig van leer tegen die vuile communisten en hun propagandistische leugens.
Zo maakt hij ondermeer Truus Verstegen uit voor leugenaarster:

“Truus Oversteegen en Hannie Schaft zijn nooit op het moment van de aanslag ter plekke geweest, zoals ook blijkt uit de getuigenissen van de werkelijke aanslagplegers.”

De versie, dat Hannie Schaft en Truus Verstegen van plan waren Krist te vermoorden, maar dat deze voor hun ogen neergeschoten werd door de eerder genoemde groep wordt door historici algemeen aanvaard als juist [...].

Waar vind je een moderator als er een nodig is!

Lucas Bruijn.


vr sep 19, 2014 7:31 pm
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Forum gesloten Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 28 berichten ]  Ga naar pagina 1, 2  Volgende


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 16 gasten


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Zoek naar:
Ga naar:  
cron
Alle rechten voorbehouden © STIWOT 2000-2012. Privacyverklaring, cookies en disclaimer.

Powered by phpBB © phpBB Group